Απειλείται και το 28% του Μητσοτάκη, παρά τη “βοήθεια” του Κασσελάκη…

Μέχρι τον περασμένο Ιούνιο όλα «πήγαιναν δεξιά» για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. Κυβερνούσαν με 41%, δεν είχαν υπολογίσιμη αντιπολίτευση και όλα προμήνυαν μια άνετη δεύτερη τετραετία.

Ήρθαν, όμως, οι ευρωεκλογές και τα ανέτρεψαν (σχεδόν…) όλα. Αντιπολίτευση εξακολουθεί να μην υπάρχει, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη κλυδωνίζεται και το ΠΑΣΟΚ πάει για νέο αρχηγό. Παρόλα αυτά οι ψηφοφόροι έδωσαν μια γερή σφαλιάρα  στη ΝΔ (28%) και είπαν στον πρωθυπουργό: «Μην βασίζεσαι στην απουσία αντιπολίτευσης, είμαστε κι εμείς εδώ».

Έχουν περάσει τρεις μήνες και τίποτα φαίνεται να μην πηγαίνει καλά για την κυβέρνηση. Πώς το καταλαβαίνει κανείς αυτό; Με τρεις τρόπους:

Πρώτον, από τον εκνευρισμό των υπουργών, που δεν αντέχουν  να τους λένε «δεν πάτε καλά». Ο υπουργός Οικονομικών, για παράδειγμα, θεωρεί ότι η ακρίβεια είναι σαν τη… γρίπη, κάποτε περνάει. Αυτό που παραβλέπει είναι ότι, αν η γρίπη γίνει επιδημία, μπορεί κάποιους να τους σκοτώσει. Η ακρίβεια έχει ήδη προσλάβει χαρακτήρα επιδημίας. Ο υπουργός Υγείας θυμώνει πολύ όταν του λένε και του γράφουν ότι η κατάσταση στα νοσοκομεία δεν είναι καλή. Εκείνος προβάλλει το «επιχείρημα» ότι «ουρές πάντα υπήρχαν». Αλλά τότε γιατί αλλάξαμε κυβέρνηση; Και πού πήγαν οι απανωτές εξαγγελίες για «αναβάθμιση» του ΕΣΥ;

Δεύτερον, από τη γιγάντωση της προπαγάνδας. Πάντα είχε αξιοθαύμαστες επιδόσεις σ’ αυτόν τον τομέα η παρούσα κυβέρνηση. Όμως, μετά το χαστούκι των ευρωεκλογών, όλοι οι μηχανισμοί έχουν ξεσαλώσει. Βλέπεις τα δελτία της ΕΡΤ και νομίζεις ότι έχουμε κοσμογονία στη χώρα.

Τρίτον, ο πρωθυπουργός και ένιοι υπουργοί του αρπάζονται από τους (ευημερούντες) αριθμούς για να αποφύγουν τη σκληρή πραγματικότητα. Η Ελλάδα είναι πρώτη σε ανάπτυξη στην ευρωζώνη, οι μισθοί αυξήθηκαν, η ανεργία έπεσε. Πόση αλήθεια  κρύβουν όλα αυτά; Γιατί η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι στον ευρωπαϊκό πάτο, πάνω μόνο από τη Βουλγαρία;

Όσα είπε χθες το βράδυ ο πρωθυπουργός στην ΔΕΘ επιβεβαιώνουν ότι η δεύτερη τετραετία της κυβέρνησής του δεν ξεκίνησε «με το δεξί». Και μπορεί από τ’ αριστερά του να μην απειλείται, αλλά τα προβλήματα δεν είναι ούτε «αριστερά» ούτε «δεξιά». Αυτά τα προβλήματα είναι που την απειλούν.

Καμιά φορά, ό,τι και να κάνει μια κυβέρνηση, ορισμένα από τα προβλήματα φαντάζουν «άλυτα». Για παράδειγμα, η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται ούτε με «καλάθια» ούτε με «pass». Το ξέρουν και γι’ αυτό σταμάτησαν οι «αιφνιδιαστικές» επισκέψεις του πρωθυπουργού στα σούπερ μάρκετ. Ποιος να ακούσει τον δύσμοιρο υπουργό Εμπορίου που λέει ότι έχουμε μειώσεις στις τιμές πολλών προϊόντων, όταν οι μειώσεις είναι της τάξεως των λίγων ευρώ κι ενώ έχουν προηγηθεί θηριώδεις αυξήσεις επί δύο χρόνια;

Επιπλέον, το στεγαστικό πρόβλημα, που αποτελεί βραχνά για χιλιάδες που αναζητούν σπίτι, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μέτρα-ασπιρίνες. Το γνωρίζουν όλοι.

Ο κ. Μητσοτάκης κι οι συν αυτώ δεν είναι αντιμέτωποι με την «κατάρα» της δεύτερης τετραετίας. Απλώς τώρα τα προβλήματα εκδικούνται. «Ροκανίζουν» και το 28% και απειλούν την, μέχρι πρότινος, βεβαιότητα ότι η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη είχε στο τσεπάκι της και την τρίτη τετραετία.

Τώρα η βεβαιότητα αυτή δεν υπάρχει. Η ΝΔ δεν μπορεί να ξανακυβερνήσει με αυτοδυναμία και το γνωρίζουν όλοι. Γι’ αυτό ήδη άρχισε η σεναριολογία για αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε η αυτοδυναμία να επιτυγχάνεται με χαμηλότερο ποσοστό (από 36%-37% σήμερα σε 32%-33%).

Θα πρόκειται για ολέθριο λάθος. Σε μια εποχή που η αξιοπιστία της πολιτικής καταρρέει και αποχή στις τελευταίες εκλογές έφτασε σε πρωτοφανή ύψη, το μόνο που δεν χρειάζεται είναι η αναζήτηση κόλπων και ανέντιμων μεθόδων για να κατακτηθεί μια πλαστή αυτοδυναμία.

Ο κ. Μητσοτάκης κι οι υπουργοί του εξελέγησαν για να λύσουν τα προβλήματα και όχι  για να κόψουν και να ράψουν τον εκλογικό νόμο στα μέτρα τους. Αν το κάνουν, μπορεί να πέσουν στην παγίδα που περιγράφει η ρήση της Γραφής: «Όστις σκάπτει λάκκον θέλει πέσει εις αυτόν…».