#ΑΠΕΛΑΣΗ στη μισανθρωπιά

ΑΠΕΛΑΣΗ! Τρεντάρει από την Τετάρτη το βράδυ στο twitter. Με μεγάλα γράμματα, πιο ευανάγνωστα, να διαβάζεται εύκολα η μισανθρωπιά των ελληνικών social media.

Να τους απελάσουμε λοιπόν! Τις μάνες με τα μωρά παιδιά στην αγκαλιά που έτρεχαν πανικόβλητες να σωθούν από τις φλόγες στη Μόρια, τους ξεριζωμένους, τους σύγχρονους άθλιους, που θα έκαναν και τον Βίκτορ Ουγκό να ντρέπεται.

Να τους διώξουμε! Είχαν, που λέτε, την απαίτηση, να πάψουν να ζουν σαν στοιβαγμένα σφαχτάρια 13000 άτομα σε χώρο που μετά βίας χωρά 5000. Στην πυρά γιατί πανηγύριζαν λέει το κάψιμο του κολαστηρίου, του σύγχρονου ευρωπαϊκού Αουσβιτς σε καιρούς, υποτίθεται, ειρήνης.

Σε μια τέτοια συγκυρία, έχουμε την τύχη να διαθέτουμε κυβέρνηση, της οποίας βασικός υπουργός (και αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος) είδε σ’ όλη την αυτή την ανείπωτη τραγωδία παραβίαση των νόμων υποσχόμενος (στο αγριεμένο ακροδεξιό πόπολο) απελάσεις.

Αγιο έχουμε, διότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε να υιοθετήσει σενάριο αποσταθεροποίησης ενώ δεν είχε κανένα στοιχείο στα χέρια του. Εκτός και αν τον διαφώτισε ο επικεφαλής της ΕΥΠ.

ΑΠΕΛΑΣΗ, λοιπόν! Κοντολογίς, ατόφιο, πηχτό μίσος για τον αδύναμο, τον κατατετρεγμένο και ναι, τον διαφορετικό. Και διάολε, πάλι στις 9 Σεπτεμβρίου. Οπως τότε, το 1922, που οι “από εδώ” έδιναν εντολές. Πνίξτε τους “από εκεί”. Και οι απο εκεί ήταν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Ελληνες τότε.

ΑΠΕΛΑΣΗ, πνίξτε τους. Πάντα έτσι ήταν. Ο Άλλος αντιμετωπίζεται πάντα σαν μυρμήγκι που δεν μπορεί να αντιδράσει. Και δεν γνωρίζουν, οι αχρείοι, ότι κάποτε θα έρθει και η σειρά τους που κάποιος, πιο δυνατός, θα διατάξει: “Κάψτε τους!”.

Να φύγουν! Να χαθούν από τα μάτια μας, εν ανάγκη, να τους ρίξουμε στη θάλασσα. Είναι πράκτορες του Ερντογάν, δουλεύουν για την ΜΙΤ, πληρώνονται 3000 το κεφάλι για να το παίζουν πρόσφυγες. Στο πυρ το εξώτερο οι εχθροί του έθνους μας.

Αυτή η κατάρα, ο σύγχρονος μικροαστός που, ο καημένος, δεν μπορεί να γίνει αστός και γι’ αυτό μισεί τους από κάτω. Για να έχει τουλάχιστον κάποιους να πατάει. Και δεν ζει πια και ο μεγάλος Ραφαηλίδης να τους τα “χώσει” με τον τρόπο που καταλαβαίνουν. Ωμά.

ΑΠΕΛΑΣΗ! Θα ξαναμετρηθούμε, λοιπόν. Θα μετριόμαστε από εδώ και πέρα κάθε μέρα. Στο δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι, στις παρέες. Και στο τέλος, οι κήρυνες του μίσους θα είναι και πάλι λιγότεροι.

ΑΠΕΛΑΣΗ! Το καλό όμως, θα νικήσει. Πάλι!