Από τη Μενδώνη στον Κούγια: Ανευθυνοϋπεύθυνοι εν δράσει σε μια σοβαρή υπόθεση…

Από τη Μενδώνη στον Κούγια: Ανευθυνοϋπεύθυνοι εν δράσει σε μια σοβαρή υπόθεση…
Η Λίνα Μενδώνη και ο Αλέξης Κούγιας Eurokinissi

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για την επιδίωξη των εμπλεκομένων στην υπόθεση του Δ. Λιγνάδη είτε να αποσείσουν τις ευθύνες τους είτε να απαξιώσουν τους μάρτυρες και να κάνουν επικοινωνιακό σόου.

Οι υποθέσεις των καταγγελιών για βιασμούς έχουν δύο διαστάσεις, την πολιτική και την ποινική. Δυστυχώς, οι εμπλεκόμενοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο-πολιτικοί, κατηγορούμενοι και δικηγόροι- επιδιώκουν είτε να αποσείσουν τις ευθύνες που έχουν είτε να αντιμετωπίσουν τις κατηγορίες με επικοινωνιακά σόου και απαξίωση των μαρτύρων.

Η πολιτική πλευρά της υπόθεσης έχει στιγματισθεί από την πεισματική άρνηση της υπουργού Πολιτισμού να αναλάβει την ευθύνη για την υπόθεση Λιγνάδη. Δυστυχώς, τής πρόσφερε κάλυψη και ο πρωθυπουργός με ένα ανεξήγητο σκεπτικό. Ο Λιγνάδης διορίστηκε σε υψηλή θέση από την κυρία Μενδώνη. Επομένως, αυτή έχει την πολιτική ευθύνη. Είναι αδιανόητο και πέραν πάσης δεοντολογίας η ίδια-δυστυχώς και ο κ. Μητσοτάκης– να χρησιμοποιούν το επιχείρημα «δεν ήξερε» για δράση του. Αν ήξερε, δεν θα συζητούσαμε για πολιτική ευθύνη, η υπουργός θα ήταν αντιμέτωπη με τον εισαγγελέα. Στην πολιτική το «δεν ήξερα» έχει μόνο ηθική διάσταση. Ουδείς κατηγόρησε την κυρία Μενδώνη γι’ αυτήν. Όμως, στην πολιτική υπάρχει η αντικειμενική πολιτική ευθύνη, την οποία υποχρεούνται να αναλαμβάνουν τα πολιτικά πρόσωπα, όταν υφιστάμενοί τους κατηγορηθούν. Αν η υπουργός Πολιτισμού είχε κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να παραιτηθεί, η υπόθεση θα είχε κλείσει πολιτικά. Και είναι απορίας άξιον που ο πρωθυπουργός κλείνει τα μάτια στο προφανές.

Στην ποινική διάσταση της υπόθεσης πρωταγωνιστούν αρνητικά οι δικηγόροι και ιδιαιτέρως εκείνος του Λιγνάδη. Πρέπει εξαρχής να καταστήσουμε σαφές ότι ο δικηγόρος έχει υποχρέωση και, φυσικά, δικαίωμα να χρησιμοποιεί κάθε θεμιτό μέσο, για να υπερασπιστεί τον κατηγορούμενο. Ακόμα και υπερβολές δικαιολογούνται. Όμως, ο συνήγορος υπεράσπισης του Λιγνάδη φαίνεται έχει μετατρέψει το υπερασπιστικό καθήκον σε επικοινωνιακό σόου, με πλήθος δημόσιων παρεμβάσεων, κατά τις οποίες στρέφεται τη μία εναντίον πολιτικών, την άλλη εναντίον επιχειρηματιών, την τρίτη εναντίον συνδικαλιστών. Ακόμα και η (θεμιτή) προσπάθεια να αποδυναμωθούν οι ισχυρισμοί μηνυτών και μαρτύρων συνοδεύτηκαν από ανοίκειους χαρακτηρισμούς(«επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι»), που παραπέμπουν σε απεχθείς λογικές.

Ο κ. Κούγιας στην αρχή ανακάλυψε ότι ο Λιγνάδης είναι θύμα πολιτικο-οικονομικών συμφερόντων, που ήθελαν να πλήξουν την κυρία Μενδώνη, η οποία «ξεκλείδωσε» την επένδυση στο Ελληνικό. Ηταν τόσο «στέρεη» αυτή η επιχειρηματολογία, που στη συνέχεια το πήγε αλλού: τα βάσανα του Λιγνάδη οφείλονταν σε συνωμοσία, που εξυφάνθηκε στο συνδικαλιστικό του σωματείο(ΣΕΗ). Κάπου ενδιαμέσως τα έβαλε με συναδέλφους του, επειδή- όπως είπε- έγραψαν τις μηνύσεις κατά Λιγνάδη. Λες και το απολογητικό υπόμνημα του Λιγνάδη το έγραψαν εξωγήινοι. Κάπου μέσα σε όλα αυτά και αφού είχε μιλήσει αμέτρητες φορές σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές άρχισε να τα βάζει και με κάποιους παρουσιαστές, επειδή τόλμησαν να πουν κάτι που δεν του άρεσε. Η τελευταία ανακοίνωσή του, γεμάτη με απειλητικές και προσβλητικές αναφορές για πρόσωπα και επαγγελματίες, είναι μνημείο αμετροέπειας και προκλητικότητας.

Δεν θα πούμε σε οποιονδήποτε δικηγόρο πώς θα υπερασπιστεί τον πελάτη του. Ακόμα και αν όσα λέει μέρα παρά μέρα, όπως ο κ. Κούγιας, κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους. Επιπλέον, τα στόματα έχουν ανοίξει και είναι μάλλον μάταιος κόπος να προσπαθήσει να τα κλείσει με τη μέθοδο των απειλών και της δημόσιας απαξίωσης.

Η υπόθεση Λιγνάδη, έτσι όπως έχει εξελιχθεί μέχρι στιγμής, είναι πολύ σοβαρή. Η κυβέρνηση έκανε το λάθος, που εξελίσσεται σε σφάλμα, να μην αναλάβει καμιά ευθύνη. Και ο υπερασπιστής επιχειρεί να απαλύνει όσα απεχθή καταλογίζονται στον πελάτη του με επικοινωνιακές πιρουέτες και απαξιωτικές ατάκες για άλλους.

Η συμπεριφορά αυτή δεν συνάδει ούτε την πολιτική ούτε με την επαγγελματική δεοντολογία. Όμως, το χειρότερο είναι ότι επιχειρεί να μπολιάσει την κοινή γνώμη με τη λογική « δεν έγινε και τίποτα» και «για όλα φταίνε οι άλλοι».

Ο Αμερικανός συγγραφέας Ρίτσαρντ Μπαχ το έχει πει έτσι: «Αν δεν είναι ποτέ δικό μας το λάθος, τότε δεν μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη γι’ αυτό. Κι αν δεν μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη, τότε θα είμαστε πάντα θύματά του».

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα