Από την Ευρώπη των Εθνών, στην Ελλάδα της πολιτικής ιδιωτείας

Tα ομοφοβικά χτυπήματα στο Παγκράτι και στις άλλες περιοχές της Αθήνας, τα οποία έχουν πυκνώσει το τελευταίο διάστημα, δεν είναι άσχετα με το χυδαίο tweet του βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου για τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Xavier Bettel.

Τα ομοφοβικά χτυπήματα πηγάζουν από ιδεολογικές προκαταλήψεις και φοβικά σύνδρομα κάποιων απέναντι στο διαφορετικό, επειδή θεωρούν ότι τους προσβάλλει, ότι  μπορεί να τους «μολύνει» και απαιτούν την τιμωρία του, επιδιώκοντας την «κάθαρση».

Ο βουλευτής, χρησιμοποιεί ένα περιφρονητικό χαρακτηρισμό, που εκφράζει  υποτίμηση και απόρριψη, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να προκαλέσει φόβους για τους σοβαρούς κινδύνους που διατρέχει η Ευρώπη από μια συγκεκριμένη ομάδα. Η χυδαία λέξη που χρησιμοποίησε προσπαθεί να διακινήσει στερεότυπα και προκαταλήψεις μέρους της ελληνικής κοινωνίας και να αναδείξει τον ίδιο σε δραστήριο προστάτη της ηθικής.

Με την ανακοίνωση που εξέδωσε και ως κόμμα -καθώς είναι επικεφαλής ενός κόμματος που αποδοκιμάστηκε πολιτικά- αναλύει τις απόψεις του, τόσο ως πρόσωπο όσο και ως πολιτικός φορέας, για τις σχέσεις, την ταυτότητα, το φύλο, τη διαφορετικότητα και τη «φυσιολογικότητα», της οποίας γίνεται αυτόκλητος θεματοφύλακας. 

Ο κύριος πολιτικός θέλει να δώσει ένα μάθημα ορθότητας και να προωθήσει «υγιή πρότυπα», με εργαλεία το μίσος, την περιφρόνηση, την ηθική κατασυκοφάντηση και τον αποκλεισμό. Σεβαστή η διαφορετικότητα, λέει, αλλά ο διαφορετικός θα πρέπει να αποδοκιμαστεί και να αποκλειστεί. Με την παραληρηματική διωκτική του ανακοίνωση επιχειρεί να προστατεύσει την οικογένεια και την κοινωνία από τη «βόμβα» που έχει μπει στα θεμέλιά της.

Δεν είναι πρώτη φορά που στην περίοδο της κρίσης κάποιοι επιδιώκουν να διακινήσουν πολιτικούς φόβους, προωθώντας την ιδεολογία της καθαρότητας και της αγνότητας, προκειμένου να αποσπάσουν πολιτικά οφέλη. Η προσπάθειά τους βρίσκει απήχηση σε ανθρώπους που έχουν αποδιοργανωθεί από την κρίση και αναζητούν  «κατώτερους» και «διεστραμμένους» εχθρούς πάνω στους οποίους μπορούν να στρέψουν το φόβο και την οργή τους, νιώθοντας ανώτεροι και φυσιολογικοί.

Πολύ σωστά ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου απάντησε στον προαναφερόμενο πολιτικό με το εξής tweet στα αγγλικά: «Γεια σας. Άκουσα ότι κάτι  θέλετε να μου πείτε, αλλά δεν μιλώ ελληνικά. Λυπάμαι».

* Ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος είναι  αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Δραστηριοποιείται στον τομέα αντιμετώπισης των εξαρτήσεων από το 1983 και είναι Πρόεδρος της Επιστημονικής και Συμβουλευτικής Επιτροπής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (WFTC).