Από το “όλοι μαζί, τσακίστε τους ναζί” φτάσαμε στο αφήγημα της βεντέτας

Το αφήγημα της βεντέτας ως “ουρά” των δύο άκρων, ξεκίνησε και θα κρατήσει για καιρό. Συστημικά ΜΜΕ θέτουν τους όρους του νέου, παλιού αφηγήματος. Μαυροφορεμένοι σου λέει από τη μια, “ακροαριστεροί” από την άλλη. “Μαύρος και κόκκινος φασισμός”, σου λέει κατά τη γνωστή ρητορική.

Η ίδια ακριβώς ρητορική έπαιξε αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. “Τον σκότωσε για το ποδόσφαιρο”, λες και ήταν ραντεβού θανάτου στη λεωφόρο Λαυρίου. Ξέρετε ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ; Κάθε ατάκα της λογικής “αυτοί τι έκαναν έξω από το σχολείο”, κάθε λογική “εξίσωσης” δήθεν άκρων, οπλίζει το χέρι του επίδοξου φονιά.

Ναι, ακριβώς αυτό κάνει. Η εξίσωση αυτή συνιστά από μόνη της μια εγκληματική πράξη.

Κάθε φανατισμένος πιτσιρικάς που ακούει δημοσιογράφους ή κρατικούς παράγοντες να ξεπλένουν με τον χείριστο τρόπο την ακροδεξιά βία, νομιμοποιεί – μεγεθύνει μέσα του όσα τον έβαλαν να κάνει. Η λογική του “ραντεβού” για ξύλο, συντονίζει τα αισθήματα της βεντέτας και ενός κατασκευασμένου εμφυλίου, με απώτερο σκοπό να δαιμονοποιηθούν οι συγκεντρώσεις των αντιφασιστών και να ξεπλυθούν οι ενάντιοι της Δημοκρατίας.

Σε πλήρη αρμονία δημοσιογράφοι και γνωστοί κυβερνώντες πολιτικοί, κανακεύουν πάλι τον φασισμό, δίνουν άλλοθι σε νεοναζί που επιτίθενται εναντίον άοπλων φοιτητών, εναντίον γυναικών, εναντίον όποιου σταθεί, χωρίς φόβο, απέναντί τους. Είναι φυσικά οι ίδιοι που ξεπλένουν τον κάθε Λιγνάδη, μη γελιέστε. Είναι οι ίδιοι που διαλαλούσαν πως οι περισσότεροι αντιεμβολιαστές πρόσκεινται στην Αριστερά.

Ξέρετε, τις τελευταίες ημέρες, το μαχαίρι το κρατάνε ταυτόχρονα πολλοί μαζί, όχι ένας Ρουπακιάς. Έτσι γινόταν και πριν τον Φύσσα, έτσι γίνεται και τώρα, παρά τα βίντεο – ντοκουμέντο, παρά τα τεκμήρια ενοχής, παρά τις μαρτυρίες, παρά τις κραυγές όσων προειδοποιούν, όσων φωνάζουν για άμεση συσπείρωση των δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι σε ένα φαινόμενο που δεν ηττήθηκε ποτέ. Απλά σιώπησε, και συνέχισε να σιγοβράζει.

Ένας φοιτητής τα έθεσε στη καλύτερη βάση τη Δευτέρα το πρωί έξω από το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης. Μίλησε για ανοχή κυβέρνησης, κάλεσε τους νέους να μη φοβηθούν, να μην αφήσουν το ρατσιστικό δηλητήριο να συνεχίσει να υπάρχει μέσα στα σχολεία. Η δήλωση δεν έπαιξε ως είχε στα βραδινά δελτία ειδήσεων. Την Πέμπτη όμως τα συλλαλητήρια θα είναι δυναμικά, όχι για τον ένα χρόνο από τη καταδίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά για να ακουστεί ένα ηχηρό “τέλος” στη σαπίλα του ντουνιά.

Αυτή τη στιγμή έχει μπει στο στόχαστρο το ΚΚΕ. Το γιατί είναι ξεκάθαρο. Γιατί πέραν από τα όσα αναχρονιστικά μπορεί να διατηρεί ακόμη στις γραμμές του, το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που ποτέ δε σταμάτησε τους τελευταίους μήνες να προειδοποιεί, να καλεί σε εγρήγορση απέναντι στον “κοιμώμενο” πίσω από τα κάγκελα, νεοναζισμό. Τα κεφάλια των ναζί είναι μέσα, αλλά τα νέα μυαλά δηλητηριάζονται πιο έντονα εκεί έξω, και συστρατεύονται σε νέα τάγματα εφόδου.

Κάποιοι δε, τόλμησαν να γράψουν στα social media πως το εν λόγω κόμμα πρέπει να βγει εκτός νόμου. Γιατί τόλμησε το ΚΚΕ να ταυτοποιήσει τους δράστες των δειλών επιθέσεων σε Θεσσαλονίκη και Νέο Ηράκλειο, γιατί μίλησε για ευθύνες της αστυνομίας η οποία έκανε και πάλι, κυριολεκτικές πλάτες στους φασίστες όσο έδερνε εκπαιδευτικούς, γιατί το ΚΚΕ βγήκε στο δρόμο όταν γενικώς υπήρχε “ησυχία”.

Το ακροδεξιό σκυλολόι ετοιμαζόταν από καιρό να επιτεθεί ως επίδειξη δύναμης έναντι της βαριάς δικονομικής του ήττας. Μας θυμίζει όμως, πως είναι εδώ. Μας θυμίζει πως τίποτα δεν έχει αλλάξει ακόμη, την ώρα που η άρχουσα τάξη του τόπου χρησιμοποιεί ακροδεξιούς θύλακες για να παίξει τα παιχνίδια της. Υπουργοποιεί εκπροσώπους του ευρύτερου χώρου, χαϊδεύει βουλευτές που ασπάζονται ακραίες θέσεις, εξισώνει με ανιστόρητο τρόπο, και εν τέλει, βάζει στο στόχαστρο διαδηλώσεις. Φαινομενικά, καταδικάζει τη “βία απ’ όπου κι αν προέρχεται”, με τη βία όμως να χτυπά κεφάλια ανθρώπων που συγκεντρώνονταν ειρηνικά στην Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης.

Ένα χρόνο μετά τη καταδίκη της Χρυσής Αυγής ζούμε μέρες προ Φύσσα με την απόλυτη ανοχή του συστήματος. Αστυνομία και νεοναζί δρουν σε πλήρη συγχρονισμό και οι δρόμοι είναι ξανά, γεμάτοι φασιστοειδή.

Δεν είναι που δε μάθαμε από τα λάθη, είναι που τα λάθη αυτά γίνονταν και γίνονται εντελώς εκουσίως.

Κάθε φορά που το σύστημα θα έρχεται αντιμέτωπο με τον φασισμό που αμόλησε στους δρόμους θα ανασύρει τη θεωρία των δύο άκρων. Κι ύστερα με βολικές καταδίκες θα καμουφλάρει το ίδιο του το οικοδόμημα.

Τις τελευταίες μέρες ζούμε πογκρόμ φασιστών απέναντι σε μέλη κομμουνιστικών οργανώσεων και κάποιοι μιλάνε για ραντεβού των άκρων.

Ένα είναι το σαφές, όσο κι αν ενοχλεί κάποιους. Το ένα άκρο είναι επαγγελματίες δολοφόνοι, χούλιγκαν και ποινικοί και το άλλο είναι μετανάστες, ΛΟΑΤΚΙ, αλληλέγγυοι, φοιτητές που μοίραζαν φυλλάδια, και άνθρωποι που όλα τα προηγούμενα χρόνια έδωσαν διαρκή αγώνα για όλους, ανεξαιρέτως όλους, μέσα στη κρίση.

Το αν φτάσαμε στο να αναλύουμε πάλι τα όσα θα έπρεπε να είναι “αυτονόητα” και εκτός μικροπολιτικών συζητήσεων, έχει να κάνει με το ότι τα συμφέροντα των ισχυρών, κοιτάζουν πάντοτε προς τον ακροδεξιό πόλο. Εκείνος που δεν μπορεί να θέσει εαυτόν στις τάξεις των ισχυρών, δεν έχει λόγο κανένα να ασπάζεται τον σάπιο πόλο του ντουνιά. Επαναλαμβάνουμε. Όσοι υποθάλπουν νεοναζί συστηματοποιώντας το φόβο, έχουν ονοματεπώνυμο. Όποιος δεν πάρει αυτές τις μέρες καθαρή θέση κατά του φασισμού, θα έχει ευθύνη για όσα θα συμβούν από εδώ και πέρα από το γνωστό ασκέρι του μίσους.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις