Αρχίζει η μεγάλη μάχη για τον έλεγχο της δύναμης και του χρήματος

Αρχίζει η μεγάλη μάχη για τον έλεγχο της δύναμης και του χρήματος
Συζήτηση του νομοσχεδίου για το τρίτο πακέτο των προααπαιτούμενων μέτρων που συμφώνησε η κυβέρνηση με τους δανειστές, την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015. (EUROKINISSI/ ΜΠΟΛΑΡΗ ΤΑΤΙΑΝΑ ) Eurokinissi

Ο πόλεμος κατά της διαπλοκής, το μεγάλο παζάρι και τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων. Θα τολμήσει η κυβέρνηση να σπάσει τον φαύλο κύκλο;

Πολλοί εκνευρίστηκαν και μόλις το 25% ανακουφίστηκε εντελώς, από τη ρύθμιση της κυβέρνησης για τα κόκκινα δάνεια. Για να είμαστε όμως ακριβείς η Κυβέρνηση έδωσε την όποια μάχη για τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια. Η μεγάλη μάχη, η μητέρα όλων των τραπεζικών μαχών, ξεκινά τις επόμενες ημέρες και αφορά στα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια. Από αυτήν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της χώρας. Είναι επίσης μοναδική ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ να σπάσει την φαύλο κύκλο της διαπλοκής, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι δεν είναι ελέφαντας.

Η μάχη κατά της διαπλοκής ήταν βασικό συστατικό της επιτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η χώρα ταλαιπωρήθηκε για δεκαετίες από την προσπάθεια των πολιτικών να ελέγξουν το οικονομικό παιχνίδι. Νέα τζάκια δημιουργήθηκαν απομυζώντας το δημόσιο, επιβάλλοντας με τη σειρά τους τη διαιώνιση της κατάστασης. Εννοείται και μέσω των ΜΜΕ. Οι πολίτες πίστεψαν ότι μια Κυβέρνηση που θα αποτελούνταν από ανθρώπους που δεν είχαν εμφανή σχέση με τη διαπλοκή, θα τα κατάφερνε καλύτερα.

Για να είμαστε τίμιοι, η Κυβέρνηση κατά προτεραιότητα “σήκωσε” το θέμα με τις τηλεοπτικές άδειες. Ως απειλή όμως. Απομένει να δούμε “που θα κάτσει η μπίλια”. Από την άλλη πλευρά, η πολιτική βούληση που επιδεικνύει στην περίπτωση της λίστας Λαγκάρντ δεν είναι για βραβείο.

Οι επιχειρήσεις που αδυνατούν να πληρώσουν, χρωστούν περίπου 120 δισ. ευρώ στο τραπεζικό σύστημα. Αρκετά περισσότερα από τα 74 δισ. ευρώ των στεγαστικών δανείων.Κατ’ αναλογία με τα στεγαστικά, οι τράπεζες έδωσαν επιχειρηματικά δάνεια που σε πολλές περιπτώσεις  δεν δικαιολογούνταν από την επένδυση. Επιπλέον, υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις που επλήγησαν δυσανάλογα από την κρίση με αποτέλεσμα τα σημερινά χρηματοοικονομικά τους μεγέθη να είναι εντελώς άσχετα με την εποχή που έλαβαν τα δάνεια. Κάποιες ακόμη, επικαλούμενες την κρίση και τις απολύσεις των υπαλλήλων τους, λάμβαναν δάνεια μόνο και μόνο για να συντηρούνται. Χωρίς προοπτικές βιωσιμότητας.

Για όλους τους παραπάνω και αρκετούς ακόμη λόγους, τα χρήματα που μπορούν να πάρουν οι τράπεζες πίσω είναι ελάχιστα. Δεν είναι όμως τα δανεικά το ζητούμενο. Είναι πάντα ο έλεγχος του διαθέσιμου χρήματος. Οι τράπεζες θα κληθούν να διαχειριστούν τον οικονομικό ιστό της χώρας ή έστω ότι έχει απομείνει. Με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας να είναι δεδομένη και τις αποτιμήσεις στα Τάρταρα, δεν θα είναι εύκολη δουλειά.

Η Κυβέρνηση φαίνεται να κλίνει προς την ενεργοποίηση του νόμου Δένδια. Βασικές αρχές του, είναι ο διαχωρισμός σε βιώσιμες και μη επιχειρήσεις αλλά και η μετοχοποίηση των χρεών. Οι τράπεζες δηλαδή θα παίρνουν μετοχές των εταιρειών και ενδεχομένως τον έλεγχο. Θα έχουν επίσης δικαίωμα να αλλάξουν τις διοικήσεις ή να προχωρήσουν σε πωλήσεις (ακόμη και στα επονείδιστα funds) ή συγχωνεύσεις, αν το κρίνουν σκόπιμο. Με μια σειρά από κριτήρια διασφαλίζεται ένα μέρος της διαφάνειας. Ωστόσο πρόκειται για επιχειρηματικές αποφάσεις που οφείλουν να εμπεριέχουν ένα ποσοστό ρίσκου και άρα υποκειμενικότητας.

Υπάρχουν μεγάλα τζάκια που απομυζούν ακόμη και σήμερα τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις τους. Ακόμη και σε μικρότερο μέγεθος, υπάρχουν χιλιάδες στρατηγικοί κακοπληρωτές που απολαμβάναν ασυλία “βοηθώντας” υποψηφίους και κόμματα. Μη γελιέστε, θα κάνουν το παν για να διατηρήσουν την υφιστάμενη κατάσταση. Αν τα καταφέρουν; Θα πάρουν μερικά δανεικά ακόμη.

Κάποιοι άλλοι θα επιχειρήσουν να “χωθούν” στο υπό διαμόρφωση σύστημα. Φανταστείτε κάτι ανάλογο με ότι έγινε στις επιχειρήσεις των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, αλλά σε μικρότερη κλίμακα καθώς ακόμη και σήμερα υπάρχουν στη χώρα μεγάλες επιχειρήσεις με κέρδη και προοπτικές. Το παιχνίδι αφορά τις υπόλοιπες αλλά είναι αρκετό για να αλλάξει δραστικά τις επιχειρηματικές ισορροπίες. Εξαρτάται αν θα το κάνεις όπως η Ρωσία ή όπως η Γερμανία. Τα αποτελέσματα είναι άμεσα συγκρίσιμα.

Αυτό το παζάρι, θα κρατήσει καιρό. Ουσιαστικά θα εξεταστούν όλες οι περιπτώσεις, ξεχωριστά η καθεμία. Το θέμα δεν προσφέρεται για δημοσιότητα μερικών δευτερολέπτων. Είναι και δυσνόητο, δεν πουλάει. Από το αποτέλεσμά του δεν θα κριθεί η αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ η οποία στην παρούσα φάση, ουδόλως μας αφορά. Εξαρτάται το μέλλον της χώρας γιατί αν διατηρηθεί το φαύλο σύστημα ή αν δημιουργηθεί καινούριο θα χαθούν πολλές γενιές ακόμη.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα