Ας πούμε τους φασίστες στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης με το όνομά τους

Τα γεγονότα στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης πλέον είναι ξεκάθαρα: Δεν πρόκειται για “επεισόδια”. Δεν είναι απλώς “κουκουλοφόροι”. Πρόκειται για δολοφονικές επιθέσεις από ακροδεξιούς φασίστες με την ανοχή (ω, τι έκπληξη!) της Αστυνομίας.

Και αν στην αρχή θα όφειλε κανείς να είναι προσεκτικός, να επιβεβαιώσει τα γεγονότα και να διασταυρώσει τις πληροφορίες, πλέον με δεδομένη την ανακοίνωσητης καταδικασθείσας εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, τους ναζιστικούς χαιρετισμούς και τις ιαχές “Χάιλ Χίτλερ”, καθώς και τη μαρτυρία εκπαιδευτικού για το πως οι ναζί έχουν συγκεντρωθεί έξω από το σχολείο, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία. 

Προσθέστε σε αυτά και το βίντεο που δείχνει ακροδεξιούς να μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι στο σχολείο μπροστά στα μάτια της Αστυνομίας. Τι ακριβώς έκαναν οι αστυνομικοί εκεί; Εάν στη θέση των ακροδεξιών, ήταν κνίτες, θα έκαναν ότι δεν βλέπουν; 

Ας πούμε λοιπόν τα σύκα, σύκα και τους φασίστες, φασίστες. Δεν είναι ώρα για θεωρία των δύο άκρων. Ίσες αποστάσεις από φασίστες δε νοούνται. Όποιος επιρρίπτει ευθύνες στο θύμα επίθεσης φασιστών επειδή “προκάλεσε” με αντιφασιστική πορεία και συνθήματα, απλώς δικαιολογεί το φασίστα. Δε χρειάζεται να είσαι με το ΚΚΕ για να πάρεις σαφή θέση κατά του φασισμού. Και δεν αρκεί να αγνοείς την ακροδεξιά. Χρειάζεται δράση.

Σε λίγες ημέρες, στις 7 Οκτωβρίου, κλείνει ένας χρόνος από την ημέρα που η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση. Η ιαχή του πλήθους των δημοκρατών πολιτώνστο άκουσμα της απόφασης του δικαστηρίου ήταν ένα ξέσπασμα χαράς για τη νίκη της Δημοκρατίας. 

Η Δημοκρατία όμως κέρδισε μία μάχη, αλλά ο πόλεμος κατά του φασισμού συνεχίζεται. Το αυγό του φιδιού επιχειρεί να εκκολαφθεί ξανά στη νέα γενιά. Πρέπει να δούμε όμως και γιατί επωάζεται σε συγκεκριμένες περιοχές και οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.

Από τις φτωχογειτονιές του Πειραιά μέχρι τη Σταυρούπολη υπάρχει ένα κοινό: Εικόνα εγκατάλειψης και γκετοποίηση. Οι ναζί ξέρουν που να ψαρέψουν οπαδούς, προσφέροντας τους μία ψεύτικη αίσθηση ανωτερότητας και ταυτότητας, αλλά και εύκολους στόχους βολικών “εχθρών”. Το υπόστρωμα αυτό πρέπει να δούμε. Αν και φυσικά, είναι ευθύνη του καθενός σκεπτόμενου ανθρώπου να μην βολευτεί στο αδιέξοδο μίσος που του προσφέρουν οι φασίστες. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν ήξερε εδώ και οκτώ χρόνια, από τη στιγμή της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.

Θα επαγρυπνούμε λοιπόν. Και οι μέλισσες θα ξανά νικήσουν τους λύκους.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις