Ας σοβαρευτούν λίγο…

Η Ελλάδα αναστενάζει από την εφαρμογή του τρίτου πια, αριστερού και βαρύτατου Μνημονίου, αφού έχουν προηγηθεί πέντε χρόνια συνεχών μέτρων βασικά εισπρακτικού χαρακτήρα και επτά χρόνια ύφεσης. Ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι αναζητούν απελπισμένα κάποια εργασία την στιγμή που κανείς στην Κυβέρνηση δεν ασχολείται με την ανάπτυξη, 19 δις. ευρώ φόροι προβλέπεται ότι θα εισπραχθούν μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, οι Επιχειρήσεις πλήττονται παραπέρα μετά το έγκλημα των capital controls και την αριστερή φοροκαταιγίδα, ενώ μέτρα φωτιά έρχονται και όσον αφορά στα « κόκκινα δάνεια» και όσον αφορά στους αγρότες και στο ασφαλιστικό. Η ελπίδα που υποσχόταν η πρώτη και τώρα πια δεύτερη φορά αριστερά  έχει μετατραπεί σε λεπίδα για την ζωή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Η κοινωνία είναι σε τέλμα και οι πολίτες δεν βλέπουν φως στο τούνελ…

Κι όμως. Στον δημόσιο διάλογο δεν κυριαρχούν αυτά τα θέματα ,δεν κατατίθενται προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων, δεν λέγεται η αλήθεια, δεν απασχολεί το μέλλον. Αυτό που απασχολεί εδώ και μέρες τις συζητήσεις,τις ειδήσεις είναι αν η εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Ποντίων είναι γενοκτονία η εθνοκάθαρση, θέμα που πολιτικά έχει επιλυθεί είκοσι χρόνια τώρα με απόφαση της Βουλής  και επιστημονικά απασχολεί και θα απασχολεί! Ούτε επίτηδες να γινόταν ,ούτε επίτηδες  ο λαλίστατος κύριος Φίλης  εκείνο το βράδυ της Δευτέρας  στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου να μην επέλεγε – γιατί άραγε; – να ανοίξει αυτό το θέμα. Και εγένετο Κόλασις ! Η ανήμπορη Αντιπολίτευση – με εξαίρεση προς τιμήν του του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, βρήκε την ευκαιρία να βγει στα κάγκελα και τμήματα της κοινωνίας βγήκαν στα κάγκελα. Οι ίδιες δυνάμεις δεν είχαν βγει στα κάγκελα όταν τα σχολεία ξεκινούσαν φέτος με τα περισσότερα παρά ποτέ κενά, όταν εκατοντάδες σχολεία δεν λειτουργούσαν για βδομάδες, όταν ο φαφλατάς Υπουργός διέλυε τα Συμβούλια στα Α.Ε.Ι, όταν οι φόροι άρχισαν να πέφτουν σαν το χαλάζι και τα κυβερνητικά στελέχη αντάλλασσαν δημόσια απόψεις για το πώς θα επιβάλουν νέα μέτρα, για το πώς θα εξαφανίσουν τις επικουρικές  συντάξεις και θα συμπιέσουν ακόμα τις συντάξεις!

Μια βλακώδης πολιτικά δήλωση του Ν.Φίλη (όπως και άλλες  για τα μακαρόνια ,για τις πενταροδεκάρες και τόσες ακόμα) αρκούσε να βάλει φωτιά στην δημόσια συζήτηση ,να φέρει στην επιφάνεια όσους υπερασπίζονται δήθεν τα ιερά και τα όσια. Μια ανόητη, ακατανόητη δήλωση κάποιου που μάλλον αισθάνεται ότι έτσι έδειχνε δείγματα αριστεροσύνης αρκούσε για να εμφανίσει την εικόνα μιας κοινωνίας που εύκολα «σκοτώνεται» για το παρελθόν, ενώ σιωπεί για το τι συμβαίνει στο παρόν και αδιαφορεί για το μέλλον. Μιας κοινωνίας ζαλισμένης, με έντονα πια στοιχεία αντιδημοκρατικότητας, μη ανοχής της αντίθετης άποψης, αυτιστικής. Το ζούμε χρόνια αυτό το κλίμα Μεσαίωνα, αυτή την ατμόσφαιρα. Μα πιο πολύ το ζούμε τα τελευταία χρόνια, όταν καλλιεργόταν συστηματικά το μίσος, κατακεραυνωνόταν κάθε άλλη άποψη, χαρακτηρίζονταν σχεδόν προδότες όσοι διατύπωναν άλλες σκέψεις, βαφτίζονταν μερκελιστές και Τσολάκογλου πολιτικοί που ψήφισαν Μνημόνια (σαν αυτό που ψήφισε πρόσφατα η ριζοσπαστική αριστερά). Μέσα σ΄αυτό το κλίμα δυνάμωσε η Χρυσή Αυγή, εμφανίστηκαν ακροδεξιά κόμματα που κατήγγειλλαν τους πολιτικούς αντιπάλους ότι τους αρέσει στα τέσσερα μέχρι που είπαν οι ίδιοι σε όλα ναι δίχως ντροπή και συγγνώμη. Γιγάντωσε η δήθεν ριζοσπαστική αριστερά που θα άλλαζε την Ευρώπη και την Ελλάδα και τώρα μας έχει γονατίσει στους φόρους. Μέσα σάυτό το κλίμα θεωρείται φυσιολογικό να συγκυβερνά μια δήθεν αριστερά με μια έκφανση μιας εθνικιστικής, ρατσιστικής δεξιάς. Όταν καλλιεργείς ένα τέτοιο κλίμα λαϊκισμού, ψευτιάς, απαξίωσης της πολιτικής , απαγόρευσης των αντίθετων απόψεων, προπηλακισμών, θα πρέπει να περιμένεις και τις επιπτώσεις. Γιατί η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ασπόνδυλο πολιτικά και ιδεολογικά μηχανισμό επικοινωνίας και εξουσίας δεν αρκεί για να εκτονώσει το κλίμα, για να επανέλθει ένα φυσιολογικό πολιτικό πλαίσιο λειτουργίας. Για να επανέλθει η λογική, ο ορθολογισμός  έστω στα προηγούμενα αυτής της αρρωστημένης περιόδου επίπεδα.

Αρκούσε λοιπόν μια δήλωση για να ανάψουν φωτιές. Για να καταλάβουν διάφοροι Φίληδες ότι όπως σπείρεις, θα θερίσεις. Για να αντιληφθούν ότι το προνόμιο του λαϊκισμού δεν το έχουν μόνο αυτοί, αλλά και δυνάμεις της αντιπολίτευσης που θα περίμενε κανείς κάτι να διδαχθούν αυτά τά τα χρόνια. Για να αντιληφθούν ότι ο φασισμός  είναι παρών  και θρέφεται σταθερά και από αυτά που έγιναν και από αυτά που γίνονται…

Έτσι φτάσαμε στον άγριο ξυλοδαρμό του κ.Κουμουτσάκου μπροστά στην Βουλή και με τις δυνάμεις ασφαλείας να παρακολουθούν  απαθείς . Είδαμε σε ζωντανή  σύνδεση να κινδυνεύει να σκοτωθεί ένας βουλευτής για να αντιληφθούμε ότι η Δημοκρατία κινδυνεύει, ότι η Χρυσή Αυγή είναι παρούσα .Ότι ο αντισυστημισμός, ο λαϊκισμός, ο ψεύτικος εθνικοπατριωτισμός έθρεψε ένα τέρας που δεν αρκεί μια δίκη που καρκινοβατεί για να αντιμετωπιστεί .Όμως ακόμα και αυτή την στιγμή η πολιτική ανοησία συνεχίστηκε και συνεχίζεται. ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ βασικά ,αλλά από κοντά και το ΠΑΣΟΚ σκοτώνονται για το ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός όταν όλοι ξέρουμε τον πραγματικό θύτη. Η μεν κυρία Γεροβασίλη κάλεσε την Ν.Δ να «μαζευτεί» ξεχνώντας το τι έκαναν και έλεγαν επί χρόνια οι σύντροφοί της και τον αντιπολιτευτικό μηδενισμό του κόμματός της, τα δε στελέχη της Ν.Δ διαγκωνίζονταν στο ποιος θα πει την μεγαλύτερη φανφάρα κατά ενός ανόητου πολιτικού .

Αυτή  είναι η Ελλάδα ,αυτός ο πολιτικός της κόσμος. Ελπίζω να συνέλθουμε, γιατί  θα ζήσουμε πολλά καταπληκτικά σ’ αυτή την χώρα. Το «έργο δεν έχει τελειώσει ακόμα». Ας μην ξεχνάμε και ας μην ξεχνούν όλα τα κόμματα. Λίγο μετά την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, ο πρώτος πολιτικός που προπηλακίστηκε άγρια ήταν ο Κ.Χατζιδάκης την περίοδο που η Ν.Δ ήταν στα κάγκελα ενάντια στο Μνημόνιο. Ακολούθησαν βέβαια εκατοντάδες ύβρεις και προπηλακισμοί από πολύ προοδευτικούς κατά «μνημονιακών» πολιτικών. Κερδισμένη ήταν η Χρυσή Αυγή …. Πέραν ασφαλώς του ΣΥΡΙΖΑ που από το 4% πήγε στο 36%. Ας μην ξεχνούν δε οι πολύ αλαζονικοί κύριοι της Κυβέρνησης ότι μετά την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, ο Γ.Παπανδρέου κέρδισε θριαμβευτικά στις Περιφερειακές Εκλογές. Λίγο μετά ήρθε η κατάρρευση…

Ας σοβαρευτούν επομένως όλοι. Γιατί η Ελλάδα αναστενάζει βαριά, η κοινωνία υποφέρει, η αγανάκτηση συσσωρεύεται και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως αυτή θα εκφραστεί. Η δε θεωρία «παίζουμε χωρίς αντίπαλο» είναι από χέρι λάθος. Αλήθεια, ποιος θεωρούσε σοβαρό αντίπαλο το 2011 τον ΣΥΡΙΖΑ;

*Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι πολιτικός Αναλυτής, στέλεχος της Εταιρείας δημοσκοπήσεων OPINION POLL. Έχει πλούσια αρθρογραφία για θέματα Αυτοδιοίκησης, Ανάπτυξης, ανανέωσης του πολιτικού συστήματος κ.λ.π. Είναι συγγραφέας δύο βιβλίων.