Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο “εθελοντή” της Αλβανίας

“Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο μες στο αίμα

Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει:

Ελευθερία

Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο:

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος”

Οδυσσέας Ελύτης

Και γιατί ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ; Γιατί όχι ΜΑΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ; Γιατί όχι ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ; Γιατί όχι ΚΑΤΩ ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ;

Οι καθιερωμένες δηλώσεις της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, φέτος επισκιάστηκαν.

Φρόντισαν για αυτό η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως με μια δήλωση που δεν πέτυχε ούτε την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και αν και “ξέχασε” το ναζισμό και το φασισμό συμπεριέλαβε τον λαϊκισμό.

Η υφυπουργός Εργασίας Δ. Μιχαηλίδου που συγκινήθηκε από τον εθελοντισμό (Sic) των Ελλήνων, λες και οι πρόγονοί μας δεν πήγαν στα βουνά να πολεμήσουν, αλλά να φυτέψουν δέντρα.

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Κόκκαλης, που έμπλεξε τον αέρα που φώναζαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας με το “how dare you” της Γκρέτα Τούνμπεργκ.

Όλες οι δηλώσεις είχαν την “αξία” τους, διαφορετική βαρύτητα, αλλά και ένα κοινό.

Η “αξία” πέραν της διασκέδασης στη sosialmediaκή αρένα, έγκειται στη συνειδητοποίηση της επικινδυνότητας και στην ανάγκη εγρήγορσης όσων μακαρίως πιστεύουν ότι το παρελθόν δεν αλλάζει. Αλλάζει, αρκεί να υπάρχει διάθεση, κυνισμός, ιδεοληψία, αλλά και αρκετοί χρήσιμοι ηλίθιοι.

Η βαρύτητα των δηλώσεων είναι επίσης διαφορετική.

Η κα Κεραμέως είναι υπουργός Παιδείας και δεν μπορεί απευθυνόμενη σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, να αναφέρεται αορίστως σε “δυνάμεις του μίσους και της βίας” όταν κάνει δήλωση για την εποχή που ναζί και φασίστες μετέτρεψαν μεγάλο μέρος του πλανήτη σε στρατόπεδο θανάτου. Εκτός φυσικά αν έχουμε κάνει focus σε λάθος σημεία της δήλωσής της και το πραγματικά σημαντικό είναι η αναφορά της στην “αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας” και στη “γνωριμία με την ιστορική μας ταυτότητα, τη δυνατότητα εντοπισμού και αξιολόγησης αξιόπιστων ιστορικών πηγών”.

Η κα Μιχαηλίδου, είναι υφυπουργός και έχει τη λογική “τα project να προχωράνε” και τα υπόλοιπα -ιστορική αλήθεια, μαρτυρίες, δικαιώματα- είναι απλώς ιδεοληψίες που καθυστερούν την πρόοδο. Μια τέτοια στάση αποτελεί την καλύτερη βιτρίνα για αυτό που κρύβεται από πίσω. Η “αθώα” απολιτίκ αναφορά είναι η κερκόπορτα για τους Πλεύρηδες, τους Μπογδάνους και όσους βλέπουν στον αναθεωρητισμό μια ευκαιρία για έναν ακόμα γύρο.

Ο Πέτρος Κόκκαλης, με τη δικιά του απολιτίκ δήλωση, αποδεικνύει ότι όποιος έφτιαξε το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στις περασμένες ευρωεκλογές είχε μπόλικο χιούμορ. Και οι ψηφοφόροι επίσης. Ο δύστυχος Παπαδημούλης έχει να παλέψει με τα θηρία. Από απολιτίκ ψώνια, μέχρι θαμώνες ριάλιτι και τηλεφαφλατάδες.

Το κοινό όλων των δηλώσεων είναι ότι επίτηδες ή κατά λάθος, κάνουν χώρο στον ιστορικό αναθεωρητισμό, που στην εποχή μας είναι ένα από τα βασικά όπλα της ακροδεξιάς. Με ανιστόρητες εξισώσεις, με τη λείανση της φρίκης που φέρνει ο χρόνος και κυρίως με την επικίνδυνη λήθη, κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία να “διορθώσουν” τα γεγονότα και τις “ελαττωματικές ιδέες” αναζητώντας το μονοπάτι της διαλεκτικής με πιο “αξιόπιστες ιστορικές πηγές”.

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πάντως ότι ο Μάκης Βορίδης χωρίς φιοριτούρες, χαμόγελα και εθελοντισμούς μας είχε προειδοποιήσει εγκαίρως.