Μπορεί να σταθεί η κυβέρνηση ως το 2027;

Οι πολιτικοί λένε ότι οι δημοσκοπήσεις είναι μία φωτογραφία της στιγμής. Υπαινίσσονται, δηλαδή, ότι στον επόμενο τόνο οι στιγμές θα είναι πιο φωτεινές. Ομως αυτό δεν ισχύει πάντα.

Οταν δεις σε φωτογραφία το ατομικό μανιτάρι στη Χιροσίμα ξέρεις ότι οι στιγμές που ακολούθησαν δεν ήταν καλύτερες.

Στην τελευταία δημοσκόπηση, της GPO, βλέπουμε το μανιτάρι. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (52.5%) θέλει πρόωρες εκλογές. Αυτό το εύρημα εμφανίζεται σπανίως καθώς, υπό φυσιολογικές συνθήκες, η κοινή γνώμη δεν ενθουσιάζεται με το ενδεχόμενο έκτακτης προσφυγής στις κάλπες. Οι εκλογές κοστίζουν, κουράζουν και βγάζουν πολλούς εκτός προγράμματος.

Συνήθως οι πολίτες τις θέλουν στην ώρα τους, στο κλείσιμο της τετραετίας. Τώρα εμφανίζονται να τις επιθυμούν για την προσεχή Κυριακή. Το δεύτερο εύρημα της δημοσκόπησης έχει να κάνει με τη «νομιμοποίηση» της κυβέρνησης στην κοινωνία. Το 67.7% δηλώνει ότι η κυβέρνηση έχει απωλέσει τη νομιμοποίηση της ενώπιον των πολιτών.

Ομως την ίδια στιγμή, ενώ το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας υποχωρεί, ο Μητσοτάκης δεν αισθάνεται στο σβέρκο την ανάσα κάποιου άλλου διεκδικητή. Και έτσι όπως διατυπώνεται, στη δημοσκόπηση, το αίτημα για εκλογές, χωρίς να υπάρχει σαφής εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, δείχνει το μέγεθος της δυσφορίας.

Η κυβέρνηση στέκεται σαν ένα μοναχικό δέντρο στο μέσον του φθινοπώρου. Φυλλορροεί. Μπορεί να σταθεί μία κυβέρνηση όταν η πλειοψηφία της κοινής γνώμης ζητεί εκλογές; Και πώς μπορεί να πατάει σταθερά στα πόδια της όταν η κοινωνία δηλώνει ότι αποσύρει τη νομιμοποίηση της; Η απάντηση είναι προφανής. Αν στο αμέσως προσεχές διάστημα δεν παρουσιαστούν ενδείξεις αντιστροφής του κλίματος, η κυβέρνηση οφείλει να πάει σε εκλογές.

Διότι, ούτως ή άλλως, η έντονη κοινωνική δυσφορία ισοδυναμεί, περίπου, με συνολική αστάθεια. Με δυο λόγια, η κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι για δύο χρόνια. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ο Μητσοτάκης έχει δίκιο, τον πολεμούν οι της αντιπολίτευσης (αυτή είναι η δουλειά τους, πάντως) και βρίσκεται σε εξέλιξη σχέδιο πολιτικής δολιοφθοράς, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.

Ολο αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Αν δεν εκτονωθεί, τότε κάθε μέρα θα γίνεται χειρότερο. Και πρέπει να φέρει κάλπες. Τώρα λογικά κάποιος θα ρωτήσει τι θα προκύψει από τις κάλπες.

Πιστέψτε με, η απάντηση «ας φύγουν αυτοί και βλέπουμε» δεν είναι σωστή γιατί είναι λειψή. Ομως βρισκόμαστε μπροστά σε μία καινοφανή συνθήκη κατά την οποία η κοινωνία απορρίπτει την παρούσα διακυβέρνηση, αλλά δεν έχει και πού να ακουμπήσει τις προσδοκίες της.

Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί. Συνηθίζουμε να λέμε ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Εντάξει. Ομως τώρα ψάχνουμε μια έξοδο από το λαβύρινθο.