Μπροστά..

Με τη χθεσινή τους δήλωση/απόφαση για την Ελλάδα οι υπουργοί Οικονομικών των χωρών-μελών της ζώνης του ευρώ βάζουν τέλος σε μια παρατεταμένη περίοδο αβεβαιότητας αναφορικά με την τύχη του 3 Προγράμματος και επισφραγίζουν τη βούλησή τους να περιφρουρήσουν τη συνοχή της ευρωζώνης.

Μένουν βεβαίως πολλά να γίνουν. Πρώτα απ όλα, μένει να νομοθετηθούν πολλά και δύσκολα μέτρα δημοσιονομικού και διαρθρωτικού χαρακτήρα, όπως και κρίσιμες λεπτομέρειες για τη συγκρότηση και τον τρόπο λειτουργίας του Μηχανισμού Αυτόματης Διόρθωσης που θα ενεργοποιείται σε περίπτωση αποκλίσεων από το στόχο για τα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2018 και μετά. Μένει επίσης να διευκρινιστούν και να εξειδικευτούν περαιτέρω οι γενικές κατευθυντήριες γραμμές για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του χρέους που ανακοινώθηκαν χθες αλλά και να αποσαφηνιστεί η στάση του ΔΝΤ, δεδομένου ότι ορισμένες χώρες και κυρίως η Γερμανία θεωρούν τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα αναγκαία και αδιαπραγμάτευτη.

Με δυο λόγια, υπάρχουν ακόμη σημαντικές εκκρεμότητες έως ότου οριστικοποιηθεί και επικυρωθεί η συμφωνία, πιθανότατα στο επόμενο Eurogroup, στις 24 Μαϊου. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι χθες έγινε ένα σημαντικό βήμα προς τα μπρος, καθώς οι υπουργοί Οικονομικών συμφώνησαν σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο διευθέτησης του ελληνικού ζητήματος που βάζει οριστικά τέλος σε συζητήσεις, ψιθύρους ή και μύχιες επιδιώξεις αναφορικά με την αμετάκλητη παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Κι έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό το γεγονός ότι αυτό έγινε ανήμερα της επετείου της Ημέρας της Ευρώπης.

Η Ευρώπη έχει ήδη μπροστά της μια μεγάλη εκκρεμότητα, το βρετανικό δημοψήφισμα της 23 Ιουνίου, που θα κρίνει εάν θα διατηρήσει τη συνοχή της η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με τη χθεσινή απόφαση-πλαίσιο του Eurogroup, η Ευρώπη έδειξε ότι δεν θέλει άλλη εκκρεμότητα που θα αφορά, αυτή τη φορά, τη συνοχή της ευρωζώνης.

Η «συζήτηση περί του νομίσματος» φαίνεται ότι κλείνει ερμητικά και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Σόϊμπλε.

Οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε και να το χαιρετίσουμε αυτό, καθώς δεν είναι καθόλου αυτονόητο την εποχή της έξαρσης των εθνικών εγωϊσμών, των εθνικισμών και των ακροδεξιών λαϊκισμών που κλονίζουν συθέμελα το οικοδόμημα της Ευρώπης.

Για την Ελλάδα -μ όλες τις εκκρεμότητες και τις μεγάλες δυσκολίες που έχουμε μπροστά, σε ό,τι αφορά την τήρηση και την εφαρμογή των συμφωνημένων και από τη δική μας πλευρά-η χθεσινή απόφαση είναι μια ευκαιρία να γυρίσει σελίδα. Ένα πλαίσιο ασφάλειας που εάν αξιοποιηθεί σωστά επιτρέπει στη χώρα να δώσει όλες της τις δυνάμεις στην προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας που θα δώσει πίσω στην κοινωνία την ελπίδα ότι οι τεράστιες θυσίες της τουλάχιστον δεν έπεσαν στο κενό.

Η κυβέρνηση πιστώνεται θετικά το χθεσινό αποτέλεσμα. Το οποίο ωστόσο της αφαιρεί πλέον όλα τα άλλοθι που χρησιμοποιεί κατά καιρούς για να κρύψει την ανικανότητα, τις ιδεοληψίες και τις τεράστιες ευθύνες της για το πώς πορεύεται η χώρα τους τελευταίους 16 μήνες. Θα αξιοποιήσει το πλαίσιο ασφάλειας και σταθερότητας που δείχνουν διατεθειμένοι να δώσουν οι ευρωπαίοι ώστε να κάνει επιτέλους τη δική της δουλειά, που είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων για ανάπτυξη, επενδύσεις, δημιουργία θέσεων εργασίας; Ή θα εξακολουθήσει να κυνηγάει «δράκους» με τη μορφή άλλοτε της διαπλοκής και των «συστημικών ΜΜΕ» και άλλοτε του «ανάλγητου» Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Θα εξακολουθήσει να αγωνιά πρωτίστως για τη συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ ή θα αρχίσει επιτέλους να μεριμνά για τη συνοχή και την προκοπή της κοινωνίας;

Απ αυτά θα κριθεί η κυβέρνηση και όχι από το εάν ήταν και σε ποιο βαθμό δική της «νίκη» η απόφαση των ευρωπαίων.

Αλλά και η αντιπολίτευση οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Η διαρκής επανάληψη του αιτήματος για παραίτηση της κυβέρνησης και για εκλογές είναι εκτός τόπου και χρόνου. Όπως και η διαρκής σύγκριση του λογαριασμού των μέτρων του χθες με τα μέτρα του σήμερα. Αυτό αφορά τα συρρικνωμένα κομματικά ακροατήρια, όχι την κοινωνία. Η κοινωνία ενδιαφέρεται για το αύριο, όχι για το χθες και περιμένει να ακούσει προτάσεις, όχι κραυγές και εξυπνακίστικες ατάκες.

Η χώρα έχει ανάγκη να κοιτάξει μπροστά. Με τη χθεσινή τους απόφαση οι ευρωπαίοι δείχνουν έτοιμοι να παράσχουν ένα πλαίσιο που εάν αξιοποιηθεί σωστά θα μπορεί αυτό να το διασφαλίσει. Θα είναι κρίμα (και αυτή) η ευκαιρία να χαθεί, επειδή η χώρα είναι εγκλωβισμένη σ ένα πολιτικό σύστημα που κοιτάζει συνεχώς μόνο προς τα πίσω..

*H Άννυ Ποδηματά είναι δημοσιογράφος, πρώην ευρωβουλευτής και πρώην Αντιπρόεδρος του ΕΚ.