Δεν χρειάζονται αντίμετρα

Δεν χρειάζονται αντίμετρα

Τα αχρείαστα μέτρα μπορούν να οδηγήσουν σε έναν ιδιαίτερα ενάρετο κύκλο που θα καταστήσει άχρηστο το σχέδιο για τη διαχείριση της φτώχειας

(Φωτογραφία: Sooc.gr)

Ο πρωθυπουργός πριν καλά-καλά στεγνώσει το σάλιο στην προφορική συμφωνία του προχθεσινού eurogroup, έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι ο συμβιβασμός που πέτυχε η κυβέρνησή του περιλαμβάνει αχρείαστα μέτρα “τα οποία εμείς δεν θα επιλέγαμε”. Από την άλλη μεριά, τα μέτρα αυτά προφανώς κατά την κρίση του Πρωθυπουργού θα έχουν ως αποτέλεσμα μεγαλύτερα κέρδη από τις ζημίες που θα προκαλέσουν. Αυτή ήταν άλλωστε και η βασική υπερασπιστική του γραμμή ενώπιον των βουλευτών και του κόμματος, στις διεργασίες που ακολούθησαν τις εξελίξεις της Παρασκευής.

Είναι απορίας άξιον γιατί ο Πρωθυπουργός θεωρεί αχρείαστα τα μέτρα που θα συμβάλλουν στην επιτυχή έξοδο της Ελλάδας από την επιτροπεία όπως ο ίδιος περιγράφει την πορεία της χώρας στο προσεχές διάστημα. Στο οξύμωρο αυτό κρύβεται ένα ακόμη μεγαλύτερο οξύμωρο της Κυβερνητικής πολίτικής που σχετίζεται με την περιγραφή των επόμενων κινήσεων, αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι τελικά η συμφωνία αυτή θα κλείσει.

Ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει να βασίζει τη δημόσια ανάλυσή του στον δημοσιονομικό χώρο που θα δημιουργηθεί από την εφαρμογή των μέτρων, ώστε να μπορέσει να ενεργοποιήσει τις δράσεις που έχει ονομάσει αντίμετρα. Όμως αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι η ανάπτυξη ήδη είναι καθ’ οδόν και η χώρα πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα όπως αυτά που περιγράφονται στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Κυβέρνησης και θεσμών, τα αντίμετρα που έχει εξαγγείλει, θα μοιάζουν με σταγόνα στον ωκεανό.

Η ίδια η Κομισσιόν προέβλεψε τον Ιανουάριο ότι οι οικονομίες όλων των χωρών της Ευρωζώνης θα αναπτυχθούν. Ακόμη και για τα κράτη μέλη που επλήγησαν περισσότερο από την ύφεση, εκτιμά ότι θα επανέλθουν σε ρυθμούς ανάπτυξης. Ειδικότερα για την Ελλάδα η ανάπτυξη για το τρέχον έτος εκτιμάται σε 2,7% και για το επόμενο σε 3,5%. Την ίδια ώρα η οικονομία της Ευρωζώνης θα αναπτυχθεί κατά 1,6 και 1,8% αντίστοιχα, ακριβώς με τους ίδιους ρυθμούς που θα αναπτυχθεί και η “ατμομηχανή”, ήτοι η γερμανική οικονομία.

Αν τα σενάρια αυτά επιβεβαιωθούν, δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί.

-Κατ’ αρχήν, από μόνη της η αύξηση του ΑΕΠ θα απομειώσει τον δείκτη του χρέους, καθώς ως γνωστόν λαμβάνεται υπόψιν πολύ περισσότερο σαν ποσοστό επί του παραγόμενου προϊόντος και όχι σαν απόλυτο νούμερο.

-Οι περιβόητες “αγορές” θα πανηγυρίσουν, χαρίζοντας στην Ελλάδα χαμηλότερα επιτόκια. Κάτι που είναι ζητούμενο για την προσφυγή της χώρας σε “κανονικό” δανεισμό.

-Τα χαμηλότερα επιτόκια, η συμμετοχή στα υπόλοιπα της ποσοτικής χαλάρωσης και η επιστροφή της εμπιστοσύνης σε συνδυασμό με την διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, θα δώσουν πνοή ζωής στο τραπεζικό σύστημα.

-Η δυνατότητα πιστωτικής επέκτασης των εμπορικών τραπεζών θα αναζωογονήσει την ελληνική επιχειρηματικότητα και τις εγχώριες επενδύσεις. Αν μη τι άλλο θα σταματήσει ο στραγγαλισμός τους.

-Τους Έλληνες επενδυτές θα ακολουθήσουν σταδιακά και ξένοι, αυξάνοντας περαιτέρω τη δυναμική της (ήδη) αναπτυσσόμενης οικονομίας.

-Οι νέες επενδύσεις θα μειώσουν τα ποσοστά ανεργίας, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο το παραγόμενο προϊόν και την κατανάλωση.

-Η αισιοδοξία θα ενισχυθεί και αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις.

Η χώρα θα έχει μπει σε έναν ενάρετο κύκλο.

Για να συμβούν όλ’ αυτά δεν χρειάζεται κάποιο μαγικό ραβδί. Χρειάζεται μόνον να εφαρμοστούν με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα όλ’ αυτά που θεωρητικά συμφώνησαν οι δύο πλευρές. Αυτός είναι ο δρόμος που περιγράφει ο Πρωθυπουργός στους Βουλευτές και στα μέλη του κόμματος. Αν συνεχίσουν να θεωρούν τα μέτρα αχρείαστα και σαμποτάρουν την εφαρμογή τους όπως εν πολλοίς έκαναν μέχρι τώρα, η πορεία θα συνεχίσει να είναι δύσκολη και θα δυσκολεύει συν τω χρόνο. Ακόμη και απλώς αν ισχύει ότι καταλόγισε ο κος. Μπαλαούρας στην Κυβέρνηση δηλαδή “ατολμία, αναποφασιστικότητα και έλλειψη σχεδίου”, η περίοδος χάριτος που λέγεται “μνημόνιο” τελειώνει και μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει κανένα εναλλακτικό σχέδιο για την επόμενη ημέρα.

Τότε ενδεχομένως τα αντίμετρα για τη διαχείριση της φτώχειας του ελληνικού λαού να είναι όντως απαραίτητα. Όμως δεν θα υπάρχουν λεφτά για την υλοποίησή τους.

Η χώρα θα έχει μπει σε έναν ιδιαίτερα φαύλο κύκλο…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι αρθρογράφος του NEWS 247 και σύμβουλος έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα