Άγριες Μέλισσες, Σασμός και η τηλεόραση που θέλουμε

Με όρους τηλεοπτικούς μιλώντας θα μπορούσε κανείς να πει πως είναι πολύ νωρίς για να εξαχθούν συμπεράσματα για το τηλεοπτικό πεδίο καθώς η στην αρχή της σεζόν τα κανάλια λειτουργούν διερευνητικά και πολλές φορές διορθωτικά. Αν κάτι μπορούμε να αναφέρουμε με απόλυτη βεβαιότητα και δίχως ίχνος υποψίας ανατροπής είναι πως η ελληνική μυθοπλασία βαδίζει στη νέα εποχή της απεκδυόμενη κανόνες του παρελθόντος για μαζική παραγωγή χωρίς ποιότητα και ουσία.

Η σαρωτική επιστροφή της μυθοπλασίας έχει ως σημείο αναφοράς τις Άγριες Μέλισσες του ΑΝΤ1, στην επιτυχία των οποίων εκφράστηκε η επιθυμία του τηλεθεατή να δει και κάτι άλλο πέρα από μαγείρεμα, πασαρέλα, εγκλεισμό και λάσπη μέχρι το κόκαλο. Και φτάνουμε στο σήμερα με τον Alpha να επενδύει σε μία μεγάλη παραγωγή και να ρίχνει στη μάχη μία σειρά που αγαπήθηκε από το πρώτο κιόλας επεισόδιο.

Ο Σασμός έρχεται να επιβεβαιώσει πως η ελληνική τηλεόραση δεν είναι μόνο τούρκικες σαπουνόπερες, ξεμάλλιασμα σε ζωντανή μετάδοση και realities μέχρι να δύσει ο ήλιος. Δεν αρνούμαστε ότι υπάρχουν ακόμα τα τελευταία, δίνεται όμως δυνατότητα επιλογής. Επί της ουσίας το τοπίο δεν είναι ανταγωνιστικό, αλλά άκρως συναγωνιστικό. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της σκηνής στον Σασμό με την αναφορά του Ορφέα Αυγουστίδη στις Άγριες Μέλισσες. Ο Ορφέας Αυγουστίδης (Αστέρης) έδωσε στη Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη (Αργυρώ) μια στολή μελισσοκόμου για να δει τα μελίσσια της οικογένειας από κοντά. Εκείνη αναρωτήθηκε αν οι μέλισσες τσιμπάνε και τότε ακολούθησε ένας αυτοσχεδιασμός που κρατήθηκε. «Όχι άμα δεν τις πειράξεις, δεν τσιμπάνε. Δεν είναι άγριες».

Φυσικά υπάρχουν νούμερα τηλεθέασης, γενικά σύνολα, δυναμικά κοινά και τέταρτα κυριαρχίας όμως το ζητούμενο είναι να αγαπήσουμε ξανά την ελληνική τηλεόραση.

Άγριες Μέλισσες και Σασμός (κι όχι μόνο για να ‘μαστε ακριβοδίκαιοι) φέρνουν την άνοιξη και στήνουν ξανά το κοινό μπροστά στους δέκτες. Τα σενάρια και των δύο σειρών καλύπτουν ένα πλήθος παράλληλων ιστοριών ώστε να μπορέσουν να υποστηρίξουν ένα καθημερινό φορμά με αντικειμενικές δυσκολίες και παγίδες προβλέψιμης επανάληψης. Η ελληνική επαρχία πρωταγωνιστεί. Ο τρίτος κύκλος των Άγριων Μελισσών μάς μεταφέρει στο Διαφάνι, ένα χωριό έξω από τη Λάρισα, την περίοδο της Δικτατορίας. Το πρώτο επεισόδιο τοποθετήθηκε τη νύχτα της 21ης Απριλίου του 1967 με την επιβολή του στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Το συγγραφικό δίδυμο της σειράς, Πέτρος Καλκόβαλης-Μελίνα Τσαμπάνη, επιλέγει να αγγίξει τη μαύρη επταετία που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Οι προσωπικές ιστορίες των ήδη γνωστών μας ηρώων θα αλλάξουν άρδην υπό το πρίσμα του ιστορικού υπόβαθρου το οποίο όμως δεν συνεπάγεται απουσία συναισθηματικής έντασης και εξέλιξης των χαρακτήρων μέσα στα λάθη, τα πάθη και τις αδυναμίες τους. Από την άλλη ο Σασμός μάς μεταφέρει στην Κρήτη παρουσιάζοντάς μας τη σκληρή ιστορία ενός σύγχρονου απαγορευμένου έρωτα, στα ορεινά χωριά του Ρεθύμνου. Ενός έρωτα που δεν έπρεπε να συμβεί γιατί οι δύο οικογένειες βρίσκονται σε μια πολύχρονη σύγκρουση με εκατέρωθεν φονικά τιμής. Η βεντέτα των Βρουλάκηδων και των Σταματάκηδων είναι ο πυρήνας και η βασική ιστορία εμπλουτίζεται με φόνους αμφισβητούμενων κινήτρων.

Στα κοινά σημεία, πέρα από την τοποθέτηση των ιστοριών στην ελληνική επαρχία, και η επιλογή των ηθοποιών. Ηθοποιοί με μακρά πορεία στο θέατρο οι οποίοι εμφανίστηκαν στη μικρή οθόνη κάποιοι από αυτούς για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια θεατρικής καταξίωσης. Δυνατές ερμηνείες με συναίσθημα και χωρίς φιοριτούρες. Κάτια Δανδουλάκη, Μαρία Κίτσου, Λεωνίδας Κακούρης, Γιώργος Γάλλος, Θανάσης Κουρλαμπάς, Γιώργος Γεροντιδάκης, Γιώργος Ηλιόπουλος, Παύλος Ορκόπουλος, Γιάννης Στάνκογλου, Δημήτρης Γκοτσόπουλος και φυσικά η Αλίκη Αλεξανδράκη. Στην αντίπερα όχθη Μαρία Πρωτόπαππα, Δημήτρης Λάλος, Τάσος Νούσιας, Δημήτρης Ήμελλος, Μαρία Τζομπανάκη, Ορφέας Αυγουστίδης και φυσικά ο μύθος Όλγα Δαμάνη. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στη νεότερη γενιά ηθοποιών και στις δύο σειρές.

Σαρωτική πλοκή με ανατροπές και κινηματογραφικής αισθητικής σκηνοθεσία για τις Άγριες Μέλισσες και για τον Σασμό με γρήγορες εναλλαγές και απαραίτητες παύσεις που επιτείνουν την αγωνία και το συναίσθημα. Οι Κώστας Αναγνωστόπουλος και Μιχάλης Κωνσταντάτος στη σκηνοθεσία των Άγριων Μελισσών και ο Κώστας Κωστόπουλος στον Σασμό.

Οι τηλεθεατές επιβραβεύουν και τις δύο σειρές με υψηλά νούμερα τηλεθέασης. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως στις 30/09 ο Σασμός σημείωσε 27% και οι Άγριες Μέλισσες 21,5% στο γενικό σύνολο. 25,5% και 20,5% στο δυναμικό κοινό αντίστοιχα. Και έπεται συνέχεια και μάλιστα πολύ ενδιαφέρουσα.