ΣΥΡΙΖΑ: Το κόμμα έγινε “μαγαζί” και οι μάσκες έπεσαν

To 4o συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, θα μείνει σίγουρα στην ιστορία ως το τελευταίο του κόμματος σε αυτή του τη μορφή.

Οι σύνεδροι-οπαδοί, τα γιουχαΐσματα στην αντίθετη άποψη, η σκηνοθεσία της παρουσίας του προέδρου που θύμιζε κάτι μεταξύ τηλευαγγελιστή και παλαιστή του WWE (“φέρτε μου έναν αντίπαλο και πάμε”), ήρθαν ως συνέχεια των οργανωμένων δολοφονιών χαρακτήρα από πληρωμένα τρολ, της απουσίας προτάσεων και της ποινικοποίησης της σκέψης και της συζήτησης.

Ο κ. Κασσελάκης έτσι πορεύθηκε από την αρχή. Με ναρκισσισμό, μπόλικη άγνοια και μια αδιαμεσολάβητη σχέση με τους οπαδούς του, που φτάνει μέχρι τη στοχοποίηση συνέδρων, που έκαναν το αμάρτημα να μην τον χειροκροτούν κατά τις περιπατητικές του ομιλίες.

Είναι ξεκάθαρο ότι επιχειρεί να δημιουργήσει ένα προσωποπαγές κόμμα αν βέβαια επιζήσει των μηχανορραφιών του Νίκου Παππά.

Γι’ αυτό και τα ερωτηματολόγια για το όνομα, το σήμα και την κατεύθυνση, που προκάλεσαν την “έκρηξη” της προηγούμενης εβδομάδας, μέσα σε αυτό το σύμπαν του ανορθολογισμού αποκτούν λογική.

Γιατί να μην αλλάξει το όνομα και το σήμα, ενός κόμματος που δεν είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένας πολιτικός οργανισμός, του οποίου η πολιτική κατεύθυνση εξαρτάται από το πώς ξυπνάει κάθε μέρα ο αρχηγός του;

Ο σκηνοθέτης του συνεδρίου

Πίσω από τον κ. Κασσελάκη, δραστηριοποιούνται ο “στρατηγός της νίκης” και οι λοχίες του νέου, που θα αντικαταστήσει το παλιό.

Ο “σκηνοθέτης” Νίκος Παππάς και οι “βοηθοί σκηνοθέτη” Σωκράτης Φάμελλος και Γιώργος Τσίπρας, οι οποίοι και προσέφεραν την παράσταση “Υπογραφές για αναβολή εκλογών, που ο πρόεδρος θέλει να γίνουν”.

 

Η παράσταση είχε αίσιο τέλος και ολοκληρώθηκε με τη φράση που αναφέραμε και παραπάνω.

“Οι μάσκες έπεσαν, δεν πάμε σε εκλογές”.

Το για ποιον θα είναι αίσιο το τέλος βέβαια, θα το μάθουμε σε λίγους μήνες από τώρα.

Πράγματι όμως οι μάσκες έπεσαν και το κόμμα έγινε μαγαζί, αλλάζοντας και πελατεία. Έτσι άλλωστε διαχρονικά το αντιμετώπιζε ο Νίκος Παππάς. Το κόμμα ως μαγαζί και την πολιτική ως νταραβέρι.

Καμία έκπληξη. Ο κ. Παππάς είναι από τους βασικούς υπεύθυνους της αντίληψης του “όλοι οι πολιτικοί ίδιοι είναι”.

Φανατικός υποστηρικτής της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ μέχρι τέλους (στίγμα στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ) και εμπνευστής ενός κακοσχεδιασμένου “πολέμου”, που τελικά άφησε τα κανάλια στα χέρια όσων τα είχαν (κριτήριο το μεγάλο πορτοφόλι) και έφερε την κυβέρνηση Τσίπρα αντιμέτωπη με μια θηριώδη προπαγάνδα, σε συνθήκες χρεοκοπίας.

Δεν είχε κανένα πρόβλημα να πάει ενάντια στις επισημάνσεις του φυσικού ηγέτη της παράταξης, προκειμένου για άλλη μια φορά να εξυπηρετήσει το προσωπικό του σχέδιο. Να κάνει κουμάντο στο “μαγαζί” από τα παρασκήνια.

Το αν θα το πετύχει, είναι κάτι που θα απαντηθεί στο μέλλον, καθώς ο Στέφανος Κασσελάκης έχει ταλέντο στο να δημιουργεί εχθρούς, αλλά είναι αλήθεια ότι και ο κ. Παππάς έχει ταλέντο στο να διασώζεται, ακόμα και αν όλα γύρω του γκρεμίζονται.

Ο Τσίπρας και οι κοριοί

Το συνέδριο θα μείνει στην ιστορία και για την προειδοποίηση του Αλέξη Τσίπρα για τη λάθος κατεύθυνση που έχει πάρει το κόμμα.

Εκ του αποτελέσματος το μήνυμα δεν ελήφθη υπόψη και μάλιστα ο πρώην πρωθυπουργός, στοχοποιήθηκε άμεσα όχι μόνο από τα νεοπροεδρικά τρολ, αλλά και από ευεργετηθέντες, που η ηθική τους δεν θα τους επέτρεπε τίποτα περισσότερο από το να είναι οι καλύτεροι φίλοι όποιου έχει κάθε φορά την εξουσία.

Αυτό άλλωστε ήταν ένα διαχρονικό λάθος του πρώην πρωθυπουργού και είχε επισημανθεί πολλάκις και από πολλούς.

Τα έβαλε με τα λιοντάρια και τον έφαγαν οι κοριοί του περιβάλλοντός του.

Ο Νίκος Παππάς δεν είναι ο μόνος, αλλά είναι ο πιο μεθοδικός.

Κάποιος άλλος μάλιστα έφτασε στο σημείο να επιτεθεί χυδαία στον Αλέξη Τσίπρα για το.. “θράσος” του να υπερασπιστεί το σπίτι του, ξεχνώντας ότι χωρίς αυτόν, αντί να κάνει τον λομπίστα αγκαλιά με τον Άδωνι Γεωργιάδη, θα έστελνε ακόμα απελπισμένα μηνύματα θαυμασμού σε τηλεπαρουσιάστριες.

ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Α

Όσοι αρνούνται να δουν ότι η μετάλλαξη του κόμματος και η απομάκρυνση του από την Αριστερά, είναι αυτό που θέλει ο πρόεδρος και η νέα βάση του κόμματος, είναι αιθεροβάμωνες.

Η Όλγα Γεροβασίλη, είπε ότι “η Αριστερά δεν δίνει λευκές επιταγές” και άλλοι ομιλητές ανέφεραν την ανάγκη διαλόγου και συντροφικότητας. Οι τοποθετήσεις αυτές ήταν εκτός τόπου και χρόνου.

Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η Αριστερά δεν χωράει στον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη.

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν, τόσο πιο γρήγορα θα πάψουν να είναι πολιτικοί αιχμάλωτοι ενός προέδρου που δεν τους θέλει, ενός στρατού οπαδών, που δεν συμμερίζεται τις αξίες τους και διαφόρων Ρασπούτιν τύπου Παππά.

Ο απεγκλωβισμός τους από έναν ΣΥΡΙΖΑ που δεν υπάρχει πια όπως τον ήξεραν, είναι μονόδρομος, αφήνοντας πίσω, όσους θέλουν να ακολουθήσουν το άγνωστο (;) “όραμα” του αρχηγού, που ξεκίνησε με την υπόσχεση να νικήσει τον Μητσοτάκη και έφτασε να ζητά “κλειστό 3ετές συμβόλαιο με την καρέκλα”, ακόμα και αν χάσει με 20 μονάδες στις ευρωεκλογές.