Διαγραφή Κύρτσου: Η παράταξη Μητσοτάκη σε αποσυσπείρωση

Κανονικά η διαγραφή του Γιώργου Κύρτσου δεν θα ήταν σημαντική είδηση. Δεν είναι σπάνιο να τα «σπάει» ένα στέλεχος με το κόμμα του. Επιπλέον, η συγκεκριμένη διαγραφή δεν εξέπληξε κανέναν. Οι πολιτικές τροχιές Κύρτσου και Νέας Δημοκρατίας απόκλιναν όλο και περισσότερο τον τελευταίο χρόνο. Η ρήξη έμοιαζε προδιαγεγραμμένη.

Ωστόσο, η συγκυρία προσδίδει στη διαγραφή Κύρτσου αυξημένη σημασία.

Η παράταξη Μητσοτάκη

Βασικό στοιχείο της επιτυχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ότι κατάφερε να οικοδομήσει μια συμμαχία ευρύτερη από τον χώρο της παραδοσιακής Νέας Δημοκρατίας. Έχοντας σαν εφαλτήριο του μπλοκ του “Ναι” στο δημοψήφισμα κι εκμεταλλευόμενος το αντι-ΣΥΡΙΖΑ και αντι-Τσίπρα μέτωπο, ο κ. Μητσοτάκης μπόρεσε να συσπειρώσει γύρω από το πρόσωπό του:

• το σύνολο του χώρου της ιστορικής Νέας Δημοκρατίας,
• το μεγαλύτερο μέρος της Ακροδεξιάς.
• το μεγαλύτερο μέρος του λεγόμενου «Ακραίου Κέντρου», δηλαδή του τμήματος της Κεντροαριστεράς που συντηρητικοποιήθηκε κατά τα χρόνια της κρίσης,
• τους πολίτες που απλώς ήθελαν να “τιμωρήσουν” την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι υπερβολή η εκτίμηση ότι τις εκλογές του 2019 τις κέρδισε περισσότερο η “παράταξη Μητσοτάκη” παρά η Νέα Δημοκρατία. Η παράταξη Μητσοτάκη είναι λοιπόν πιο ευρεία από τη Δεξιά. Ωστόσο, για την επικράτησή της είχε ως βασική προϋπόθεση τη συσπείρωση του συνόλου της Δεξιάς και του μεγαλύτερου μέρους της Ακροδεξιάς.

Η υποχώρηση

Αυτή τη στιγμή η αποσυσπείρωση από τη Νέα Δημοκρατία έχει δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι προς το Κέντρο. Κεντρογενείς ψηφοφόροι κινούνται τόσο προς το ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη όσο και προς τη δημοσκοπική «αδιευκρίνιστη ψήφο». Η δεύτερη κατεύθυνση είναι προς τα δεξιά. Οι έρευνες δείχνουν ότι είναι πιθανό κάποιο από τα ακροδεξιά μορφώματα να διεκδικήσει με αξιώσεις την είσοδό του στη Βουλή. Η, δε, διαγραφή του Κωνσταντίνου Μπογδάνου από τη Νέα Δημοκρατία έδωσε νέα ώθηση στις διεργασίες της Ακροδεξιάς. Ταυτόχρονα, είναι ορατός ένας χώρος λαϊκής Δεξιάς ο οποίος είναι πολύ δυσαρεστημένος με τον κ. Μητσοτάκη, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει δείξει ότι μπορεί να σχηματίσει κάποιο σχήμα με σοβαρή απήχηση.

Οι διεργασίες και οι διαρροές θα μπορούσαν να θεωρηθούν αναμενόμενες από τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία έχει κλείσει 2,5 χρόνια στην εξουσία και η φθορά είναι αναπόφευκτη. Το κύμα όμως της ακρίβειας ροκανίζει τη δημοτικότητα της κυβέρνησης και δημιουργεί νέα δεδομένα για το πολιτικό σκηνικό. Μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης κοινωνικής δυσαρέσκειας, ενδεχομένως θα ανοίξουν χώροι που μέχρι τώρα καταλαμβάνονταν από την παράταξη Μητσοτάκη.

Ο ρόλος του Κύρτσου

Σε αυτό το σκηνικό αποσυσπείρωσης της παράταξης Μητσοτάκη κι εντεινόμενων (ακρο)δεξιών διεργασιών, ένας αποδεσμευμένος από τη Νέα Δημοκρατία Γιώργος Κύρτσος, μπορεί κερδίσει έναν πιο σημαντικό πολιτικό ρόλο από αυτόν του πρώην νεοδημοκράτη και νυν ανεξάρτητου ευρωβουλευτή.

Σε πρώτο επίπεδο, η πλήρως αυτονομημένη παρουσία Κύρτσου ενισχύει τη δεξιά αντιπολίτευση στη ΝΔ -αυτό είναι προφανές άλλωστε. Ένα κοινωνικά αναγνωρίσιμο στέλεχος με μεγάλη εμπειρία στην Επικοινωνία μπορεί να έχει σημαίνουσα παρουσία στον ανεξάρτητο δεξιό χώρο.

Ίσως όμως πιο σημαντική μπορεί να αποδειχτεί η έμμεση συνέπεια της διαγραφής Κύρτσου. Από τη στιγμή που ο ευρωβουλευτής υιοθετεί τον λόγο περί «καθεστωτισμού» Μητσοτάκη (λόγο που έχει υιοθετήσει και ο Κ. Μπογδάνος), δημιουργεί ζήτημα για την κυβέρνηση. Γιατί δίνει δεξιά νομιμοποίηση σε έναν αντιπολιτευτικό λόγο που μέχρι στιγμή ακουγόταν μόνο από τα αριστερά της Νέας Δημοκρατίας. Η εμπειρία δείχνει ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για μια κυβέρνηση από το να βάλλεται από δύο πλευρές, με κατηγορίες για καθεστωτισμό και αντιδημοκρατικές πρακτικές.

Επομένως το πρόβλημα για την Νέα Δημοκρατία δεν είναι αν αυτός καθαυτός ο κ. Κύρτσος είναι απειλή, αλλά το ότι ο λόγος του μπορεί να έχει έμμεσο πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα. Τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο…