Διαπόμπευση και τιμωρία

Ήταν μια από τις πιο ντροπιαστικές στιγμές της Μεταπολίτευσης. Ένας υπουργός Υγείας, σε εποχές μνημονίου, λίγο πριν τις εκλογές του 2012, εκμεταλλευόμενος “έναν νόμο του 1940”, όπως ο ίδιος έλεγε, έδωσε βορά στο κουρασμένο από τα μέτρα πλήθος γυναίκες φορείς του HIV.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος, που πλέον απασχολείται κυρίως ως ντράμερ σε πανηγύρια και συμπαίκτης τένις του Άδωνι Γεωργιάδη, στοχοποίησε και διαπόμπευσε οροθετικές γυναίκες, δημιουργώντας μια απειλή από το μηδέν, σε συνεργασία τότε με το ΚΕΕΛΠΝΟ και τις διωκτικές αρχές της χώρας.

Στη συνέχεια έγιναν συλλήψεις και διέρρευσαν τα προσωπικά δεδομένα των γυναικών αυτών, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν “δημόσιος κίνδυνος για τους οικογενειάρχες”, ένας κίνδυνος που μόνο η τότε κυβέρνηση χάρη στον υπουργό της, μπορούσε να αντιμετωπίσει.

Στο στόχαστρο του υπουργού και των ΜΜΕ, είχαν μπει γυναίκες άστεγες και τοξικοεξαρτημένες.

Συνελήφθησαν, υπέστησαν δημόσια ατίμωση, κατηγορήθηκαν ότι εκδίδονταν και έθεταν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, διαπομπεύθηκαν, οι ίδιες και οι οικογένειές τους με τον υπουργό να θριαμβολογεί ότι προστάτεψε την ελληνική κοινωνία.

Γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι είχαμε να κάνουμε με μια άθλια εκστρατεία προπαγάνδας. Ήδη από τη διαρροή των φωτογραφιών, ήταν φανερό ότι επρόκειτο για συνανθρώπους μας, που χρειάζονταν βοήθεια και συνδρομή, όχι συλλήψεις και διαπόμπευση.

Η τιμωρία για το έγκλημα, ήρθε χθες με την ομόφωνη καταδίκη της Ελλάδας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πολλές από αυτές τις γυναίκες, δεν είναι ζωντανές πια. Έφυγαν με τον πόνο της ατίμωσης και με αυτόν τον πόνο έζησαν και οι δικοί τους άνθρωποι.

Ωστόσο, δεν έκαναν τίποτα για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπονται (αθωώθηκαν μάλιστα από τις κατασκευασμένες κατηγορίες). Ήταν τα θύματα ενός χυδαίου σχεδίου, που είχε ως μόνη στόχευση να κατασκευάσει μια “επιτυχία” σε μια εποχή σκληρών δημοσιονομικών μέτρων και να αποπροσανατολίσει.

Αυτός που πρέπει να ντρέπεται είναι ο τότε υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος και όσοι συμμετείχαν σε αυτό το έγκλημα.

Οι πολίτες δεν θα πρέπει να ξεχάσουν ποτέ τους υπεύθυνους αυτής της χυδαίας εκστρατείας μίσους και ρατσισμού απέναντι σε γυναίκες ασθενείς.

Κατέστρεψαν ζωές για να αποκομίσουν εφήμερα πολιτικά κέρδη. Η ντροπή τους δεν θα ξεπλυθεί.