Έφυγε ο φανφαρόνος και συζητούν τα ουσιώδη: Κάλλιο αργά…

Τον Σεπτέμβριο του 2023 ένα μεγάλο κόμμα της Αριστεράς, το οποίο λίγα χρόνια νωρίτερα είχε κυβερνήσει τη χώρα, έπαθε ένα πρωτοφανές, ιστορικό και πολιτικό, ατύχημα: βρέθηκε στην κορυφή του ένα πρόσωπο εντελώς άσχετο με την Αριστερά, που έμελλε να το οδηγήσει στην απαξίωση και στον ευτελισμό. Και να του αφήσει μια βαθιά πληγή, που είναι αμφίβολο αν μπορεί να επουλωθεί.

Έκτοτε και επί 15 μήνες ένα ολόκληρο κόμμα σερνόταν πίσω από αυτό το πρόσωπο. Έπρεπε να σιωπούν μπροστά στην υπερπροβολή της προσωπικής του ζωής. Έπρεπε να δικαιολογούν τις ασυνάρτητες θέσεις του, που φανέρωναν αυτό που δεν κατάλαβαν όσοι τον στήριξαν και τον ψήφισαν: την ασχετοσύνη του με οτιδήποτε αριστερό. Και, στο τελευταίο διάστημα, έπρεπε να καταφύγουν σε πρωτοφανείς μεθοδεύσεις για να απαλλαγούν από το πρόσωπο αυτό.

Επί 15 μήνες, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ ταλανιζόταν από το «φαινόμενο Κασσελάκη». Και απαλλάχθηκε από αυτό με βαρύ κόστος, που ακόμη δεν έχει μετρηθεί.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα, η (προκαταβολική) αντιμετώπιση του χτεσινού debate μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων για την αρχηγία του κινήθηκε ανάμεσα στην αγνόηση και στην αδιαφορία.

‘Όμως, η πραγματοποίησή του άφησε ένα κέρδος για τον ΣΥΡΙΖΑ: έπειτα από 15 μήνες «Κασσελακειάδας», έγινε η πρώτη οργανωμένη απόπειρα πολιτικής συζήτησης για ουσιώδη θέματα. Έτσι, αντί για την τελευταία κλοτσοπατινάδα σε συνεδριάσεις οργάνων, αντί για κραυγές περί «πραξικοπηματιών» και «υπονομευτών», τέσσερις υποψήφιοι επί δύο ώρες συζητούσαν για τους μισθούς, την ακρίβεια, την ενέργεια, το στεγαστικό. Δηλαδή για αυτά που απασχολούν τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών. Από όποια σκοπιά και να το δει κανείς, αυτή η αλλαγή θετική ήταν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει στον (πολιτικό) χειμώνα του. Ο οποίος είχε μεν αρχίσει πολύ νωρίτερα, αλλά με τον Κασσελάκη πλάκωσαν τα βαριά σύννεφα και οι ομίχλες. Τώρα θα εκλέξει νέο αρχηγό. Και μόνο το γεγονός ότι δεν θα είναι κάποιος ουρανοκατέβατος κέρδος θα έχει. Σε λίγες μέρες θα αποκατασταθεί ένα είδος κανονικότητας, η οποία τόσο πολύ του λείπει εδώ και 15 μήνες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μεγάλο κόμμα το 2015, έγινε μικρομεσαίο το 2023 και τώρα μπορεί να έχει γίνει μικρό. Και το πέρασμα από τον χειμώνα σε κάποιους είδους άνοιξη μπορεί να μείνει μόνο προσδοκία. Ο νέος αρχηγός θα ξεκινήσει από πολύ χαμηλά και το πολιτικό περιβάλλον δεν τον ευνοεί καθόλου. Θα έχει να αντιμετωπίσει, πρωτίστως, την φθοροποιό αίσθηση που περιγράφεται από τη φράση «ο ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε». Ωστόσο, αυτό πρέπει να το πουν οι ψηφοφόροι, οι οποίοι στις τελευταίες εκλογές τον κράτησαν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τώρα που πέταξαν από πάνω τους το απόστημα Κασσελάκη, στον ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να ελπίζουν ότι η πληγή θα κλείσει γρήγορα. Και να (προς)εύχονται να μην επαληθευτεί αυτό που λέει η ατάκα του παλιού ηθοποιού Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ: «Τα πράγματα ποτέ δεν είναι τόσο άσχημα ώστε να μην μπορούν να χειροτερέψουν»…