Εισβολή στην Ουκρανία: Μπήκαμε σε νέα εποχή

Οι εικόνες από την Ουκρανία, που βλέπουμε από το πρωί, προκαλούν σοκ και φόβο. Οι πόλεις που βομβαρδίζονται, οι καπνοί από τις εκρήξεις, η μεγάλη έξοδος των αμάχων και η τρομακτική στριγκλιά των σειρήνων μας παγώνουν, κάνοντάς μας να αισθανθούμε πόσο αδύναμοι είναι οι απλοί άνθρωποι, όταν μπαίνει μπροστά η αδυσώπητη μηχανή του πολέμου. Τούτη την ώρα κάθε δημόσια τοποθέτηση σχετικά με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία πρέπει να ξεκινάει από το απλό, πολύ απλό, αίτημα που είναι όμως ταυτόχρονα το πλέον σημαντικό: να σιγήσουν τώρα τα όπλα, να μη χυθεί άλλο αίμα.

Η έκπληξη του Πούτιν

Τις προηγούμενες εβδομάδες είδαν το φως της δημοσιότητας εκατοντάδες αναλύσεις σχετικά με την κλιμάκωση της κρίσης στην Ουκρανία. Ελάχιστοι είχαν προβλέψει όσα συμβαίνουν από τις πέντε το πρωί, δηλαδή μια μεγάλης κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με χτυπήματα σε όλη την ουκρανική επικράτεια. Οι περισσότερες αναλύσεις έκαναν λόγο για μικρής κλίμακας εισβολή, ενώ αρκετοί αναλυτές απέρριπταν τελείως το σενάριο του πολέμου. Από το πρωί το ερώτημα δεν είναι αν πρόκειται για μεγάλη ρωσική εισβολή, αλλά για το πόσο μεγάλη θα είναι. Αν δηλαδή η Ρωσία θα μείνει μόνο στην ευρύτερη περιοχή του Ντονμπάς (πέρα βέβαια από τα σημερινά σύνορα των «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Νόντετσκ και του Λουγκάνσκ) ή θα επιχειρήσει την αλλαγή καθεστώτος στο Κίεβο -σε κάτι τέτοιο παραπέμπουν οι αναφορές σε «αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας».

Η αποφασιστικότητα Πούτιν

Η απόφαση του Πούτιν για γενικευμένο πόλεμο στην Ουκρανία δείχνει ότι ο Ρώσος Πρόεδρος δεν σκέφτεται όπως οι δυτικοί ηγέτες. Δεν τον φοβίζουν ούτε οι οικονομικές κυρώσεις που θα προκαλέσουν τεράστια ζημιά στη χώρα του, ούτε και η διπλωματική απομόνωσή της – βεβαίως η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία μπορεί να συρρικνώσει τη διάρκεια των όποιων κυρώσεων.

Όπως φάνηκε από το διάγγελμά του για την αναγνώριση του Ντόνετσκ και του Λουκάνσκ, ο Πούτιν χαράσσει την πολιτική του με βάση την ανάγκη «να αποκατασταθούν οι ιστορικές αδικίες σε βάρος της Ρωσίας», να ανακτήσει το ρωσικό έθνος «όσα δικαιούται» και να λυτρωθούν οι «Ρώσοι αδελφοί» της Ανατολικής Ουκρανίας. Αυτό που για τον Μπάιντεν είναι ένας προμελετημένος επεκτατικός πόλεμος, για τον Πούτιν είναι μια επιχείρηση απελευθέρωσης εδαφών και πληθυσμών που ήταν πάντοτε ρωσικοί. Ο πόλεμος μοιάζει να αποσκοπεί, από τη σκοπιά του Κρεμλίνου, στην επαναχάραξη των συνόρων εκεί που κανονικά θα ήταν αν δεν είχε υπάρξει ο… ενδοτικός Λένιν και οι μπολσεβίκοι.

Όταν λοιπόν ένας ηγέτης χαράσσει την πολιτική του με τους όρους του «εθνικού πεπρωμένου» (και ηγείται μιας χώρας με τόσο μεγάλους πόρους που μπορούν να υποστηρίξουν μια τέτοια πολιτική), ακόμα και η ακραία οικονομική δυσπραγία είναι ένα κόστος που μπορεί να αναληφθεί. Το ζήτημα είναι τι θα γράφουν τα βιβλία της (ρωσικής) Ιστορίας πενήντα χρόνια από τώρα, όχι το πώς θα ζήσουν τώρα οι Ρώσοι και (πολύ περισσότερο) οι Ουκρανοί.

Η στάση της Δύσης

Βεβαίως η κίνηση του Πούτιν βασίζεται σε έναν πολιτικό υπολογισμό που μοιάζει ορθολογικός. Ενώ η Ρωσία είναι απολύτως διατεθειμένη να πολεμήσει για την Ουκρανία, η Δύση σε καμιά περίπτωση δεν φαίνεται πρόθυμη να έχει στρατιωτική εμπλοκή. Γι’ αυτό άλλωστε κανένας δυτικός ηγέτης δεν μιλάει για οτιδήποτε άλλο εκτός από οικονομικές κυρώσεις.

Αφού λοιπόν η Δύση δεν είναι διατεθειμένη για αναμέτρηση στο πεδίο, για ποιο λόγο συνέβαλε τα μάλα στην κλιμάκωση της έντασης; Γιατί επέκτεινε το ΝΑΤΟ μέχρι την εξώπορτα του Πούτιν; Γιατί επέτρεψε στο Κίεβο τη συνεχή παραβίαση των δικαιωμάτων των Ρωσόφωνων της Ανατολικής Ουκρανίας; Γιατί έβγαλε μπροστά τον Ζελένσκι χωρίς την αναγκαία στήριξη;

Άραγε η δυτική διπλωματία «διάβασε» λάθος τον Πούτιν ή υπάρχει κάποιος άλλος σχεδιασμός τον οποίο δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή; Το επόμενο διάστημα θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει η εικόνα.

Το μέλλον

Ο φόβος και το σοκ που μας προκαλούν οι εικόνες από την Ουκρανία, δεν έχουν να κάνουν μόνο με την εκτυλισσόμενη αυτή τη στιγμή τραγωδία. Σχετίζονται επίσης με το μήνυμα που στέλνουν για το μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου μας. Με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μπήκαμε οριστικά σε μια νέα εποχή. Σε μια εποχή που δεν είναι μόνο οι Αμερικανοί που παραβιάζουν κατά το δοκούν το Διεθνές Δίκαιο, που καμιά περιοχή του κόσμου δεν είναι προστατευμένη από τις γεωπολιτικές κρίσεις, μια εποχή γενικευμένης αστάθειας και αναταραχής.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις