Εκλογές με λίστα ή με σταυρό; Αυτή είναι η γνώμη μας

Ένα από τα γεγονότα που κυριάρχησαν την περασμένη εβδομάδα, ήταν ο “αιφνιδιασμός” της αλλαγής του τρόπου διεξαγωγής των ευρωεκλογών, καθώς φέτος θα γίνουν με σταυρό και όχι με λίστα.

Η κίνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, θεωρήθηκε ότι εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες, με πηγές της κυβέρνησης ωστόσο να υποστηρίζουν ότι με τον σταυρό θα υπάρξει αέρας ανανέωσης.

Επτά συντάκτες του NEWS 247 σχολιάζουν την κίνηση της κυβέρνησης και απαντούν στο ερώτημα σταυρός ή λίστα;

*Στείλτε μας την άποψή σας, στο τέλος του κειμένου

 

Κατανοεί το δράμα των πολιτικών ο Στέφανος Νικήτας

Ας νιώσουμε έστω και για λίγο το δράμα των πολιτικών των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και του Πα.σο.κ.

Πολλοί από αυτούς γνωρίζουν ότι αποκλείεται να βγουν βουλευτές καθώς οι ψηφοφόροι τους θα τους “μαυρίσουν” με αποτέλεσμα να μείνουν άνεργοι.

Επειδή και αυτοί έχουν παιδάκια να θρέψουν θα κάνουν τη καρδιά τους πέτρα και θα ξενιτευτούν στο Στρασβούργο για να εκπροσωπήσουν τη χώρα.

Μαζεύτηκαν όμως πολλοί μνηστήρες και οι πρόεδροι δεν ήξεραν ποιον να επιλέξουν. Έτσι αποφάσισαν κάτι έξυπνο:” Βάλτους όλους και ας τρέξουν να πάρουν τη ψήφο του λάου”.

Αυτή ήταν η αρχική τους σκέψη. Εκτός αυτού όμως ήθελαν να βάλουν ένα γρίφο στον Τσίπρα που θα δυσκολευτεί να βρει τόσα πολλά στελέχη τα οποία δεν θα αρχίσουν τα “φάλτσα σφυρίγματα”.

Προσεύχονται και αναμένουν τον πρώτο υποψήφιο που θα αρχίσει να μιλά για “Δραχμή”, “μονομερή διαγραφή” κλπ για να τον βγάλουν στην “σέντρα”.

Όλα αυτά περί δημοκρατίας, ανανέωσης κλπ είναι για την Ευρώπη. Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε ντιλέμ ντελέ ντιλέμ.

“Σταυρώστε με, σταυρώστε με…” ή αδιαφορία, αναρωτιέται η Μαρίνα Κουτσούμπα

Μετά από 33 χρόνια “παρουσίας”, η λίστα περνά στο χρονοντούλαπο της εκλογικής ιστορίας για τις Ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου. Έως ότου φυσικά να την επαναφέρουμε.

Σαμαράς και Βενιζέλος έδωσαν τα χέρια και απευθυνόμενοι στους ψηφοφόρους αναφώνησαν “εσύ αποφασίζεις” όπως κάποτε μας έλεγε από τη μικρή οθόνη ο Γιάννης Βούρος.

Εκείνοι για τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα έπραξαν τα “δέοντα”. Σπρώχνουν τα στελέχη τους να τα δώσουν όλα ώστε να πείσουν τους δύσπιστους αν όχι και αδιάφορους ψηφοφόρους.

Αποτινάσσουν την ευθύνη από πάνω τους και περνούν τη σκυτάλη στους πολίτες. Με τον στυλό ανά χείρας, καλούμαστε να επιλέξουμε τους εκπροσώπους μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα το εκμεταλλευτούμε; Δεν νομίζω Τάκη!

Ο αντίλογος πως θα ευνοηθούν τα “μεγάλα ονόματα” δεν στερείται λογικής. Πόσοι να είναι εκείνοι που θα ψάξουν τα νέα πρόσωπα;

Η αδιαφορία άλλωστε που επιδεικνύουμε έχει καταστεί σαφής από τα συντριπτικά ποσοστά αποχής. Στο χέρι μας είναι πάντως να εκμεταλλευτούμε το “όπλο” που μας προσφέρεται.

Καλύτερα λίστα, παρά πρόβα εθνικών εκλογών, λέει ο Φώτης Νάκος

Έχουμε και λέμε. Οι Ευρωεκλογές -καλώς ή κακώς- μέχρι σήμερα είχαν την έννοια μιας ψήφου διαμαρτυρίας. Η πλειοψηφία των πολιτών που βλέπει την Ευρώπη σαν κάτι μακρινό και την ευρωβουλή ως δυσμενή μετάθεση για τους πολιτικούς, άρπαζε την ευκαιρία εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια του, καταψηφίζοντας τα μεγάλα κόμματα ή απείχε.

Έμενα προσωπικά μου άρεσε αυτό. Τώρα όμως αιφνιδιαστικά οι συγκυβερνώντες αποφάσισαν να μεταφέρουν τους κομματικούς στρατούς και μηχανισμούς και στο ευρωψηφοδέλτιο.

Θα δούμε υποψηφίους να τάζουν λαγούς και πετραχήλια και οι ευρωεκλογές να ”μεταμφιέζονται” σε εθνικές εκλογές με τα κόμματα να προσπαθούν να κερδίζουν τις εντυπώσεις και να χάνουν την ουσία.

Εν κατακλείδι, προτιμώ τη λίστα και τον διορισμό ευρωβουλευτών από τα κόμματα , παρά πρόωρες εθνικές εκλογές με φόντο την ευρωβουλή.

Ζούμε σε άλλους κόσμους, λέει η Ανθή Κουτσουμπού

Άλλο ένα πολιτικό τερτίπι ήρθε να προστεθεί στην ήδη βεβαρημένη καθημερινότητά μας. Αυτό σκέφτηκα όταν «έσκασε» ξαφνικά πριν λίγες μέρες το θέμα για την εφαρμογή σταυροδοσίας αντί λίστας στις επικείμενες ευρωεκλογές. Αυτή παραμένει η άποψη μου μέχρι σήμερα.

Όσο και αν έψαξα και ενημερώθηκα για το θέμα, ομολογώ ότι συνεχίζω να αδυνατώ να κατανοήσω τον λόγο, που εμένα ως πολίτη αυτής της έρμης χώρας, θα πρέπει να με «καίει» το συγκεκριμένο ζήτημα, που είναι σαφές ότι προέκυψε για να εξυπηρετήσει πολιτικούς σκοπούς. Αλλιώς δεν μπορώ να δεχτώ ότι το μοναδικό πρόβλημα, για το οποίο καλούνται να βρουν λύση αυτοί οι άνθρωποι, είναι το σύστημα των ευρωεκλογών.

Αρχίζω πλέον να πιστεύω ότι εγώ και αυτοί που αντιπροσωπεύουν την πολιτεία, ζούμε όχι απλά σε διαφορετικούς κόσμους αλλά και σε διαφορετικές διαστάσεις. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι μάλλον δεν πρόκειται να συναντηθούμε σε αυτή τη ζωή. Οφείλω να ομολογήσω, ωστόσο, ότι κάποιες φορές τουλάχιστον προσφέρουν γέλιο.

Φυσικά δεν ξέρω ποιοι από όλους αυτούς και εμάς θα γέλαγαν περισσότερο αν τολμούσαν να κάνουν μία άλλη αλλαγή. Να αποσυνδέσουν τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές από κομματικούς μηχανισμούς και νοοτροπίες.  Δεν θα το μάθω ποτέ…

Ως τεστ, βλέπει τον σταυρό, ο Χρήστος Δεμέτης

Ο Πρωθυπουργός απαλλάσσεται από πιθανές πιέσεις που θα δεχόταν από στελέχη της ΝΔ είτε για τη θέση του επικεφαλής είτε για τις υπόλοιπες εκλόγιμες θέσεις. Από την άλλη βγαίνει “λάδι” προωθώντας μια πιο, φαινομενικά πάντα, δημοκρατική εικόνα. Πολλοί απαντούν στους σταυρούς λέγοντας πως έρχονται πρόκες. Προεκλογικές δηλώσεις για “μαύρισμα”, με άλλα λόγια.

Σίγουρα ο σταυρός αναμοχλεύει κάθε τόσο πελατειακές μνήμες. Τα κομματικά επιτελεία θα κινητοποιηθούν για τις δοσοληψίες τους και τρίβουν τα χέρια τους γι’ αυτό. Από την άλλη, θα έλεγα πως είμαι εν τέλει αντίθετος με τον σταυρό μόνο αν μπορούσα να εμπιστευτώ τη διαφάνεια των κομμάτων για την επιλογή της λίστας. Αλλά δεν μπορώ.

Άρα στο δια ταύτα, το “σταύρωμα” μπορεί τελικά να αποδειχτεί κριτήριο για το κατά πόσο ο Έλληνας έχει αποτινάξει από πάνω του το κακό συνήθειο της “πληρωμένης” και διορισμένης κάλπης.

Είναι ευκαιρία για πολλούς να αποδείξουν ότι όντως έχουν αλλάξει συμπεριφορά και αξίζουν να διαμαρτύρονται για το στραβό αρμένισμα μας. Ας το δούμε σαν ένα τεστ εν όψει κοινοβουλευτικών εκλογών.

Να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, μας προτρέπει η Μίκα Κοντορούση

Κάποιοι έσπευσαν να “σταυρώσουν” Σαμαρά και Βενιζέλο, ο πρωθυπουργός πείστηκε ότι έβαλε στον πάγκο τους Καραμανλικούς, οι “58 μπουχτισμένοι” στριμώχτηκαν, το ΠΑΣΟΚ ελπίζει σε παράταση ζωής, ο ΣΥΡΙΖΑ περνά από casting αναγνωρίσιμα πρόσωπα με ευρωπαϊκό αέρα, η μάζα των ψηφοφόρων διχάστηκε και οι συνωμοσίες του “αντισταυρού” δίνουν και παίρνουν. Ποιος θα βγει ο πραγματικός κερδισμένος από την αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο της εκλογικής ανάδειξης πολιτικού προσωπικού στις Βρυξέλλες, δεν είναι σίγουρο. Και ποιος θα ωφεληθεί από τον «σταυρό» και όχι από την 33 ετών «λίστα», αποτελεί στοίχημα.

Ωστόσο, η ανασύνταξη δυνάμεων 100 μέρες πριν τις ευρωεκλογές – έστω και όταν αυτό προκύπτει μετά τα απανωτά χαστούκια των δημοσκοπήσεων της κατηφόρας – δημιουργεί ελπίδες ότι η εικόνα με τους ψηφοφόρους να ξεχύνονται στις παραλίες και την λαϊκή αδιαφορία να χτυπάει «κόκκινο», έχει προοπτική να αλλάξει. Ανεξάρτητα από το ποιους εξυπηρετεί η σταυροδοσία – και όχι η τυφλή επιλογή του κόμματος – ενισχύει τη δημοκρατία, την πολυφωνία και σίγουρα αποδυναμώνει την κομματική αυθαιρεσία.

Οι αλλαγές στον τρόπο εκλογής μάς καλούν να συμμετάσχουμε ενεργά και να αναλάβουμε την ευθύνη των επιλογών μας. Το εάν θα πράξουμε ορθά, ώριμα και συνειδητοποιημένα ή θα επιβεβαιώσουμε ότι δεν μάθαμε από τα λάθη μας, μένει να το δούμε την επαύριο των εκλογών του Μαΐου.

Αιφνιδιασμό με συγκεκριμένους στόχους, διακρίνει ο Στέλιος Μπαμιατζής

Και..ξαφνικά (;) προέκυψε ψήφος με σταυροδοσία. Τι σημαίνει αυτό για τους πολίτες; θα μπορούσα να πω πολύ λίγα αφού ο ψηφοφόρος καλείται μόνο να βάλει ένα σταυρό προτίμησης στο ψηφοδέλτιο που θα επιλέξει. Υπάρχει όμως ένα στοιχείο στο οποίο πρέπει να αναφερθούμε. Είναι αυτό της “προσωπικής σχέσης” ή εάν προτιμάτε της “γνωριμίας”.

Ο ψηφοφόρος καλείται εμμέσως πλην σαφώς να δώσει την ψήφο του σε κάποιον τον οποίον μπορεί να ξέρει, να έχει επαφές, να γνωρίζει τη δουλειά και το έργο του. Όπερ και δίνεται ένας πιο προσωπικός τόνος στις εκλογές. Όπερ και ίσως να σημαίνει πως μπορεί να αλλάξει η σκέψη του ψηφοφόρου και να ρίξει αλλού την απόφασή του, λόγω των όσων προαναφέραμε.

Τρεις είναι οι λόγοι που προτιμήθηκε η σταυροδοσία. Πρώτον για να “τρέξουν” οι υποψήφιοι. Επειδή η λεγόμενη χαλαρή ψήφος κάθε άλλο παρά συμφέρει κι επειδή φαίνεται πως οι υποψήφιοι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το είχαν πάρει πολύ… χαλαρά.

Δεύτερον Για να διασωθεί κάπως το ΠΑΣΟΚ που έχει και το μεγαλύτερο από όλους πρόβλημα. Οι άνθρωποι του, κυρίως αυτοί, χρόνια “στο κουρμπέτι” θα πρέπει να αποκαταστήσουν τη σχέση τους με το μέσο πολίτη, εκτός αν θέλουν το ΠΑΣΟΚ να ψάχνει την ψήφο του και να διαλυθεί.

Τέλος, η σταυροδοσία πιθανότατα να σφίξει και τους “σκεπτόμενους” δηλαδή εκείνους οι οποίοι είναι στα… ανάμεσα, να ψηφίσουμε αυτούς που ψηφίζαμε τόσα χρόνια ή τον Χ άλλον πολιτικό χώρο; Δηλαδή, κατευθύνεται και λίγο στο συναισθηματισμό ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει ως εξής: “Κατεβαίνει και ο τάδε, ε εντάξει αυτόν μωρέ θα ψηφίσω, τον ξέρω από παλιά”