Ένα τέρας, που το έλεγαν “η κακιά η ώρα”

“Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα τέρας, ‘η κακιά η ώρα’. Το τέρας αυτό τρεφόταν με αγνές και αθώες ψυχές. Ιδιαίτερη προτίμηση είχε στις γυναίκες, νεαρές και μη, μα κι όταν έπιανε στα δίχτυα της κανένα ‘όμορφο και καλό παλικάρι’ για να μη του στερήσει τα νιάτα του, ζητούσε ένα κορίτσι από το στενό του περιβάλλον για αντάλλαγμα…”

Το σχόλιο αυτό, που έγραψε η φίλη μου η Νένα στο Facebook, το βράδυ του Σαββάτου, συνοψίζει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο την αλήθεια για τη γυναικοκτονία στη Φολέγανδρο.

Τέτοια παραμύθια της κακιάς ώρας δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο θύματα και δολοφόνοι/ δράστες. Και υπάρχει η τοξική πατριαρχία από πίσω, που τους δημιουργεί.

Στη Φολέγανδρο “δεν χάλασε η φάση”, δεν ήταν “η κακιά η ώρα”, ήταν μία ακόμη γυναικοκτονία.

“Δεν πιστεύω στην κακιά στιγμή, πιστεύω στους κακούς ανθρώπους”, είπε η μητέρα της δολοφονημένης Γαρυφαλλιάς, που ζητά δικαιοσύνη για το παιδί της, αλλά και να είναι η κόρη της το τελευταίο θύμα γυναικοκτονίας.

Ναι, επιμένουμε ακόμη στον όρο, γιατί οι λέξεις δεν είναι αθώες. Και γιατί πρέπει να μάθουμε στην επόμενη γενιά ανδρών, να δέχονται το όχι, να σέβονται την αυτοδιάθεση της γυναίκας, να έχουν ενσυναίσθηση, να μη θεωρούν ότι μία ερωτική απόρριψη είναι το τέλος του κόσμου.

“Χάλασε η φάση” είπε ο γυναικοκτόνος. Και επειδή; Και επειδή “χάλασε η φάση”, την έπνιξε;

Απόφοιτος του “ΙΕΚ Μπαλάσκα” ο γυναικοκτόνος σε αντίθεση με το Μπάμπη των Γλυκών Νερών επιχείρησε να δείξε ότι “εν βρασμώ ψυχής” δολοφόνησε την κοπέλα, η οποία είχε πάει διακοπές μαζί του, στην οποία η οικογένεια της είχε πει “καλά να περάσεις”, η οποία πίστευε ότι ο “άνθρωπος” αυτός την αγαπούσε.

Όχι – θα το πούμε χίλιες φορές- δεν “τη σκότωσε επειδή την αγαπούσε”. Δεν υπάρχουν “εγκλήματα πάθους” και “άτυχα θύματα”. Δεν υπάρχει “πάθος που τον τύφλωσε”. Οι λέξεις δεν είναι αθώες και εδώ έγκειται και η ευθύνη ημών των δημοσιογράφων. Αλλά και όλων μας ως κοινωνία. Για να είναι αυτή η τελευταία γυναικοκτονία.