Ένα “βραβείο” για τον Μητσοτάκη θυμίζει ένα ξεχασμένο έγκλημα…

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν (πρέπει να) έχει παράπονο από το διεθνή Τύπο. Πλην εξαιρέσεων, του έχει επιφυλάξει θερμά λόγια, με ποικίλες αφορμές.

Τις τελευταίες μέρες εισέπραξε ένα «δώρο» κι ένα βραβείο «βραβείο». Το πρώτο το δέχτηκε ευχάριστα. Το δεύτερο ήταν μάλλον ανεπιθύμητο.

Ο «Αι Βασίλης» της ευρωπαϊκής ιστοσελίδας Politico έκανε διάφορα «δώρα» σε ηγέτες και αξιωματούχους. Τον Μητσοτάκη τον κατέταξε στα «καλά παιδιά» και του έδωσε «ηθική υποστήριξη» στη διεκδίκηση των κλεμμένων μαρμάρων του Παρθενώνα.

Αυτό ήταν το καλό δώρο. Το επόμενο, που ασφαλώς δεν το περίμενε, καθόλου. Διότι υπενθυμίζει αυτό που ο κ. Μητσοτάκης έχει καταφέρει να κουκουλώσει με κάθε τρόπο: το έγκλημα των υποκλοπών.

Απονέμοντάς του το… «βραβείο κατασκοπείας», με τον καθόλου κολακευτικό τίτλο «οι ζωές των άλλων»(θυμίζει την αλήστου μνήμης Στάζι), η ιστοσελίδα γράφει: «Δεν είναι πολλοί οι ηγέτες που θα μπορούσαν να επιβιώσουν από τις αποκαλύψεις πως η μυστική υπηρεσία της κυβέρνησής τους προσπάθησε να κατασκοπεύσει αντιπολίτευση και δημοσιογράφους.

Όμως, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι οποιοσδήποτε πολιτικός. Γόνος μιας κρητικής πολιτικής δυναστείας ο Μητσοτάκης, με σπουδές στο Χάρβαρντ, αρχηγός του συντηρητικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στην Ελλάδα, όχι μόνο κατάφερε να “αποδυναμώσει” το σκάνδαλο, γνωστό ως “Predatorgate”, αλλά κέρδισε την επανεκλογή του, ισχυριζόμενος ότι είναι την αθώος».

Δυστυχώς, όλα είναι έτσι:

Η μυστική υπηρεσία ΕΥΠ παρακολουθούσε πολιτικούς(και όχι μόνο της αντιπολίτευσης), στρατιωτικούς και δημοσιογράφους. Ο πρωθυπουργός έχει παραδεχτεί μόνο την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη, τη χαρακτήρισε «νόμιμη», αλλά απέπεμψε το διευθυντή του γραφείου του- και ανιψιό του- Γρηγόρη Δη μητριάδη, ως έχοντα την πολιτική ευθύνη. Η ευθύνη αυτή δεν καταλογίστηκε στις εκλογές. Οι ψηφοφόροι αγνόησαν αυτό το πολιτικό έγκλημα, είχαν άλλα κριτήρια.

Η δικαιοσύνη, η οποία(υποτίθεται ότι) ερευνά εδώ και ενάμιση χρόνο το σκάνδαλο. Παρά τις υποσχέσεις για γρήγορη εξιχνίαση, τίποτα δεν έχει γίνει. Δεν γνωρίζουμε ποιος ευθύνεται για το έγκλημα. Η ρήση του πρώην βουλευτή της ΝΔ Κώστα Τζαβάρα «οι εισαγγελείς κλώθουν» δυστυχώς έχει δικαιωθεί.

Έτσι, ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Το έγκλημα των παρακολουθήσεων ξεχάστηκε και πιθανότατα θα μείνει χωρίς τιμωρία. Θα μείνει, όμως, το στίγμα, που είναι ανεξίτηλο για όποιον ευρωπαίο πολιτικό δεν θέλει να τον αναφέρουν ως αρνητικό παράδειγμα. Και θα συνοδεύει τον κ. Μητσοτάκη στο μέλλον, ιδιαίτερα αν δει ότι η εγχώρια πολιτική σκηνή δεν τον χωράει πλέον και θελήσει να διεκδικήσει ευρωπαϊκό αξίωμα. Ίσως τότε τον περιμένει η «τιμωρία»…

ΥΓ: Αν ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε χιούμορ, θα έστελνε στον Κυριάκο Μητσοτάκη κορνιζαρισμένο το δημοσίευμα-«βραβείο» του Politico…