Επιστροφή στο …1991 και την φυγή της Pirelli

Επιστροφή στο …1991 και την φυγή της Pirelli
Αυτά που σήμερα ο Ά.Σκέρτσος παρουσιάζει ώς σύγχρονες προτάσεις τα έχουν πεί άλλοι στο παρελθόν. Ίσως καλύτερα... Eurokinissi

Ο "σύγχρονος" Άκης Σκέρτσος αναμασά τα όσα έλεγαν 30 χρόνια πριν ο Στέφανος Μάνος κι ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος.

Η αντιπαράθεση που παρακολουθήσαμε χθες σχετικά με την φορολόγηση των μερισμάτων δεν συνιστά μόνον ένα δείγμα του πόσο διαστρεβλωτικά θα διεξαχθεί ο προεκλογικός αγώνας. Αποτελεί και ένα προπομπό του τι θα σημάνει η «παντοκρατορία Μητσοτάκη» εφόσον επιβεβαιωθούν αναλλοίωτοι οι συσχετισμοί των εκλογών της 21ης Μαΐου στην κάλπη της 21ης Ιουνίου.

Καταγράφθηκε μια επίθεση του εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας και πρώην γενικού διευθυντή του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, Άκη Σκέρτσου κατά όσων έστω …σκέπτονται μία ελάχιστη φορολόγηση των εταιρικών μερισμάτων. Συνοδεύθηκε από τρομολαγνικούς τίτλους φιλοκυβερνητικών ιστοσελίδων που μιλούσαν για αιφνίδια και έκτακτη φορολογία σε επιχειρήσεις. Σαν να περιέγραφαν έναν επικείμενο καταστροφικό σεισμό.

Αιφνιδίως η φορολόγηση υπερκερδών και των μερισμάτων έγινε συνώνυμο της …υπονόμευσης της οικονομίας της χώρας. Με την Ν.Δ να μιλά για κίνδυνο ανάσχεσης των ξένων επενδύσεων. Ο αναδιανεμητικός χαρακτήρας του φορολογικού συστήματος (από τους λίγους στους πολλούς) παρουσιάστηκε ως συνταγή καταστροφής.

Αυτά από την ίδια κυβέρνηση που ακολούθησε την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Πήρε τα χρήματα των εκατοντάδων χιλιάδων μισθωτών (ακόμη και αυτών των 700 ευρώ) ή των μικρομεσαίων μέσω του υψηλού ΦΠΑ και της ακρίβειας για να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα και στην συνέχεια να τα χαρίσει στις εταιρίες παραγωγής ενέργειας. Παρουσίασε μάλιστα αυτή τη πολιτική επιλογή ως «εκσυγχρονισμό», ως μια στρατηγική για το «αύριο» της χώρας.

Μόνο που στα λόγια του Άκη Σκέρτσου, δεν υπήρχε το «αύριο» αλλά το «χθες». Γιατί όσα υποστήριξε έχουν ειπωθεί στο μακρινό παρελθόν. Συγκεκριμένα όταν στην διακυβέρνηση της χώρας (επ)έρχονταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Όπως σήμερα ο γιός του.

Η λογική του εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας είναι copy paste (η πιο σωστά «καρμπόν» για να έχουμε την σωστή χρονική αναφορά) των όσων έλεγαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90 οι εκπρόσωποι της Ν.Δ όπως ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος και ο Στέφανος Μάνος . Τότε που επέρριπταν ευθύνες στην αριστερά, τον συνδικαλισμό, ακόμη και στο ΠΑΣΟΚ, για την φυγή επιχειρήσεων, με παράδειγμα την βιομηχανία ελαστικών Pirelli από την Πάτρα. (Αν και οφείλουμε να παρατηρήσουμε πως το έκαναν με πολύ πιο τεκμηριωμένο τρόπο, αξιοποιώντας ένα υφιστάμενο ιδεολογικό υπόβαθρο και όχι με …κινδυνολογική εντυποσιωθηρία).

Στην θέση της φορολογίας τότε βρίσκονταν ή άρνηση των εργαζομένων να παραδώσουν κάθε εργασιακό κεκτημένο στις απαιτήσεις της πολυεθνικής. Η αντίθεσή τους στο να δουλέψουν ατελείωτα ωράρια με παρωχημένα μηχανήματα με την επιχείρηση να απειλεί με αποχώρηση. Ακόμη και σήμερα στελέχη της Ν.Δ θεωρούν την υπόθεση αυτή απαρχή της αποβιομηχάνισης στον πάλαι ποτέ βιομηχανικό νομό Αχαϊας.

Μόνο που η σύγχρονη ιστορία έδειξε ακριβώς το αντίθετο. Η πολυεθνική Pirelli είχε ούτως η άλλως σε παγκόσμιο επίπεδο αποφασίσει την «μετακόμισή της» σε αγορές με φθηνότερο εργατικό δυναμικό, όπως η γειτονική Τουρκία (αφού πρώτα είχε ροκανίσει δεόντως κρατικές επιδοτήσεις στην Ελλάδα). Το παράδειγμά της άλλωστε ακολούθησαν και άλλες επιχειρήσεις ελαστικών και επιχειρήσεις γενικώς μεταφέροντας την παραγωγή τους είτε στην Τουρκία, είτε στην Πολωνία, είτε όπου αλλού εντόπιζαν «φορολογικούς παράδεισους», χαμηλά μεροκάματα και ανύπαρκτους ελέγχους εργασίας.

Αποδεικνύοντας έτσι περίτρανα το αδιέξοδο της λογικής του νεοφιλελεύθερου «ανταγωνισμού μειοδοσίας» στην διαθεσιμότητα «πρόθυμου κι ευέλικτου εργατικού δυναμικού». Όπως και της λογικής του «κόκκινου χαλιού στους επενδυτές», όπως έχει πει ο Κωστής Χατζηδάκης, με τον Άδωνι Γεωργιάδη να τονίζει ότι στόχος του είναι «να κάνει εύκολη την ζωή των επενδυτών» (και δύσκολη όλων των υπόλοιπων).

Η περίφημη «πολιτική προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων» της κυβέρνησης Μητσοτάκη του 1991-1993, που βασίστηκε σε αυτά τα ιδεολογήματα αποδείχθηκε σύντομα ότι οδηγούσε στην φτωχοποίηση ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας. Ταυτόχρονα συνοδεύθηκε με μία άνευ προηγουμένου επίθεση στις δημόσιες υποδομές της χώρας. Ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που η κυβέρνηση εκείνη (αν και ψηφίστηκε από το 46,8% των ψηφοφόρων παίρνοντας αυτοδυναμία με απλή αναλογική!) είχε την γνωστή κατάληξη…

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα