Επιτίθενται στον Δούκα, φοβούνται το πολιτικό πείραμα της Αθήνας…

Το τελευταίο διάστημα ο νέος δήμαρχος Αθηναίων δέχεται πολλές επιθέσεις. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να αναλάβει καθήκοντα και τον έχουν περιλάβει από τη μια η κυβέρνηση και από την άλλη φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης.

Φαίνεται ότι δεν έχουν χωνέψει ακόμη αυτό που συνέβη στις 15 του περασμένου Οκτωβρίου, δηλαδή η ανέλπιστη ανατροπή στην πρωτεύουσα με την ήττα του Κώστα Μπακογιάννη και τη νίκη του Χάρη Δούκα. Όμως, δεν έχουμε να κάνουμε (μόνο) με θέμα προσώπων, αλλά με ένα πολιτικό πείραμα. Ο Δούκας νίκησε ως επικεφαλής των συνασπισμένων δυνάμεων (σχεδόν) όλης της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Και αυτό είναι που φοβούνται όσοι σήμερα τον στοχεύουν.

Τη δυσανεξία της για το νέο δήμαρχο έδειξε η κυβέρνηση σε δύο περιπτώσεις.

Τη μία όταν, με και «τροπολογία της νύχτας», αφαίρεσε από το νέο δήμαρχο Αθηναίων την προεδρία από την εταιρεία «Ανάπλαση», η οποία εκτελεί δημοτικά έργα. Φυσικά, ο ηττηθείς πρώην δήμαρχος Κ. Μπακογιάννης ήταν πρόεδρος στην ίδια εταιρεία.

Αργότερα η κυβέρνηση αποπειράθηκε να αφαιρέσει το δημοτικό ραδιοσταθμό «Αθήνα 984» από την ευθύνη του Δήμου και να τον υπαγάγει στον Πέριφερειάρχης Ν. Χαρδαλιά. Οι αντιδράσεις την υποχρέωσαν να κάνει πίσω.

Τώρα ο νέος δήμαρχος δέχεται επιθέσεις από κυβερνητικούς βραχίονες στα μέσα ενημέρωσης με διάφορες προφάσεις.

Πρώτον, διότι ακύρωσε την ανάπλαση του λόφου του Στρέφη όπως την είχε σχεδιάσει ο προκάτοχός του. Μεγάλο έγκλημα! Λες ο Δούκας εξελέγη για να συνεχίσει πιστά το έργο του ηττηθέντος Μπακογιάννη. Λες και δεν έπρεπε να ακούσει τις διαμαρτυρίες των κατοίκων των Εξαρχείων, αλλά να ακολουθήσει τη συμβουλή «μην πειράξεις τίποτα». Αλλά τότε γιατί τον εξέλεξαν οι Αθηναίοι; Για να παριστάνει τον «άλλο Μπακογιάννη»; Άριστα, λοιπόν, έπραξε ο Δούκας και άκουσε τους κατοίκους. Αυτοί ξέρουν καλύτερα από τους μιντιακούς συμβουλάτορες, που δεν έχουν καμιά σχέση με την περιοχή.

Δεύτερον, διότι σε μια πρόσφατη συνέντευξη του δεν καταδίκασε τις καταλήψεις σε ανώτατες σχολές. Καθηγητής του Πολυτεχνείου ο ίδιος, δεν υπέκυψε στο τσουνάμι της κυβερνητικής προπαγάνδας υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, την οποία (προπαγάνδα) χαλάνε οι φοιτητές που αντιδρούν. Είναι τέτοιο το μέγεθος αυτής της προπαγάνδας που ο πρωθυπουργός, σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξή του(Σκάι), για να αναδείξει το μέγεθος της παρανομίας των καταλήψεων, έφτασε στο σημείο να πει: «Είναι σα να βρισκόμαστε εδώ στο στούντιο δέκα άτομα και να αποφασίζουμε δημοκρατικά να πάμε να ληστέψουμε το διπλανό μπακάλικο»! Δυστυχώς, ακούστηκε «φυσιολογικό» και δεν του ετέθη η αυτονόητη ερώτηση: «Δηλαδή, λέτε ότι οι καταληψίες φοιτητές είναι κάτι σαν…ληστές;». Ο Δούκας, λοιπόν, δεν θεωρεί τις καταλήψεις έγκλημα. Διότι φοβάται αυτό που φοβούνται όσοι αντιδρούν στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων: ότι θα οδηγήσει στην περαιτέρω υποβάθμιση των δημόσιων ιδρυμάτων. Ήδη αυτή έχει αρχίσει, όπως λέει το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Τρίτον, οι πιο ευρηματικοί επικριτές του Δούκα ανακάλυψαν άλλο ένα «έγκλημα» του νέου δημάρχου. Επισκέφθηκε την Αλβανία και δεν είπε-λένε- τίποτα για τον έκπτωτο δήμαρχο Αργυροκάστρου Φρέντι Μπελέρη. Πρώτον, ο δήμαρχος δεν ασκεί εξωτερική πολιτική. Δεύτερον, ο δήμαρχος δεν μπορεί να γνωρίζει τι συμβαίνει εκεί, πόσω μάλλον αν γνωρίζει το ακροδεξιό και εθνικιστικό παρελθόν του Μπελέρη. Ο οποίος το 1995 είχε συλληφθεί από τις ελληνικές αρχές, μαζί με άλλους έξι, λίγα μέτρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα με βαρύ οπλισμό, ως μέλος παραστρατιωτικής οργάνωσης (υπόθεση ΜΑΒΗ). Άριστα, λοιπόν, έπραξε ο Δούκας και δεν έσπευσε να γίνει συνήγορος σε άγνωστες υποθέσεις.

Γιατί ο Δούκας δέχεται αυτές τις επιθέσεις; Γιατί έτυχε να είναι ο εκφραστής ενός πολιτικού πειράματος, της συνεργασίας των περισσότερων δυνάμεων της αντιπολίτευσης, που οδήγησε σε εμβληματική ήττα τον κυβερνητικό υποψήφιο στην Αθήνα. Ο Δούκας, προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ, δεν είχε καμιά αναστολή να συνεργαστεί στενά με τον Κώστα Ζαχαριάδη (ΣΥΡΙΖΑ) και άλλες δυνάμεις και όλοι μαζί να κάνουν τη μεγάλη έκπληξη. Ήταν η πρώτη μεγάλη πολιτική ήττα της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη εδώ και τέσσερα χρόνια.

Το πείραμα αυτό είναι δύσκολο να επαναληφθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ συγκρούονται εν όψει των ευρωεκλογών. Όμως, αν το αποτέλεσμα είναι αυτό που σήμερα φαίνεται (αυτά τα δύο κόμματα μείνουν με μικρομεσαία ποσοστά και η κυριαρχία της ΝΔ δεν διαταραχθεί, παρά τη φθορά που θα έχει), τίποτα δεν αποκλείεται. Διότι τότε, μετά τις ευρωεκλογές, κάποιοι από την αντιπολίτευση μπορεί να θέσουν το δίλημμα: «Θα αφήσουμε τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη να βαδίσουν άνετα προς την τρίτη τετραετία τους ή θα προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτό που έγινε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2023;».

Ξαναλέμε ότι το πείραμα της Αθήνας δεν είναι εύκολο να μεταφερθεί στις βουλευτικές εκλογές. Όμως, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Και αυτό είναι που, κατά βάθος, φοβούνται όσοι επιτίθενται στον Δούκα: να μην επαναληφθεί το πείραμα.

Διότι, αν συνασπιστούν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, η παρατεταμένη κυριαρχία της ΝΔ θα πάει περίπατο. Όπως πήγε και η, θεωρούμενη ως βέβαιη, επανεκλογή Μπακογιάννη…