Εξεταστική να αγαπιόμαστε

Σε αντιπολιτευτική σημαία έχει αναγάγει η Νέα Δημοκρατία το περίφημο σχέδιο Β’, το οποίο είτε υπήρξε είτε δεν υπήρξε, δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Και ζητεί εξεταστική για αυτό, ενώ δεν έχει ζητήσει (όπως δεν έχει ζητήσει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα ακόμη πιο περίεργο…) για εγκλήματα που συνέβησαν.

Όπως η επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου να φέρει το ΔΝΤ στη χώρα (και λέμε επιλογή, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αμέσως μετά τις εκλογές του 2009 οι σύμβουλοι του τότε πρωθυπουργού έλεγαν πως αν δεν βρει άλλο τρόπο χρηματοδότησης η χώρα, θα προσφύγει στο ΔΝΤ).

Ή τον τρόπο με τον οποίο ο Κώστας Σημίτης έβαλε τη χώρα στο ευρώ (όταν σε μία νύχτα ακρίβυναν τα πάντα, σε βαθμό κερδοσκοπικό που θα δικαιολογούσε όχι μία αλλά πέντε εξεταστικές).

Από κοντά και το Ποτάμι που στηρίζει το αίτημα της ΝΔ για εξεταστική κατά του αποδιοπομπιαίου τράγου Βαρουφάκη, ενώ το ΠΑΣΟΚ έχει το δικό του πόνο, η εξεταστική να επεκταθεί για να αφορά και την περίοδο Καραμανλή.

Είναι προφανές ότι η ΝΔ επιθυμεί δια της εξεταστικής, να διαφοροποιηθεί από την κυβερνητική πολιτική.

Είναι όμως απορίας άξιον πως δεν αντιλαμβάνεται ότι με την επιμονή της να δείξει ντε και καλά ότι οι “μπολσεβίκοι του ΣΥΡΙΖΑ” ήθελαν να βγάλουν τη χώρα από την ευρωζώνη πέρυσι, στο τέλος το μόνο που καταφέρνει είναι να ενισχύσει το ΣΥΡΙΖΑ της “στροφής στο ρεαλισμό” και τον Αλέξη Τσίπρα που ό,τι και να σκεφτόταν ή να του εισηγούνταν, ήδη από πέρυσι επέλεξε, υποσχόμενος ότι θα είναι ευρώ με λιγότερες θυσίες από αυτές που ζητούσαν οι προηγούμενοι.

Με δυο λόγια ενισχύει την ΤΙΝΑ α λα ΣΥΡΙΖΑ, το αφήγημα “δεν υπάρχει εναλλακτική” της σημερινής κυβέρνησης.

Άλλωστε όσο και να προσπαθεί η ΝΔ να διαφοροποιηθεί, αντιμετωπίζει ένα βασικό πρόβλημα στρατηγικής για το οποίο εδώ που τα λέμε δε φταίει ο Μητσοτάκης: Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον εφαρμόζει μνημόνιο και έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του εντός της Ευρώπης. Αλλά το κάνει έχοντας την ταμπέλα του αριστερού και κοινωνικά ευαίσθητου. Τι εναλλακτική προσφέρει σε αυτή τη ρητορική η ΝΔ, που είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, των μεταρρυθμίσεων, των επενδύσεων και ενός γενικότερου αφηγήματος που εφαρμόζει με αριστερό άλλοθι ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ουσιαστικά πλέον ο Μητσοτάκης υπόσχεται τη δική του επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου για μικρότερα πρωτογενή και άρα λιγότερους φόρους. Αλλά το 2% ως στόχο το έχει θέσει και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και το κυριότερο, το φθινόπωρο όταν έρθει η ώρα να συζητηθούν τα εργασιακά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προβάλλει το δίλημμα “ποιος θέλετε να διαπραγματευθεί συλλογικές διαπραγματεύσεις και ομαδικές απολύσεις, η ΝΔ ή εμείς;”. Και εκεί η έλλειψη εναλλακτικής μπορεί να δώσει επικίνδυνα άλλοθι.

*H Βίκυ Σαμαρά, είναι αρχισυντάκτρια του Πολιτικού Τμήματος του NEWS 247.