Εξουσία ή Ιστορία

Πριν από λίγες μέρες σε προηγούμενο άρθρο έκανα μια λίστα των πιθανών σεναρίων που ενδέχεται να βρεθεί η Ελλάδα τις επόμενες εβδομάδες. Δυστυχώς τα γεγονότα έκαναν τις εβδομάδες μέρες.

Η απόφαση της ΕΚΤ να άρει την επιλεξιμότητα των ελληνικών τίτλων και εγγυήσεων όσο αφορά την κύρια χρηματοδότηση των τραπεζών μέσω του Ευρωσυστήματος ήταν αναμενόμενη. Γνωρίζαμε πως με το τέλος της παράτασης του μνημονίου δηλαδή στις 28 Φεβρουαρίου αν δεν υπήρχε νέα συμφωνία, θα πηγαίναμε στο μηχανισμό επειγούσης αρωγής ρευστότητας ή ELA.

Αυτό που επίσπευσε την απόφαση είναι η εμμονή της κυβέρνησης να αρνείται την λέξη Τρόικα όχι όμως την ουσία της όπως και οποιαδήποτε διαπραγμάτευση μέσα στο υπάρχων πλαίσιο. Ο λόγος που κάναμε τους κάποιους φίλους μας σχεδόν ουδέτερους ή εχθρούς μας είναι απλός. Ξέρουμε τι δεν θέλουμε αλλά δεν έχουμε εξηγήσει επαρκώς τι θέλουμε.

Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν εκφράσει την στήριξη τους στην νέα κυβέρνηση., Στο EWG (Ευρωπαϊκή ομάδα εργασίας) εδώ και καιρό συζητούν την βελτίωση των όρων, την δημοσιονομική ελάφρυνση αλλά και την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Και είναι έτοιμοι να τα συζητήσουν και να τα αλλάξουν. Όμως βλέπουμε πως πλέον δεν υπάρχει η πολιτική στήριξη στην οποία ήλπιζε η κυβέρνηση. Γιατί;

Η Ελληνική κυβέρνηση ζητά κάτι που είναι πέρα από τις πολιτικές δυνατότητες της Ένωσης αλλά και των χωρών μελών. Θέλει να καταργήσει το πλαίσιο που υπάρχει χωρίς να το αντικαταστήσει με κάτι άλλο. Απλά υπόσχεται πως τον Ιούνιο θα υπάρχει ένα νέο συμβόλαιο ένα νέο μνημόνιο.  Απαιτεί να της δοθεί χρόνος, δηλαδή χρήμα, για ένα πλάνο που δεν έχει, και κατά τα λεγόμενα του υπουργού οικονομικών.  Τώρα προσπαθούν να το φτιάξουν, μέχρι το τέλος του μήνα.

Επίσης, ενώ για παράδειγμα, η κυβέρνηση ήταν πολύ γρήγορη στην κατάργηση μνημονιακών πολιτικών δεν έχει κάνει τίποτα για τους ολιγάρχες και τα οργανωμένα συμφέροντα. Είναι ανάγκη να κινηθεί γρήγορα και αποφασιστικά σε αυτό τον τομέα αν θέλει να πείσει τους εταίρους αλλά και τους Έλληνες πως εννοεί ουσιαστικές αλλαγές και δεν είναι μόνο ρητορεία. Εδώ θα κριθεί το μέλλον.

Σε πολλές μνημονιακές μεταρρυθμίσεις έχει ήδη αρχίσει το ξετύλιγμα.  Δεν έχει όμως πει με τι θα τις αντικαταστήσει. Είναι άμεση ανάγκη να έχει πλάνο μεταρρυθμίσεων που θα αντικαταστήσει αυτές που προτίθεται να καταργήσει. Αλλιώς κανείς δεν θα την πάρει στα σοβαρά.

Έχει δώσει διαβεβαιώσεις πως πάση θυσία θα έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό αλλά δεν εξηγεί πως θα το κάνει. Η δήλωση ότι η λιτότητα τελειώνει αλλά με πλεονασματικούς προϋπολογισμούς «πάση θυσία» δείχνει το μέγεθος της σύγχυσης.

Ο οδικός χάρτης εξόδου από την κρίση και την σύγκρουση με την Ευρώπη υπάρχει. Δεν αποτελεί κωλοτούμπα η τήρηση του έστω και για τους τύπους. Η δήθεν κατάργηση της τρόικας και η μετονομασία της σε κάτι άλλο δεν είναι σοβαρή πολιτική θέση. Είναι επικοινωνιακή μόνο. Οι χειρισμοί της κυβέρνησης δεν  κατόρθωσαν να πείσουν ακόμα και αυτούς που έτειναν ευήκοα ώτα ότι υπάρχει σχέδιο και στρατηγική.

Με αυτούς τους άκομψους χειρισμούς η Ελλάδα χάνει απαραίτητους συμμάχους στην Ευρώπη. Μπορεί να κερδίζει το Ελληνικό κοινό αλλά χάνει το ευρωπαϊκό. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως αυτή την στιγμή δεν βρισκόμαστε απέναντι στην Γερμανία πλέον αλλά απέναντι σε όλη την Ευρώπη. Ήδη η Γαλλία και η Ιταλία κρατά αποστάσεις ενώ η ΕΚΤ που κρατά και την τούρτα και το μαχαίρι έχει συνταχθεί με την τήρηση της νομιμότητας. Δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς.

Και αν ο Σύριζα θέλει να μακροημερεύσει στην εξουσία πρέπει να πείσει τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους πως μπορεί να φέρει την πραγματική αλλαγή στην Ελλάδα. Αλλιώς θα χάσει γρήγορα την ουσιαστική εξουσία και ίσως και την τυπική. Εκτός και αν προτιμά την αιώνια ιστορία. Για μερικούς  θα είναι  επική ήττα και για άλλους βιβλική καταστροφή. Ένας νέος διχασμός.

Ακόμα υπάρχουν περιθώρια για να βγει η Ελλάδα και ο Ελληνικός λαός νικητής. Αρκεί να αφήσουμε πίσω μας τις εθνικιστικές εξάρσεις που παραπέμπουν αλλού.

Δυστυχώς ακόμα αυτοπροσδιοριζόμαστε από αυτά που μας χωρίζουν και όχι από αυτά που μας ενώνουν. Αυτή ίσως να είναι και η μεγαλύτερη αλλαγή που πρέπει να γίνει στην Ελληνική κοινωνία.

(Πηγή φωτογραφίας: Sooc.gr)

* Ο  Ανδρέας Κούτρας είναι οικονομικός αναλυτής. Εργάζεται  στο Λονδίνο ως αναλυτής του Ευρωπαϊκού χρέους στην ITC Markets. Αρθρογραφεί στο  http://andreaskoutras.blogspot.com/.