Φάλτσα και φαιδρότητες

*Διαφωνώ, αλλά ψηφίζω: Όταν διαφωνείς, εκφράζεις την διαφωνία σου εμπράκτως. Καταψηφίζεις και αποδέχεσαι το τίμημα. Την διαγραφή. Αυτό επιτάσσει το στοιχειώδες της αξιοπρέπειας και της ευθιξίας.

Όμως οι ενιστάμενοι στις τροπολογίες για το μεταναστευτικό βουλευτές της ΝΔ προτίμησαν την παρακαμπτήριο που οδηγεί στη γελοιότητα: διαφωνούν, κλείνοντας το μάτι στους ψηφοφόρους τους, αλλά ψηφίζουν για να μην διαγραφούν! Καταγέλαστοι.

*Ετσι γουστάρω: Πρόκληση μεγέθους κι όχι απλώς φάλτσο από τους δερβέναγες που κυβερνούν. Το 2020 αποφάσισαν να ορίσουν τον Δήμαρχο Αθηναίων επικεφαλής της «Ανάπλασης Αθήνας ΑΕ», η οποία ανέλαβε το…τιτάνιο έργο με τις ζαρντινιέρες και τα λοιπά ιλαρά.

Δήμαρχος τότε ήταν ο Κώστας Μπακογιάννης. Τώρα που εξελέγη ο Χάρης Δούκας αφαιρούν από τον νέο Δήμαρχο την αρμοδιότητα αυτή με το επιχείρημα ότι η εταιρεία(υπό κυβερνητική εποπτεία πια) διευρύνεται και το έργο των Αναπλάσεων θα αφορά ολόκληρη την επικράτεια. Αρα δεν είναι λογικό να παραμένει επικεφαλής ο Δήμαρχος Αθηναίων.

Θλιβερή πονηριά από ανθρώπους που θεωρούν ανόητη την κοινωνία. Και να γιατί: όπως δήλωσε ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης, η αλλαγή έγινε από τον Μάρτιο του 2022, καθώς το υπουργείο Περιβάλλοντος ήθελε «να έχει ένα όχημα» για όλη την επικράτεια.

Αφού είναι έτσι, γιατί δεν υλοποιήθηκε τότε η νέα επιλογή αλλά συνέχισε να είναι επικεφαλής ο Κώστας Μπακογιάννης μέχρι το Φθινόπωρο του ΄23; Ο νέος Δήμαρχος διαβεβαίωσε ότι θα κάνει το πάν για να διερευνηθούν τα έργα και οι ημέρες της εταιρείας που τραυμάτισε την Αθήνα.

* Υποστολή σοβαρότητος: Η ρόζ σημαία στο ελληνικό Προξενείο στη Νέα Υόρκη, έργο της εικαστικού Γεωργίας Λαλέ (ενωμένα σεντόνια που έδωσαν κακοποιημένες γυναίκες) αποσύρθηκε από την έκθεση με εντολή του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη.

Η αντίδραση του κ.Γεραπετρίτη εκδηλώθηκε μετά την καταγγελτική παρέμβαση του μηνίοντος αρχηγού της «Νίκης» Δημήτρη Νατσιού. Το επιχείρημα, αστείο: Το Προξενείο δεν είναι γκαλερί. Κι όμως, το Προξενείο έχει φιλοξενήσει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, χωρίς οιανδήποτε ένσταση περί…γκαλερί.

Εν πάση περιπτώσει η σημαία μας δεν θίγεται από μια καλλιτεχνική δημιουργία, καθώς η Τέχνη ούτε περιορισμούς υπολογίζει ούτε όριο δέχεται. Εκτός κι αν οι θιγέντες, και πρώτος ο κ.Γεραπετρίτης, συμμερίζονται την άποψη των φανατισμένων ισλαμιστών περί Τέχνης και ελεύθερης έκφρασης. Εκείνων δηλαδή που αιματοκύλισαν το Charlie Hebdo, επειδή το σατιρικό περιοδικό είχε δημοσιεύσει σκίτσα του Μωάμεθ.

Οσοι ερμήνευσαν την ενέργεια του κ. Γεραπετρίτη ως ασθμαίνουσα προσπάθεια να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στο συντηρητικό κοινό, μάλλον τελούν εν δικαίω.

*Ω, ναι! Στη Γαλλία: Σάλος στην χώρα του Διαφωτισμού επειδή η εκλεγείσα Μις Γαλλία εμφανίστηκε με αγορέ μαλλί! Το…έγκλημα της όμορφης Ιβ Ζίλς, που εγκαλείται για ανδρόγυνη εμφάνιση, δίχασε την γαλλική κοινωνία η οποία κονταροχτυπιέται μέρες τώρα στα σόσιαλ μίντια.

Πάντως η Μαρίν Λεπέν, η οποία καλπάζει δημοσκοπικά, συνεχάρη την νεοεκλεγείσα Μίς Γαλλία. Όπως και ο Γραμματέας του γαλλικού ΚΚ…

*Μονόφθαλμοι: Δηκτικά σχόλια επεφύλαξε στην Αναστασία Γιάμαλη ο χολερικός μικρόκοσμος των σόσιαλ, μετά την συνέντευξή της στο Contra με τον Στέφανο Κασσελάκη.

Τι κι αν ήταν πολύ καλή, με καίριες ερωτήσεις, η δημοσιογράφος; Τι κι αν δεν άφησε κανένα θέμα σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Πρόεδρό του, την επικαιρότητα κλπ που να μην το θίξει;

Οι αφιονισμένοι τον χαβά τους. Μίσος, εξυπνακισμοί και χολή. Διάβαζες τα σχόλια και νόμιζες ότι προέρχονται από τα έγκατα μιας μελανόμορφης ομάδας που δεν έχει καμμία σχέση με προοδευτικούς ανθρώπους και την Αριστερά. Κι όμως, ο χολερικός αυτός μικρόκοσμος υπερασπιζόταν τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά!

Μιάς και το ΄φερε ο λόγος για την Αριστερά και τις αξίες της: Δυστυχώς, σε μεγάλο ατόπημα υπέπεσε και η διεύθυνση της «Αυγής»: απέφυγε να δημοσιεύσει την ανακοίνωση των εργαζομένων στο «Κόκκινο» για το θέμα της Ευγενίας Λουπάκη. Νέοι καιροί, νέα ήθη για την παραδοσιακά ανοιχτή εφημερίδα της Αριστεράς.

…Υπάρχουν κι άλλα(φάλτσα και φαιδρότητες), αλλά ας μην βαρύνουμε κι άλλο την ατμόσφαιρα. Κι ας θυμηθούμε, μέρες που΄ναι, το Ορατόριο Χριστουγέννων του Μπάχ και τον Μεσσία του Χέντελ. Για να ξεφύγουμε εντελώς από το γκρίζο της επικαιρότητος.