Φανφάρες και κούφια λόγια για μια θλιβερή εκλογή…

Η εικόνα της Βουλής χτες, ημέρα εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, ήταν θλιβερή. Μόλις αναγγέλθηκε η εκλογή Τασούλα, χειροκρότησε μόνο η δεξιά πτέρυγα.

Οι άλλες πτέρυγες είτε ήταν κενές είτε οι βουλευτές έμειναν καθήμενοι και σιωπηλοί.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού που ένας Πρόεδρος αρχίζει τη θητεία του αμφισβητούμενος. Και αυτό είναι αποτέλεσμα δύο γεγονότων:

Πρώτον, με την επιλογή Τασούλα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπασε την παράδοση 30 χρόνων που ήθελε τον Πρόεδρο να έχει μεγάλη, ακόμα και οικουμενική, αποδοχή.

Μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1990 ήταν μονοκομματικός Πρόεδρος, αλλά το πολιτικό του βάρος ήταν τέτοιο που εξουδετέρωσε το μειονέκτημα αυτό. Ο κ. Τασούλας δεν έχει κανένα τέτοιο βάρος και είναι στενά κομματική επιλογή.

Δεύτερον, ο νέος Πρόεδρος δεν είχε καλή θητεία στην προηγούμενη θέση του(πρόεδρος της Βουλής). Η θητεία του σκιάστηκε από τον τρόπο που η Βουλή χειρίστηκε ένα σκάνδαλο και μια τραγωδία. Οι δυο Εξεταστικές Επιτροπές, που συστάθηκαν για τις υποκλοπές και τα Τέμπη, είναι απεχθές παράδειγμα προς αποφυγήν.

Η κυβερνητική πλειοψηφία έκανε ό,τι γούσταρε: απέκλεισε κρίσιμους μάρτυρες, έκλεισε τις εργασίες τους άρον άρον. Ακόμα και ο κ. Μητσοτάκης αναγκάστηκε να πει ότι η Εξεταστική για τα Τέμπη «δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής». Τι έκανε ο κ. Τασούλας για όλα αυτά; Τίποτα. Απλώς προήδρευε. Έκανε και κάτι άλλο, χειρότερο. Όπως κατάγγειλαν όλα τα κόμματα και οι συγγενείς των θυμάτων, έκρυψε εντέχνως, δηλαδή δεν ανακοίνωσε ένα εισαγγελικό πόρισμα που αφορούσε ευθύνες ενός υπουργού.

Στην πρώτη μετά την εκλογή του ο νέος Πρόεδρος αναφέρθηκε στις δυνατότητες της πολιτικής, «δυνατότητες προσφοράς έργου και παραδείγματος», είπε επί λέξει . Μόνο που το παράδειγμα που ο ίδιος έδωσε στην προηγούμενη θέση του ήταν τουλάχιστον προβληματικό.

Και η διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι ο κ. Τασούλας «διαθέτει κύρος» είναι περισσότερο δικαιολόγηση της δικής του επιλογής παρά αποτυπώνει την πραγματικότητα.

Το «κύρος» του νέου Προέδρου περιορίζεται στον κομματικό χώρο από τον οποίο προέρχεται. Η πολιτεία του στην προηγούμενη θέση τον έχει φορτώσει με αμφισβήτηση. Και αυτή δεν μπορεί να αρθεί μόνο με την υποστήριξη της πλειοψηφίας ενός κόμματος.

Οι φανφάρες και τα κούφια λόγια που ακούστηκαν μετά την χτεσινή εκλογή δεν βοηθούν ούτε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης ούτε ενισχύουν το κύρος των θεσμών.

Όσοι κόπτονται γι’ αυτό το κύρος και χρησιμοποιούν κούφια λόγια πετυχαίνουν το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή ενισχύουν τον «αντισυστημισμό», τον οποίο (υποτίθεται ότι) πολεμούν. Με ποιο «κύρος» θα προεδρεύει ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν η μισή Ελλάδα θα πιστεύει ότι τον ακολουθεί το στίγμα που περιγράφεται με τη λέξη «συγκάλυψη»;

Ο κ. Μητσοτάκης έκανε μια απόλυτα κομματική-και ατυχή- επιλογή. Θα έχει δικό του Πρόεδρο. Αλλά αμφισβητούμενο και χωρίς κύρος. Γι’ αυτό η ζημιά είναι μεγαλύτερη από το κέρδος…