Φίλοι και χρήμα

“Φιλία και χρήμα, λάδι και νερό”. Ο Αλ Πατσίνο ως Μάικλ Κορλεόνε, στην τρίτη συνέχεια του Νονού, είχε περιγράψει με ακρίβεια το πόσο αταίριαστα είναι αυτά τα δύο.

Οι φίλοι μας στην Ευρώπη, μας στηρίζουν στα λόγια, μας χτυπούν την πλάτη και “αναγνωρίζουν” την πρόοδο, αλλά στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει είναι να εξασφαλίσουν ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Πριν από φίλοι και εταίροι μας, είναι δανειστές μας και μόνο αφελής μπορεί να είναι, όποιος το ξεχνά έστω και για μια στιγμή.

Θέλουν οπωσδήποτε συμμετοχή του ΔΝΤ (το οποίο απαιτεί όχι μόνη τήρηση των δεσμεύσεων, αλλά και προληπτικά μέτρα), αλλά χωρίς συζήτηση για το χρέος. Αδιέξοδο και καθυστερήσεις, μέχρι την πλήρη υποταγή.

Η κυβέρνηση επιμένει σε “κόφτη δαπανών” σε περίπτωση αποκλίσεων με αντάλλαγμα το άνοιγμα της συζήτησης για το χρέος και γνωρίζει, ότι παρά τα σενάρια για νέο Ιούλιο και νέο μαρτύριο της σταγόνας, δεν έχει νόημα να κάνει πίσω. Δεν μπορεί να πάρει άλλα μέτρα, γιατί ο λαός έχει ήδη εξαντληθεί.

Έχοντας τηρήσει τη συμφωνία του περασμένου Ιουλίου και με τους πολίτες να συνεχίζουν να υπομένουν στωικά όχι μόνο τις περικοπές, αλλά και το κλίμα αβεβαιότητας και φόβου, που διαλύει ακόμα περισσότερο και τον κοινωνικό ιστό και την οικονομία, δεν υπάρχει πια άλλο περιθώριο για υποχωρήσεις.

Αν η μη συμφωνία οδηγεί στην καταστροφή, ίδιο θα είναι και το αποτέλεσμα αν περάσει η σκληρή γραμμή του ΔΝΤ. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, θα πρέπει να αποφασίσουν, αν θα εγκλωβιστούν σε μια καταστροφική επιλογή ή αν θα τηρήσουν τη συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού, που με ή χωρίς προληπτικά μέτρα, είναι ήδη επώδυνη για τον ελληνικό λαό.

*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247