Έρχεται το ασφαλιστικό

Όπως ίσως θα θυμάστε, ο υφυπουργός Εργασίας Πάνος Τσακλόγλου, δεν σταυροκοπήθηκε, ούτε πήρε χριστιανικό όρκο κατά την ορκωμοσία των νέων μελών της κυβέρνησης στον τελευταίο ανασχηματισμό. Μια τέτοια συμβολική κίνηση προδιαθέτει για έναν υπουργό με πολιτική σκέψη θετική. Συμβατή άλλωστε με το τεχνοκρατικό και ακαδημαϊκό προφίλ του.

Τι πιο λογικό λοιπόν από την στιγμή που ανέλαβε την αρμοδιότητα της αλλαγής του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, να αναζητήσει τρόπους που θα εγγυηθούν το μέλλον του. Κι όταν μιλάμε για το μέλλον ενός συστήματος κοινωνικής ασφάλισης αναφερόμαστε προφανώς στις παροχές του προς τους σημερινούς και μελλοντικούς ασφαλισμένους. Με απλά λόγια στο ύψος των συντάξεων.

Αν κρίνουμε όμως από την παρουσίαση των κυβερνητικών σχεδίων, που ο Πάνος Τσακλόγλου έκανε χθες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, το μέλλον των συντάξεων μοιάζει …θολό. Ιδίως των επικουρικών.

Ο υφυπουργός Εργασίας ανακοίνωσε την πρόθεση της κυβέρνησης για σταδιακή μετατροπή της επικουρικής ασφάλισης από αναδιανεμητική σε κεφαλαιοποιητική. Μάλιστα ο ίδιος περιέγραψε πολύ γλαφυρά το τι – μεταξύ άλλων – σημαίνει αυτό.

Όπως είπε πλέον «αντί οι εισφορές των νέων να χρησιμοποιούνται για την πληρωμή της επικουρικής σύνταξης των σημερινών συνταξιούχων, θα αποταμιεύονται και θα επενδύονται». Αυτή η μεταβολή – υποστήριξε – «δημιουργεί αποταμιεύσεις, σημαντικό τμήμα των οποίων θα διατεθεί για χρηματοδότηση επενδύσεων στη χώρα μας».

Ως βασική αιτιολογία για τις αλλαγές αυτές, ο Πάνος Τσακλόγλου, προέβαλλε την ίδια που έχουν επικαλεστεί στο παρελθόν όσοι έχουν επιχειρήσει αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα: Το δημογραφικό πρόβλημα, δηλαδή την κοινωνία μας που γερνάει.

Την ίδια δικαιολογία που χρησιμοποίησε ο Δημήτρης Σιούφας το 1991 για να πραγματοποιηθεί η ασφαλιστική μεταρρύθμιση επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ή ο Τάσος Γιαννίτσης το 2000 επί διακυβέρνησης Κώστα Σημίτη και πολλοί άλλοι μεταγενέστερα.

Κοινός τόπος ότι το υφιστάμενο συνταξιοδοτικό σύστημα προκαλεί υψηλή δαπάνη και απαιτεί ολοένα και πιο αυξημένα κονδύλια από τον προϋπολογισμό.

Μόνο από το πολιτικό σκεπτικό των κυβερνητικών αποφάσεων για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τα αποτελέσματά της.

Γιατί όταν το μεγάλο άγχος μιας κυβέρνησης είναι το πώς θα μειώσει τα κονδύλια του προϋπολογισμού και όχι πως θα αναστρέψει την δημογραφική εικόνα η θα δημιουργήσει περισσότερες εισφορές, είναι σαφές που πάει το πράγμα. Πόσο μάλλον όταν προέρχεται από μία κυβέρνηση που έχει συνδεθεί με την φράση «Ασφαλιστικό Πινοσετ».

Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, στην κυβερνητική πρόταση υπάρχει ένα πραγματικά εντυπωσιακό στοιχείο: Μιλάει για επενδύσεις των εισφορών των ασφαλισμένων και μάλιστα σε ορίζοντα δεκαετιών ολόκληρων. Έχει εκτιμήσεις για τις αποδόσεις που αυτές θα έχουν. Πιστεύει ότι μπορεί να κάνει συγκρίσεις με θετικό πρόσημο για το κεφαλαιοποιητικό σύστημα έναντι του αναδιανεμητικού.

Πραγματικά αξιοθαύμαστη η κυβερνητική σιγουριά. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στη μέση μιας υγειονομικής -οικονομικής κρίσης που δεν είχε καν υποπτευθεί όταν κατάστρωνε τα ασφαλιστικά σχέδιά της. Παρότι μόλις πριν 2 χρόνια και κάτι βγήκαμε –τυπικά τουλάχστον- από μια 10ετή οικονομική κρίση που επίσης δεν είχε προβλεφθεί από τις κυβερνήσεις που την διαχειρίστηκαν.

Είναι φανερό πώς νέοι και παλιοί ασφαλισμένοι, νέοι και ηλικιωμένοι, έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις