Για τη Μάγδα

Σήμερα δικαιώθηκαν τα θύματα του φασισμού. Ο Παύλος, ο Λουκμάν, όσοι έζησαν τον τρόμο των πογκρόμ, όσοι στοχοποιήθηκαν.

Ο στίχος λέει “σιγά μην κλάψω” αλλά σήμερα κλάψαμε όλοι. Από χαρά, όχι από λύπη. Σήμερα βγήκαμε στους δρόμους, δεν κρυφτήκαμε. Σήμερα όλοι μιλήσαμε, ο καθένας από το πόστο του. Όπως θα έπρεπε να κάνουμε τόσο καιρό, χωρίς υπεκφυγές. Σήμερα ζήσαμε το φως, δώσαμε μήνυμα στο σκοτάδι, στείλαμε στις τρύπες τους, τους ενόχους. Όλοι μαζί. Παίρνοντας δύναμη από εκείνη. Από τη Μάνα, με μ κεφαλαίο.

Από τη Μάγδα που έχει ήδη μείνει στην ιστορία με το μικρό της όνομα.

Η νίκη δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Η ουσία είναι πως η Χρυσή Αυγή είναι και επίσημα, βάσει δικαστικής απόφασης, εγκληματική οργάνωση. Η δομή, η ιεραρχία, τα τάγματα εφόδου, πήραν το δρόμο τους προς τη φυλακή μετά τον θάνατο του Παύλου. Και τώρα η δικαιοσύνη στάθηκε όπως έπρεπε απέναντι στην ευθύνη της.

Οι δικαιολογίες του Μιχαλολιάκου για δήθεν ψευδές καταστατικό κατέπεσαν με τον πιο ηχηρό τρόπο. Η δικαίωση ανήκει και στους δημοσιογράφους που ανέδειξαν τα στοιχεία του κατηγορητηρίου, που δεν επέλεξαν το χάιδεμα του θηρίου, που δεν φοβήθηκαν να πάνε κόντρα στις απειλές. Η δικαίωση ανήκει στην πολιτική αγωγή, μα πάνω απ’ όλα ανήκει στη Δημοκρατία.

Η ίδια η Δημοκρατία μας όμως είναι που εξεθρεψε το τέρας του νεοναζισμού. Το σύστημα είναι που αποφάσισε να αγκαλιάσει τις αντιμνημονιακές λαϊκιστικές ιαχές των ακροδεξιών, εξισώνοντάς τες με τις αντικαπιταλιστικές διαμαρτυρίες των δημοκρατικών πολιτών. Εκείνοι που μιλούσαν και ακόμα μιλάνε για τη θεωρία των δύο άκρων έχουν τεράστια ευθύνη για όσα έγιναν στη χώρα.

“Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό”. Το είχε πει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ σχολιάζοντας τους πανηγυρισμούς για το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Δυστυχώς, ο εχθρός εντός των πυλών είναι ακόμη μαζί μας. Δυστυχώς, το απόστημα του φασισμού παραμένει μέσα στην κοινωνία μας και παίρνει διαφορετικές μορφές. Ο Ζακ Κωστόπουλος, η Ελένη Τοπαλούδη, παλιότερα ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, είναι θύματα που έπεσαν στο πλευρό του Παύλου Φύσσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν. Το τέρας έχει πολλά κεφάλια, μοιάζει με Λερναία Ύδρα που λουφάζει για λίγο καιρό κι ύστερα προσπαθεί να συρθεί στο κέντρο της πλατείας, αλλάζοντας δέρματα.

Χρέος όσων θεωρούμε εαυτούς προοδευτικούς πολίτες, είναι να μην το ξεχνάμε αυτό ποτέ. Όπως βγήκαμε στους δρόμους σήμερα, όπως ενωθήκαμε στα social media, όπως μιλήσαμε ανοιχτά για τον Φόβο, έτσι πρέπει να κάνουμε στο διηνεκές, δίπλα στον απόκληρο της κοινωνίας, δίπλα στον κατατρεγμένο, τον μετανάστη, τον αδύναμο, τον αδικημένο. Κανείς να μη βρεθεί μόνος απέναντι στις Ύαινες.

Η σημερινή απόφαση θέτει εκτός νόμου μια οργάνωση που κατάφερε να γίνει κόμμα και να λερώσει τους δημοκρατικούς θεσμούς με την ένταξή του στο Κοινοβούλιο μιας χώρας που έδωσε μάχες χαρακωμάτων κόντρα στους φασίστες. Η απόφαση συμβολίζει ένα νέο ανάχωμα Ελευθερίας απέναντι στην απολυταρχία και τη συντήρηση. Αν ξεχάσουμε, θα ξεχαστούν όλα αυτά πολύ γρήγορα. Η ιστορία μαθαίνει μέσα από την επανάληψη των λαθών, χωρίς θεματοφύλακες της μνήμης και της αλήθειας, δεν θα κάνουμε το επόμενο βήμα.

Η Μάγδα έδειξε τον δρόμο, τώρα πρέπει να συνεχίσουμε να ακολουθούμε, στην κατεύθυνση που έδειξε εκείνη, κάνοντας τον πόνο της δύναμη για όλους.

Όσοι έχουν ακόμη αυταπάτες σχετικά με το τι πραγματικά θέλει το Σύστημα, μπορούν να δουν το βίντεο του News 24/7. Καταγράφεται η στιγμή της ανακοίνωσης της απόφασης του δικαστηρίου για καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση. Χειροκροτήματα, φωνές, πανηγυρισμοί. Και στιγμές μετά, με αφορμή μερικά άδεια πλαστικά μπουκάλια, η εκκίνηση της γενικευμένης καταστολής, την ώρα που ο δρόμος ήταν γεμάτος κόσμο, όλων των ηλικιών.

Η ακροδεξιά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, αποσαρθρώθηκε το σαρκίο της. Το θεμελιώδες ζήτημα όμως με την ακροδεξιά είναι πως μαθαίνει να μεταμορφώνεται. Η alt-right Νέα Ακροδεξιά ζει και βασιλεύει και παίρνει θέση εντός των πιο κομβικών θώκων του καθημερινού μας γίγνεσθαι. Ας είμαστε έτοιμοι για αυτό, ως πολίτες. Με αλληλεγγύη και επαγρύπνηση. Τη δικαστική απόφαση, είτε συνοδευτεί από αναγνώριση ελαφρυντικών, είτε όχι, θα προσπαθήσουν να την καρπωθούν πολλοί. Ας μην τους χαρίσουμε τη χαρά μιας αδράνειας.

Αναπνεύσαμε λίγο καθαρό αέρα σήμερα, πίσω από τις μάσκες. Ας τον εξασφαλίσουμε και για όσους μεγαλώνουν μέσα σε ένα απόλυτα καπιταλιστικό πεδίο που δεν θα σταματήσει να συντηρητικοποιείται, μέσα από την αποδυνάμωση, κάποιων “χρήσιμων ακραίων”.