Οι περιττοί άνθρωποι. Οι γέροι…

Τι συνδέει τα καταγγελλόμενα συμβάντα στα Χανιά, την Σουηδία και τον Γάλλο φιλόσοφο Αντρέ Κοντ-Σπονβίλ; Η μισάνθρωπη θέση τους για τους γέρους. Για ανθρώπους που λογίζονται περιττοί. Αυτό τους συνδέει.

Θέση με αποχρώσεις: οι αποκαλύψεις για τον κατ΄ευφημισμόν «οίκο ευγηρίας» στα Χανιά παραπέμπουν σε κερδώα κίνητρα της ιδιοκτησίας. Οι ανατριχιαστικές καταγγελίες για απάνθρωπη μεταχείριση των ηλικιωμένων σε αφήνουν ενεό.

Στις άλλες περιπτώσεις, προτάσσεται το…γενικό καλό! Αυτό είναι το κοινό χαρακτηριστικό της εγκληματικής συμπεριφοράς(Σουηδία) και της κυνικής ρητορικής (Κόντ-Σπονβίλ).

Ας πεθάνουν οι γέροι για να μην επιβαρυνθεί το Σύστημα Υγείας! Φρικώδης σύνοψη της κακουργίας στην Σουηδία, όπως προκύπτει απο την καταγγελία Σουηδέζας νοσηλεύτριας στο BBC.

Συγκεκριμένα, η Λατίφα Λέβενμπεργκ, εργαζόμενη σε γηροκομείο, δήλωσε πέρυσι τέτοια εποχή:

«Μας είπαν να μην τους στέλνουμε στα νοσοκομεία, ακόμη κι αν ήταν 65 χρόνων και είχαν πολλά χρόνια μπροστά τους. Ηταν τραγική εμπειρία να τους βλέπουμε να πεθαίνουν από ασφυξία».

Για να φτάσει σ΄αυτό το σημείο η υπέροχη Σουηδία του παρελθόντος, χρειάστηκαν η αποδιάρθρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και οι συνεχείς περικοπές. Με αποτέλεσμα να διαθέτει «τις λιγότερες κατά κεφαλήν νοσοκομειακές κλίνες από κάθε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης»…

Ανθρωποκτόνου ρεαλισμού συνέχεια

Λίγο παρακάτω, στη Γαλλία, που είχε μετρήσει προ ετών χιλιάδες θύματα του καύσωνα- ηλικιωμένοι τα θύματα, άνθρωποι μονάχοι, ξεχασμένοι- «πετάχτηκε» ο Σπονβίλ και είπε το εξής:

Σώζοντας τους 80άρηδες καταστρέφουμε τη νέα γενιά! Κάπως έτσι το είπε. Αυτή είναι η ουσία της αναφοράς του, σε μια συνέντευξη γεμάτη από κοινοτοπίες(ο θάνατος είναι μέρος της ζωής) και δήθεν αιρετικές απόψεις (δεν είναι υπέρτατο αγαθό η υγεία). Η συνέντευξη δόθηκε πέρυσι στο France Inter.

Και κάτι ακόμη, γνησίως ρατσιστικό, από τον Γάλλο φιλόσοφο που κατά τα άλλα υμνεί την Υπαρξη και τις εκφάνσεις της, δηλαδή την ελευθερία, την δικαιοσύνη, τον έρωτα κλπ. Ακούστε τον:

«Γιατί να φοράω πένθος για τους νεκρούς του κορονοϊού, όταν ο μέσος όρος της ηλικίας τους είναι τα 81 έτη;».

Τα σχόλια παρέλκουν. Είναι τόσο βαρετές οι απόπειρες της ματαιόδοξης αιρετικότητας να προκαλέσουν το ενδιαφέρουν, που δεν αξίζει τον κόπο να τις σχολιάσεις. Ακόμη κι όταν είναι εξοργιστικές και μιλάνε με όρους ανθρωποκτόνου ρεαλισμού.

Ας πεθάνουν. Αδιαφορώ…

Δυστυχώς, ειπώθηκε και αυτό. Εδώ. Και δη, από έναν προοδευτικό άνθρωπο, την Αννα Χατζησοφιά, σεναριογράφο και ηθοποιό, πρώην βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυρία Χατζησοφιά ζήτησε συγγνώμη για την φρικώδη δήλωσή της με αφορμή τα κορονοπάρτι. Αλλά η συγγνώμη αυτή ήταν εξίσου επιλήψιμη με όσα ξέφυγαν αρχικώς από το έρκος των οδόντων της.

Τα ΄χουν αυτά οι απολογητικές διευκρινίσεις. Ειδικά όταν δεν αποκαλύπτουν ειλικρινή μεταμέλεια και συντριβή, αλλά συνιστούν προϊόν του πανικού που δημιουργούν οι αρνητικές εντυπώσεις.

Παραθέτουμε την αρχική ανάρτηση στο facebook, καθώς και την επανορθωτική συγγνώμη στην οποία αναγκάστηκε να προβεί μετά τον σάλο στα σόσιαλ μίντια. Παραθέτουμε χωρίς κανένα σχόλιο. Τι να σχολιάσεις, όταν η φρίκη και ο απολιθωμένος προοδευτισμός χλευάζουν την Υπαρξη;

*Η αρχική ανάρτηση:

“Δεν ξέρω αλλά σκέφτομαι ότι αν ήμουν 16 χρονών μπορεί να ήθελα να παρτάρω μέχρι τα χαράματα αδιαφορώντας αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί και να πεθάνουν οι γέροι (ίσως και ελπίζοντάς το μυστικά) που οδήγησαν τον πλανήτη στην κατάσταση που βιώνει σήμερα. Πάλη των γενεών λέγεται”.

*Και η συγγνώμη: «Ήτανε προφανώς άστοχη η χθεσινή ανάρτηση μου. Ζητώ συγνώμη εάν άθελα μου προσέβαλα κάποιους. Ήταν ένα αποτυχημένο αλλά ειρωνικό σχόλιο για όλους εμάς, τους μεγαλύτερους. Κατανοώ την ασφυξία που νοιώθουν οι νέοι μετά από τόσους μήνες ατελέσφορου εγκλεισμού από τις κυβερνητικές παλινωδίες. Αυτό όμως που ουσιαστικά ήθελα να πω ήταν ότι σ αυτές τις συγκεντρώσεις παρεισφρέουν και αντικοινωνικά στοιχεία τα οποία αδιαφορούν για την υγεία και το καλό του κοινωνικού συνόλου».

…Εντάξει. Τα «παλιά φθαρμένα σώματα» ζούν με τον καημό του μαρασμού, υπο την δαμόκλειο σπάθη του τέλους. Ο στοιχειώδης σεβασμός απέναντί τους -και απέναντι στην κοινή μοίρα- επιβάλλει να τίθενται εκποδών η δυσανεξία προς τους γέρους, η αδιαφορία για την τύχη τους και η απεχθής ρατσιστική διάθεση.

Οσο για τους ίδιους τους γέρους, ας ακούσουν τι λέει ο σπουδαίος της γιαπωνέζικης λογοτεχνίας, ο νομπελίστας Κενζαμπούρο Οε:

«Πιστεύω πως δεν πρέπει να περιμένουμε σοφία από έναν γέρο άνθρωπο, αλλά αντιθέτως τρέλα απέναντι στο κοινό του, ένα είδος ασέβειας απέναντι στο κατεστημένο»…

Υ.Γ. Αν ζούσε σήμερα ο Ιβάν Τουργκένιεφ, συγγραφέας του βιβλίου «Το ημερολόγιο ενός περιττού ανθρώπου» (εκδ. Ερατώ), και αποφάσιζε να γράψει για τους περιττούς ανθρώπους της εποχής μας, θα είχε μπόλικο υλικό στην διάθεσή του…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις