Απλά μαθήματα ατομικής (μη) ευθύνης…

Από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο πρόβλημα τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς ατομική ευθύνη. Ειδικά στα πρωτόγνωρα, σύνθετα και μεγάλα προβλήματα, που απαιτούν τη συμμετοχή εκατομμυρίων πολιτών, όπως συμβαίνει τώρα με την πανδημία, κανένα αποτέλεσμα δεν είναι εφικτό, αν οι πολίτες δεν ενστερνίζονται τη βασική αρχή ότι (και) η δική τους ευθύνη είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Μάλιστα, η αυτονόητη αυτή αλήθεια δεν πρέπει να υποχωρεί με πρόσχημα όσα (άστοχα) κάνουν ή (σωστά) δεν κάνουν η κυβέρνηση, το Κράτος, οι επιστήμονες ή όποιοι άλλοι έχουν τη (μεγαλύτερη) ευθύνη στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Ναι, οι πολίτες, όλοι εμείς, έχουμε ευθύνη να τηρούμε τα μέτρα κι ας κάνουν λάθη ή αποτυγχάνουν οι επιφορτισμένοι με την τήρησή τους. Στο κάτω κάτω για την υγεία ή και τη ζωή μας πρόκειται.

Το ξεκαθαρίσαμε: η ατομική ευθύνη πάνω απ΄όλα. Όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι η ευθύνη αυτή διδάσκεται. Δια του παραδείγματος, θετικού ή αρνητικού. Και πρωταγωνιστές στα παραδείγματα είναι οι πάσης μορφής και κατηγορίας ηγέτες. Πόσω μάλλον όταν αυτοί οι ίδιοι προτρέπουν τους πολίτες να επιδεικνύουν ατομική ευθύνη από την περασμένη άνοιξη και μετά, κάθε φορά που επιβάλλονται περιοριστικά μέτρα. Κι εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα: τι γίνεται αν τα σήματα που εκπέμπουν οι ηγήτορες βρίσκονται σε προφανή αντίθεση με όσα απαιτούν από τους πολίτες; Τα αρνητικά παραδείγματα δυστυχώς δεν είναι καθόλου λίγα. Ας θυμηθούμε μερικά:

Παράδειγμα πρώτο, οι επιστήμονες. Πόσο υπεύθυνο είναι να προτρέπουν τους πιστούς να μεταλαμβάνουν άφοβα, μπερδεύοντας τον επιστημονικό με τον θεολογικό λόγο;

Παράδειγμα δεύτερο, η Εκκλησία. Γιατί χρειάστηκε να πεθάνει ένας Μητροπολίτης και να νοσήσουν αρκετοί άλλοι, για να σταματήσουν οι προκλητικές δηλώσεις και η αδιαφορία για την τήρηση των μέτρων; Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος κόλλησε τον ιό σε γεύμα 15 ατόμων στην Αρχιεπισκοπή την ώρα που επιστήμονες και Πολιτεία από το πρωί μέχρι το βράδυ έλεγαν: «Μακριά από συνάξεις συνωστισμού». Πόση ατομική ευθύνη επέδειξαν οι γευματίσαντες;

Παράδειγμα τρίτο, πρόσωπα με θέση και επιρροή σε σημαντικούς επαγγελματικούς χώρους. Τι σήμα στέλνει ένα τέτοιο πάρτι;

Παράδειγμα τέταρτο, ο γνωστός αμετροεπής πρώην υπουργός, ίσως η μόνη περίπτωση που δεν προκάλεσε καμιά έκπληξη.

Παράδειγμα πέμπτο και πιο πρόσφατο, ο πρωθυπουργός και η γνωστή πλέον φωτογραφία στην Πάρνηθα. Περισσότερο και από αυτήν καθαυτήν την παραβίαση απαγορεύσεων χειρότερη είναι η δικαιολόγησή της. Αν όλοι μπορούν να πάνε όπου θέλουν για άθληση, τότε να το πουν στον κ. Χαρδαλιά, ο οποίος στις 11 Νοεμβρίου είχε απευθύνει «ισχυρή σύσταση» η ατομική άθληση να γίνεται κοντά στο σπίτι. Και αυτός με τη σειρά του να ενημερώσει τον κ. Χρυσοχοϊδη, ώστε οι αστυνομικοί να μην επιβάλλουν πρόστιμα για άσκοπη μετακίνηση.

Τέτοια παραδείγματα το μόνο που κάνουν είναι να στέλνουν λάθος σήματα στους πολλούς. Αν οι επώνυμοι-και, κυρίως, οι ηγέτες- μπορούν να μεταλαμβάνουν άφοβα, να κάνουν τραπέζια και πάρτι και να πηγαίνουν ελεύθερα όπου θέλουν, γιατί να μην τους μιμούνται οι από κάτω; Γιατί ν’ ακούσουν τις συμβουλές και προτροπές τους;

Εκτός αν εννοούν αυτό που είχε πει η Αγγλίδα αριστοκράτισσα Lady Mary Montagu: «Καμιά φορά δίνω αξιοθαύμαστες συμβουλές, τις οποίες είμαι ανίκανη να ακολουθήσω».

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr.