Δεν ξεχνάμε κανέναν, αλλά τώρα καταδικάζουμε τον Πούτιν…

Μου φαίνεται πολύ άχαρη-και θα ήταν αστεία, αν δεν γινόταν για σοβαρό θέμα- η αντιπαράθεση που ξεκίνησε με αφορμή τη διοργάνωση μιας αντιπολεμικής συναυλίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Από τη μια οι «δυτικόφιλοι», οι οποίοι, φυσικά, δεν έχουν πει λέξη για τους πολέμους των δυτικών ανά τον κόσμο και ξεσαλώνουν τώρα για την εισβολή της Ρωσίας. Και από την άλλη οι «φιλειρηνιστές» γενικώς, που αποφεύγουν να πουν ευθέως(ή το λένε πολύ κομψά) ότι σήμερα ο Πούτιν είναι ο εισβολέας.

Πριν από τη δεκαετία του ’90, δηλαδή πριν διαλυθεί η Σοβιετική Ενωση, το φιλειρηνικό κίνημα στη Δύση ήταν καθαρά αντιαμερικανικό. Δικαίως, διότι οι Αμερικανοί έχουν κάνει τους περισσότερους επιθετικούς πολέμους μετά την λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Σ’ αυτό το πνεύμα είχαν συντονιστεί και οι περισσότεροι καλλιτέχνες.

Φυσικά και οι Σοβιετικοί είχαν κάνει επιθετικούς πολέμους και εισβολές(τελευταία το 1979 στο Αφγανιστάν), αλλά οι διαμαρτυρίες γι’ αυτές ήταν σχεδόν αμελητέες. Το σύνθημα «Εξω από το ΝΑΤΟ» δονούσε τις πορείες και τις συναυλίες, ενώ το σύνθημα «ούτε ΝΑΤΟ ούτε Βαρσοβία, εθνική ανεξαρτησία» ακουγόταν μόνο από το μικρό κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς με όποιο όνομα την εκπροσωπούσε κάθε φορά.

Είναι η πρώτη φορά σήμερα που η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία καταδικάζεται απ’ όλες τις εκφάνσεις της Αριστεράς, μηδέ του πάλαι ποτέ σοβιετόφιλου ΚΚΕ εξαιρουμένου. Με διαφορετική απόχρωση και τόνο ναι, αλλά καταδικάζεται. Γι’ αυτό είναι μάλλον ακατανόητος ο δισταγμός καλλιτεχνών να πουν καθαρά, χωρίς περιστροφές και περίτεχνες διατυπώσεις, ότι καταδικάζουν την εισβολή του Πούτιν. Οι καλλιτέχνες δεν είναι πολιτικοί για να τηρούν ισορροπίες. Το να δηλώνει κάποιος γενικώς κατά του πολέμου, χωρίς να λέει ποιος κάνει τον πόλεμο, προδίδει αδύναμη πολιτική θέση. Όταν ακόμα και ο Κουτσούμπας καταγγέλλει τον πόλεμο του Πούτιν, είναι ακατανόητο γιατί ένας ή μια καλλιτέχνης και διστάζει και να προτάσσει, για να ισορροπήσει, την καταδίκη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ναι, οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ βαρύνονται με πολεμικά εγκλήματα ανά τον κόσμο. Αλλά σήμερα εγκληματεί η Ρωσία του Πούτιν και αυτό πρέπει να προτάξουν όσοι παίρνουν μέρος σε αντιπολεμικές συναυλίες.

Οι καλλιτέχνες δεν είναι αναλυτές για να βρουν δικαιολογίες για την εισβολή του Πούτιν. Και δεν χρειάζονται δικαιολογίες. Δεν υπάρχουν. Υπάρχουν εξηγήσεις. Αυτές τις δίνουν πρώτα απ΄όλους επιφανείς Αμερικανοί, όταν επισημαίνουν τις ευθύνες της Δύσης. Τα έχει πει εδώ και χρόνια ο Κίσινγκερ, προειδοποιώντας ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ στην αυλή της Ρωσίας θα την υποχρεώσει να αντιδράσει. Τα είπε τις προάλλες και ο γερουσιαστής Μπένι Σάντερς και όποιος θέλει ακούει και διαβάζει.

Οι ευθύνες της Δύσης, που επιδίωξε να απομονώσει τη Ρωσία μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ το 1991, είναι δεδομένες. Και εξηγούν εν μέρει τη συμπεριφορά του Πούτιν. Την εξηγούν, αλλά δεν την δικαιολογούν. Αλλωστε, ακόμα και ο Ζελένσκι κατάλαβε ότι το αίτημα για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ήταν μια χίμαιρα. Ελπίζουμε η παραδοχή αυτή να δώσει στον Πούτιν μια οδό διαφυγής, ώστε ο πόλεμος να σταματήσει μια ώρα αρχύτερα.

Εν κατακλείδι: ναι, οι Δυτικοί έχουν τις ευθύνες τους για τις σημερινές εξελίξεις. Όμως, σήμερα εισβολέας είναι η Ρωσία του Πούτιν. Και αυτήν την εισβολή καταδικάζουμε χωρίς περιστροφές.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις