Η “πατάτα” του ανασχηματισμού και πώς το σύστημα εξουσίας προειδοποιεί τον Μητσοτάκη…

Ο θάνατος του Μίκη Θεοδωράκη απώθησε κάθε άλλο γεγονός από τις πρώτες θέσεις της επικαιρότητας. Ετσι, δεν προσέχτηκαν όσο τους άξιζε τα απόνερα του(μη) ανασχηματισμού που επιχείρησε ο πρωθυπουργός και οι προειδοποιήσεις που δέχτηκε από το σύστημα εξουσίας που τον υποστηρίζει μέσω φιλικών μέσων ενημέρωσης.

Μάλιστα, αν συνυπολογιστούν οι δυσαρέσκειες που έχουν προκληθεί μέσα στις τάξεις της ΝΔ, οι οποίες ενισχύθηκαν με την «μεταγραφή» του Χρήστου Στυλιανίδη από τη Κύπρο για τη θέση του υπουργού Πολιτικής Προστασίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αρχίζει να νιώθει, ίσως για πρώτη φορά τόσο έντονα, αυτό στο οποίο δεν έδινε σημασία έως τώρα: για να δεχτεί πλήγματα μια κυβέρνηση δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα η αντιπολίτευση, μπορεί να τα προκαλέσει η ίδια και εν προκειμένω ο ίδιος.

Η λέξη «φιάσκο» για τον ανασχηματισμό αυτή τη φορά δεν χρησιμοποιήθηκε μόνο από αντιπολιτευόμενα την κυβέρνηση ΜΜΕ. Ηταν η επωδός πολλών δημοσιευμάτων σε πολλά φιλοκυβερνητικά. Αφορμή-ίσως και αιτία- η αποπομπή Χρυσοχοίδη και, κυρίως, η φαρσοκωμωδία με την(μη) υπουργοποίηση Αποστολάκη. Ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη είχε πολλούς υποστηρικτές στο μιντιακό σύστημα εξουσίας, που βοήθησε τον κ. Μητσοτάκη να γίνει πρωθυπουργός. Και η αποπομπή του θεωρήθηκε casus belli. Μάλιστα, γι’ αυτήν στοχοποιήθηκαν πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του πρωθυπουργού( Δημητριάδης, Σκέρτσος, Γεραπετρίτης), κάτι που δεν είχε γίνει άλλη φορά.

Ο χειρισμός της υπόθεσης Αποστολάκη προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια σε άλλο σύστημα εξουσίας, καθώς η υπουργοποίησή του ανακοινώθηκε χωρίς να έχει διασφαλιστεί η συναίνεση της αντιπολίτευσης, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε με την υπουργοποίηση Αποστολάκη να ισοσκελίσει τις ζημίες από την αποπομπή Χρυσοχοίδη. Αν το είχε πετύχει, θα μπορούσε να λέει «έδιωξα έναν Πασόκο, αλλά πήρα έναν Συριζαίο». Οι εκ των υστέρων επιθέσεις εναντίον του πρώην ναυάρχου και παραλίγο υπουργού(«δεν έκανε ούτε για πλωτάρχης», είπε ο Αδωνις Γεωργιάδης) έκαναν τα πράγματα χειρότερα, καθώς εμφάνιζαν τον πρωθυπουργό να προορίζει για κυβερνητική θέση έναν «άχρηστο».

Η υπουργοποίηση του κ. Στυλιανίδη επανέφερε στο προσκήνιο τη μέθοδο του εντυπωσιασμού, που χρησιμοποιεί στις κινήσεις του ο κ. Μητσοτάκης. Αλλά επανέφερε και ένα είδος γκρίνιας στο εσωτερικό της ΝΔ, καθώς ο πρωθυπουργός δείχνει να μην βρίσκει ή να μην εμπιστεύεται πρόσωπα από το κόμμα του, κατά το κοινώς λεγόμενον «δεν έχει πάγκο» για θέσεις αυξημένης ευθύνης, όπως η Πολιτική Προστασία. Για την οποία την πρώτη φορά προόριζε ένα απόστρατο ναύαρχο, πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα χρησιμοποιεί έναν Κύπριο πολιτικό.

Αν συνυπολογιστεί ότι η ανασχηματισθείσα κυβέρνηση Μητσοτάκη εισέρχεται στον τρίτο χρόνο της θητείας της με προβλήματα που δεν είχε προϋπολογίσει, όπως είναι το εκδηλωθέν ήδη τσουνάμι ακρίβειας, εξάγεται το συμπέρασμα ότι οι ανέφελες ημέρες για τον κ. Μητσοτάκη και τους συν αυτώ έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Από εδώ και στο εξής θα μετράνε μόνο το μέγεθος της φθοράς που θα υφίστανται.

Και, δυστυχώς γι’ αυτούς, δεν μπορούν πια να κάνουν αυτό που λέει ο στίχος του Ελύτη: «Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά»…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις