Ο Τσίπρας αντιγράφει τον Ανδρέα Παπανδρέου γιατί το ΠΑΣΟΚ νταραβερίζεται με τη ΝΔ…

Ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί συχνά λέξεις, φράσεις και συνθήματα που παραπέμπουν στο ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ΄80 και στον Ανδρέα Παπανδρέου. Τελευταίο παράδειγμα η παρουσίαση του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ με τις λέξεις «Συμβόλαιο Αλλαγής», που θυμίζουν τις εμβληματικές λέξεις του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ «Συμβόλαιο» (με το λαό) και «Αλλαγή».

Στο ΠΑΣΟΚ ενοχλούνται και ο Νίκος Ανδρουλάκης κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι «γίνεται τυμβωρύχος του Ανδρέα Παπανδρέου».

Γιατί συμβαίνουν αυτά; Ας το ξεκαθαρίσουμε:

Πρώτον, μετά τις εκλογές του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τη θέση του ΠΑΣΟΚ στην εκπροσώπηση του λεγόμενου προοδευτικού χώρου.

Δεύτερον, η θέση αυτή παγιώθηκε το 2015, όταν ολοκληρώθηκε η μαζική μετακόμιση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε κόμμα εξουσίας. Και δεν άλλαξε το 2019, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την ήττα του, κράτησε τη μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του(31,53%), ενώ το ΠΑΣΟΚ περιορίστηκε το 8,10%.

Τρίτον, από το 2012, όταν το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε με τη ΝΔ, το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου νταραβερίζεται με το συντηρητικό κόμμα και έχει στο στόχαστρό του το κόμμα της Αριστεράς. Δηλαδή, οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ κάνουν αυτό που δεν έκανε ποτέ ο ιδρυτής του.

Ο Ανδρέας θεωρούσε τη ΝΔ στρατηγικό αντίπαλο του ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά εν δυνάμει σύμμαχό του, αν και δεν χρειάστηκε ποτέ να συγκυβερνήσουν. Έτσι κατάφερνε να κρατάει στο ΠΑΣΟΚ μεγάλο κομμάτι αριστερών ψηφοφόρων. Μετά το 2012 οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ κάνουν το αντίθετο. Έχουν καταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στρατηγικό τους αντίπαλο και δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο(νέας) συνεργασίας με τη ΝΔ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ΠΑΣΟΚ να βολοδέρνει σε χαμηλά ποσοστά. Και, αν γίνουν δεύτερες εκλογές στις 2 Ιουλίου, να απειλείται με νέα συρρίκνωση.

Το ΠΑΣΟΚ, από την ίδρυσή του (1974) μέχρι και την τελευταία εκλογική νίκη του (2009) είχε ως αντίπαλό του τη συντηρητική παράταξη, τη ΝΔ. Ως αντιδεξιό κόμμα μεγαλούργησε. Και από τότε που επέλεξε να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ(2012) μέχρι σήμερα βολοδέρνει σε μονοψήφια ποσοστά. Διότι το μεγάλο πλήθος των παλαιών ψηφοφόρων του έχει πάψει, εδώ και μια δεκαετία πια, να αναγνωρίζει ο κόμμα που γνώριζε και έχει στραφεί αλλού.

Η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ βολοδέρνει μεταξύ αντιφατικών θέσεων, τις οποίες συνεχώς αλλάζει. Στην αρχή διακήρυξε ότι θέλει να σχηματίσει «προοδευτική κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης», χωρίς να λέει με ποιους συνεταίρους. Μετά πέρασε στο σύνθημα «ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας», που είναι εκ των πραγμάτων προβληματικό. Διότι τα δύο μεγαλύτερα κόμματα είναι αδύνατο να δεχτούν να αποκλειστούν οι αρχηγοί τους για χάρη του μικρού τρίτου κόμματος.

Αν το ΠΑΣΟΚ επιμείνει, είναι σαν να αποποιείται οποιαδήποτε ευθύνη του στο σχηματισμό κυβέρνησης, δηλαδή επιλέγει τον «ηρωϊκό» δρόμο της απομόνωσης στην αντιπολίτευση. Αυτό, όμως, οδηγεί μαθηματικά σε δεύτερες εκλογές, τις οποίες θέλει να αποφύγει από το φόβο της περαιτέρω συρρίκνωσης.

Επιπλέον, τώρα τελευταία αφήνεται να κυκλοφορεί ότι θα επιδιώξει κυβέρνηση συνεργασίας με το πρώτο κόμμα, αλλά χωρίς πρωθυπουργό Μητσοτάκη ή Τσίπρα. Εκτός από τον προβληματικό χαρακτήρα της επιδίωξης αυτής, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να συγκυβερνήσει ξανά με τη ΝΔ, αλλά χωρίς τον κ. Μητσοτάκη. Δηλαδή, μπορεί να επαναλάβει αυτό που έγινε την περίοδο 2012-2014 και οδήγησε στον παραλίγο κοινοβουλευτικό αφανισμό του κόμματος. Σε ποια πολιτική λογική υπακούουν αυτά; Άγνωστο.

Ας επανέλθουμε στο αρχικό ερώτημα. Αντιγράφει και μιμείται ο Αλέξης Τσίπρας τον Ανδρέα Παπανδρέου; Βεβαίως, ολοφάνερα. Ποιος του έδωσε αυτό το δικαίωμα; Πρώτον, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, οι ηγεσίες του οποίου λένε και πράττουν τα αντίθετα από όσα διακήρυξε και εφάρμοσε ο ιδρυτής του. Και, δεύτερον, οι ψηφοφόροι. Οι οποίοι εδώ και δέκα χρόνια έχουν τοποθετήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του διαδόχου του ΠΑΣΟΚ στην ηγεσία του πέραν της ΝΔ πολιτικού χώρου.

Επομένως, τα κλαψουρίσματα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και η συνέχιση της τακτικής που το έχει οδηγήσει σε αυτήν τη θέση δεν θα το οδηγήσουν παρά σε νέο αδιέξοδο.

Αν ο Νίκος Ανδρουλάκης και οι συν αυτώ πιστεύουν ότι καλώς πορεύονται, δεν χρειάζεται να δώσουν καμιά σημασία σε αυτήν τη ρήση του Όσκαρ Ουάιλντ: «Δεν μου αρέσει να μου δίνουν συμβουλές. Μπορώ να κάνω και μόνος μου λάθη»…

ΥΓ1: Το ότι οι αρχηγοί των τριών μεγαλύτερων κομμάτων ασχολούνται με τον Ανδρέα Παπανδρέου 27 χρόνια μετά το θάνατό του δείχνει τα σημερινή πολιτική ένδεια. Ο κ. Μητσοτάκης, επικρίνοντας τους κκ Τσίπρα και Ανδρουλάκη, είπε χτες: «Ας αφήσουμε κάποιους να ασχολούνται σε ποιον ανήκει η παρακαταθήκη του Ανδρέα, να γυρνούν στο 1981.Και ας μιλήσουμε για το μέλλον». Άθελά του ο κ. Μητσοτάκης, ασχολούμενος και ο ίδιος, επιβεβαιώνει αυτήν την ένδεια και παραδέχεται το μέγεθος του απόντος μεγάλου πολιτικού.

ΥΓ2: Ο Νίκος Ανδρουλάκης είπε χτες ότι «το κόμμα του Τσίπρα πήγε να βάλει φυλακή τον Ανδρέα Παπανδρέου». Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει ελλιπή γνώση της ιστορίας. Διότι δεν γνωρίζει ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ουδέποτε έκανε διμέτωπο αγώνα(ταυτόχρονα κατά της Δεξιάς και της Αριστεράς), όπως κάνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Ενάμιση χρόνο μετά την αθώωσή του από το Ειδικό Δικαστήριο ο Ανδρέας απηύθυνε πρόσκληση συνεργασίας προς τα τότε κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς.

Σε συνέντευξη που μου είχε δώσει τον Σεπτέμβριο του 1993 για την «Ελευθεροτυπία», λίγο πριν από τις εκλογές που τον έκαναν πρωθυπουργό για τρίτη φορά, είχε πει χαρακτηριστικά: «Εγώ βάζω το ’89 στην μπάντα». Αυτό είναι ένα πραγματικό δίδαγμα για τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ…

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις