Πέφτουν τα ποσοστά; Στο φουλ οι κινήσεις εντυπωσιασμού…

Η κυβέρνηση δεν πάει καλά, ζορίζεται. Γιατί συμβαίνει αυτό; Για δύο λόγους. Ο πρώτος και βασικότερος, που ισχύει για όλες τις κυβερνήσεις, είναι αυτό που είπε ο παλιός πρωθυπουργός της Βρετανίας Χάρολντ Μακμίλαν, όταν δημοσιογράφος τον ρώτησε ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για μια κυβέρνηση: «Τα γεγονότα, παιδί μου, τα γεγονότα».

Όμως, η εξήγηση αυτή δεν είναι αρκετή για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Υπάρχει και κάτι ακόμα. Ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ, βασιζόμενοι στη διαρκή δημοσκοπική άνοιξη που ζούσαν, είχαν πιστέψει πως ό,τι και να γίνει (θα) έχουν και τη νέα κυβερνητική θητεία στο τσεπάκι τους, αφού κυριαρχούσε η βεβαιότητα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί».

Τώρα, λοιπόν, που αρχίζει να επαληθεύεται ότι τα γεγονότα συνιστούν κίνδυνο και οι αριθμοί δείχνουν ότι η πτώση των ποσοστών της ΝΔ είναι συνεχής, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του κάτι πρέπει να κάνουν, για να μην τους πάρει η μπάλα εντελώς αποκάτω. Και καταφεύγουν σε μια συνήθη πρακτική: κινήσεις εντυπωσιασμού.

Την ώρα που οι τιμές του ρεύματος πανικοβάλλουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης «θυμήθηκε» ξαφνικά ότι κάπου στη Ελλάδα μπορεί να υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Εδώ, όμως, ανακύπτουν τα εξής ερωτήματα:

Πρώτον, ο πρωθυπουργός δεν ήταν αυτός που πρώτος απαξίωσε το φυσικό αέριο, χαρακτηρίζοντάς το «αγαθό που χάνει την αξία του»;

Δεύτερον, η κυβέρνησή του δεν ήταν αυτή που δεν έκανε τίποτα από το 2019 που εξελέγη, αφήνοντας παγωμένα τα σχέδια ερευνών που ήταν έτοιμα από το 2014, όπως θύμισε πολύ εύστοχα το ΚΙΝΑΛ;

Τρίτον, για να έχουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα οι έρευνες, που ανακοινώθηκε ότι θα γίνουν, θα χρειαστούν χρόνια. Καμιά λύση δεν δίνεται στο άμεσο και πιεστικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζουν σήμερα οι περισσότεροι πολίτες. Επομένως, η πολλαπλώς προβληθείσα επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Εταιρεία Υδρογονανθράκων δεν απέβλεπε παρά μόνο στη δημιουργία εντυπώσεων.

Στο ερώτημα «και τι πρέπει να γίνει;» η απάντηση είναι απλή. Να μειωθούν οι εξωφρενικές τιμές του ρεύματος. Και η απάντηση στο συναφές ερώτημα «πώς μπορεί να γίνει αυτό;» υπάρχει σ’ αυτό που πέτυχαν οι άλλες δύο χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, Ισπανία και Πορτογαλία, στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής: πήραν εξαίρεση και μειώνουν τη τιμή του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος.

Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί ότι, με τις επιδοτήσεις που δίνονται στην Ελλάδα, γίνεται κάτι ανάλογο με αυτό που κάνουν Ισπανία και Πορτογαλία, δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Το λένε και οι έρευνες της κοινής γνώμης. Για παράδειγμα, στο Ευρωβαρόμετρο το 77% των Ελλήνων δηλώνει ότι δεν μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς, ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 33%.

Προχτές ο πρωθυπουργός πήγε στην Εταιρεία Υδρογονανθράκων. Και χτες πήγε στη Βουλή, για να μας πει ότι ο ΟΑΕΔ θα αλλάξει όνομα. Θα λέγεται στο εξής «Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης» και θα πάρει στο κυνήγι τους «επαγγελματίες» ανέργους, για να μη γίνεται «σπατάλη» των επιδομάτων.

Ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός αυτοεπαινέθηκαν για τη μείωση της ανεργίας από το 17,2% στο 12,8%, στη θητεία αυτής της κυβέρνησης. Οι επιδείξεις εντυπωσιασμού συνεχίζονται. Φυσικά, η ανεργία στην Ελλάδα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί. Το παραδέχτηκε ο κ. Μητσοτάκης.

Επίσης, δεν μπορεί να κρυφτεί το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα, που σχετίζεται με τις αμοιβές στην Ελλάδα. Το κυβερνητικό σύνθημα «δουλειές ξανά» δεν απαντά στο ερώτημα «με ποιες αμοιβές;». Ή μάλλον απάντησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός ότι «έχουμε διαχρονικό πρόβλημα χαμηλών αμοιβών».

Επομένως, πού είναι η «επιτυχία» της σημερινής κυβέρνησης, όταν έχουμε το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη και με θέσεις εργασίας, οι οποίες δίνουν μισθούς κοντά στα όρια της φτώχειας ή και κάτω από αυτά;

Ελπίζουμε ότι τουλάχιστον η άλλη εξαγγελία του πρωθυπουργού πως θα αξιοποιηθεί η περιουσία του(τέως) ΟΑΕΔ, ώστε να λυθεί κάπως το πρόβλημα της στέγης για τα νέα ζευγάρια, να μη γίνει με όρους προεκλογικής προπαγάνδας.

Ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ έχουν συνειδητοποιήσει ότι, αν η σημερινή κατάσταση παραταθεί (και οι προβλέψεις, δυστυχώς, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές), τότε όσα είπαν για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών περί «προόδου» και «συντήρησης» και περί «λαϊκισμού» που ελλοχεύει, δεν θα πιάνουν στη μεγάλη πλειονότητα των ψηφοφόρων. Η οποία στη Γαλλία δεν κατάλαβε ότι ο Μακρόν εκπροσωπεί την «πρόοδο» και τον προειδοποίησε για τα καλά.

Παρόμοια μηνύματα στέλνουν με κάθε τρόπο και οι Ελληνες πολίτες, όταν λένε ότι δεν μπορούν να πληρώσουν λογαριασμούς και δεν βγάζουν το μήνα με τα εισοδήματα που έχουν.

Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του το έχουν καταλάβει. Αλλά αυτό που μπορεί να μην έχουν καταλάβει είναι ότι τα προβλήματα απαιτούν λύσεις ουσίας και όχι κινήσεις εντυπωσιασμού και προπαγανδιστικές πιρουέτες.

Η Ελλάδα δεν έχει μπροστά της, τουλάχιστον άμεσα, εκλογές όπως η Γαλλία. Γι’ αυτό οι κυβερνώντες μπορούν να ξορκίζουν(ακόμα…) το «λαϊκισμό». Να προσέξουν μόνο μην την πατήσουν και ο «λαϊκισμός» αυτός εκδηλωθεί τότε που δεν θα τον περιμένουν: όταν στηθούν οι κάλπες…