Πώς να ζήσει η “Αυγή”, αφού δεν την αγόραζαν ούτε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ;

Αρχίζω με μια παλιά καλή ανάμνηση. Στις δεκαετίες του’70, του ’80 και του ’90 τα Σαββατόβραδα(η μόνη ημέρα που δεν δουλεύαμε στις απογευματινές εφημερίδες) περνούσαμε από την Ομόνοια ή το Σύνταγμα, για να αγοράσουμε κυριακάτικες εφημερίδες. Μεταξύ αυτών που σχεδόν πάντα αγόραζα ήταν και η «Αυγή».

Αν και κομματική εφημερίδα(οι άλλες δύο ήταν ο «Ριζοσπάστης» του ΚΚΕ και η «Εξόρμηση» του ΠΑΣΟΚ), η « Αυγή» ξέφευγε συχνά από το κομματικό καλούπι. Ποτέ δεν είχε μεγάλη κυκλοφορία, αλλά είχε τόση που, μαζί με κάποια ένεση από το κόμμα, μπορούσε να βγαίνει οικονομικά. Αλλωστε, ήταν οι εποχές που το χαρτί ήταν ακόμα κυρίαρχο, καθώς η εφημερίδα ήταν η μόνη αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης. Όλα άρχισαν να αλλάζουν όταν μπήκε στη ζωή μας η ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση.

Η σημερινή εξέλιξη με την εφημερίδα «Αυγή»(κλείνει το καθημερινό φύλλο) είναι μοιραία. Το τελευταίο δελτίο κυκλοφορίας (4 Ιανουαρίου) γράφει: Αυγή 750 φύλλα. Και το τελευταίο κυριακάτικο πούλησε 2500 φύλλα.

Και οι πέτρες στο χώρο του Τύπου γνωρίζουν ότι με τέτοιες κυκλοφορίες κανένα έντυπο δεν μπορεί να ζήσει. Ούτε κομματικό. Διότι κάποια στιγμή η σχέση οφέλους-ζημιάς για το κόμμα γέρνει δυσβάστακτα προς τη μεριά της ζημιάς. Κανονικά η «Αυγή» θα έπρεπε να είχε κλείσει στις αρχές της δεκαετίας της οικονομικής κρίσης. Τότε που δεν άντεξαν μεγάλες εφημερίδες όπως η «Ελευθεροτυπία» και κινδύνεψαν με λουκέτο άλλες, όπως οι εφημερίδες του άλλοτε κραταιού συγκροτήματος Λαμπράκη. Όμως, ήταν τυχερή, διότι η περίοδος αυτή συνέπεσε με την εκρηκτική άνοδο της εκλογικής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ. Η άνοδος αυτή του απέφερε και πολύ αυξημένη κρατική επιχορήγηση, μέρος της οποίας κράτησε στη ζωή την εφημερίδα και το ραδιοσταθμό του. Δεν γνωρίζω τα οικονομικά στοιχεία, αλλά το «χαρτί» είναι πλέον πολύ ακριβή επιχείρηση, την οποία φαίνεται ότι δεν μπορεί να στηρίζει πλέον οι προϋπολογισμός του κόμματος.

Θα μπορούσε, παρ’ όλα αυτά, η «Αυγή» να επιζήσει; Ο διευθυντής της έγραψε στο facebook ότι προσπάθησαν να βρουν πέντε χιλιάδες(5.000) συνδρομητές μεταξύ των εξήντα χιλιάδων(60.000) μελών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε κάν πλησίασαν αυτόν τον αριθμό. Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, αν υπολογίσει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πανελλαδικά μερικές χιλιάδες(όχι μέλη, αλλά) στελέχη. Ε, λοιπόν, ούτε αυτά αγόραζαν την ημερήσια «Αυγή», αφού η κυκλοφορία της βολόδερνε περί τα 700 φύλλα. Πώς, λοιπόν, να επιζήσει;

Σε εποχές που η πρώτη σε κυκλοφορία ημερήσια εφημερίδα(ΤΑ ΝΕΑ) κινείται περί τις δέκα χιλιάδες(10.000) φύλλα και τις Κυριακές σπανίως η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία ξεπερνά τις πενήντα χιλιάδες(50.000), η τύχη των εντύπων εξαρτάται από τις διαθέσεις των ιδιοκτητών τους. Οικονομική αυτονομία τα έντυπα δεν έχουν, επομένως θα ζουν όσο οι ιδιοκτήτες τους θα είναι αποφασισμένοι να βάζουν το χέρι στην τσέπη.

Οι λόγοι γι’ αυτήν την εξέλιξη είναι πολλοί. Δεν είμαι βέβαιος ότι ισχύει ο ισχυρισμός ότι παλιότερα οι εφημερίδες είχαν μεγάλη κυκλοφορία επειδή ήταν καλύτερες. Και σήμερα υπάρχουν καλές εφημερίδες, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα, αλλά οι κυκλοφορίες τους είναι αναιμικές. Δυστυχώς, είναι αλήθεια ότι η «κουλτούρα του τζάμπα» έχει κυριαρχήσει. Ο αναγνώστης που περιδιαβάζει στο Διαδίκτυο έχει συνηθίσει στο «δωρεάν». Αυτό μοιραία υποχρεώνει τα μέσα ενημέρωσης σε συμπίεση του κόστους και αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε μείωση του αριθμού των εργαζομένων και σε συμπίεση των αμοιβών. Μοιραία όλα αυτά έχουν αντίκτυπο και στην ποιότητα της παρεχόμενης ενημέρωσης.

Κάπως έτσι, λοιπόν, κλείνει και η ημερήσια «Αυγή». Και τη δική της περίπτωση την περιγράφει πολύ καλά αυτό που έχει γράψει ο Ερνεστ Χεμινγουέι: «Πώς χρεοκόπησα; Με δύο τρόπους. Σταδιακά και μετά απότομα»…

ΥΓ: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποχρέωση να μην εγκαταλειφθούν στην τύχη τους οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα, ιδιαίτερα όσοι είχαν μόνο μία δουλειά.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις