Σακελλαροπούλου και Μητσοτάκης να σώσουν τη ζωή του Κουφοντίνα, το επιτάσσει το Κράτος Δικαίου…
Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για την εκδικητική μεταχείριση του Κουφοντίνα από το κράτος, αλλά και για τα δύο πρόσωπα που μπορούν να παρέμβουν για να αποτραπεί η μοιραία εξέλιξη.
- 24 Φεβρουαρίου 2021 06:03
Η υπόθεση Κουφοντίνα είναι πλέον γνωστή σε όλες τις διαστάσεις της. Το μόνο που απομένει να μάθουμε είναι αν το Κράτος, όπως εκπροσωπείται από τη σημερινή κυβέρνηση, θα τον αφήσει να πεθάνει ή αν, έστω την τελευταία στιγμή, κάποιος από την κορυφή της Πολιτείας (πχ η Πρόεδρος της Δημοκρατίας) θα παρέμβει για να σωθεί η ζωή του.
Ο Κουφοντίνας είναι κατά συρροήν δολοφόνος. Καταδικάστηκε γι’ αυτό στην ανώτατη ποινή (ισόβια), την οποία και εκτίει. Πρέπει να έχει όλα τα δικαιώματα που έχουν όλοι οι φυλακισμένοι. Η σημερινή κυβέρνηση διακήρυξε εξαρχής ότι δεν θα συνεχίσει να παίρνει τις άδειες εξόδου που έπαιρνε. Και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να δυσκολέψει τη ζωή του στις φυλακές. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Ο Κουφοντίνας δεν απειλεί πλέον τη ζωή κανενός. Το πιθανότερο είναι να πεθάνει στη φυλακή ή έστω να αποφυλακιστεί σε μεγάλη ηλικία. Αυτό έχει συμβεί και με άλλους ισοβίτες, που έχουν διαπράξει βαρύτερα εγκλήματα, όπως ορισμένοι από τους πραξικοπηματίες του 1967.
Αυτό που γίνεται εδώ και καιρό με τον Κουφοντίνα, η μεταχείρισή του από το Κράτος, δηλαδή από την κυβέρνηση, είναι απάνθρωπη, πέρα από κάθε πρόβλεψη του Κράτους Δικαίου και, κυρίως, εκδικητική. Ο Κουφοντίνας αντιδρά με απεργία πείνας και δίψας και ο κίνδυνος να πεθάνει είναι ορατός.
Αν κάποιοι στην κυβέρνηση έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, ακόμα κι αν συμβεί αυτό, «δεν τρέχει τίποτα» μπορεί να κάνουν μεγάλο λάθος. Ας μην πούμε γιατί, θα φανεί αν-ο μη γένοιτο- συμβεί το μοιραίο.
Όμως, δεν πρέπει να συμβεί. Τους λόγους έχουν εξηγήσει άνθρωποι υπεράνω υποψίας, τους οποίους ουδείς θα μπορούσε να κατατάξει στους υποστηρικτές της τρομοκρατίας, όπως ο καθηγητής Αριστείδης Χατζής.
Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα δύο είναι τα πρόσωπα που μπορούν να παρέμβουν για να μην επέλθει η μοιραία εξέλιξη:
Το πρώτο είναι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παραβλέποντας τη διαμαρτυρία που έκαναν υποστηρικτές του Κουφοντίνα έξω από το σπίτι της, η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου πρέπει να χρησιμοποιήσει το κύρος του αξιώματός της, αλλά και την προσωπική της ευαισθησία ως πρώην δικαστική λειτουργός, για να πείσει τις κρατικές αρχές να αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στον κινδυνεύοντα Κουφοντίνα. Η Πρόεδρος γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους το νόημα της φράσης «η δικαιοσύνη τιμωρεί και σωφρονίζει, το Κράτος Δικαίου δεν εκδικείται».
Το δεύτερο πρόσωπο είναι ο πρωθυπουργός. Η οικογένεια του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από τη εγκληματική δράση του Κουφοντίνα. Όμως, ο ρόλος του πρωθυπουργού υπερισχύει οποιουδήποτε άλλου, εν προκειμένω του οικογενειακού. Ο πρωθυπουργός έχει καθήκον να μην επιτρέψει να πεθάνει ο Κουφοντίνας. Να υπερβεί την επιθυμία της εκδίκησης, από την οποία διακατέχονται κυβερνητικά στελέχη και να δώσει εντολή να τηρηθούν οι αρχές του ανθρωπισμού και του Κράτους Δικαίου. Μοιάζει αδιανόητο ο κ. Μητσοτάκης να έχει ζηλώσει την δόξα της Θάτσερ που άφησε τον απεργό πείνας, μέλος του ιρλανδικού IΡA, Μπόμπι Σαντς να πεθάνει.
Είναι αδιανόητο στην ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2021 να αφεθεί να πεθάνει ένας απεργός πείνας, έστω καταδικασμένος δολοφόνος, για λόγους εκδίκησης. Διότι όπως έχει γράψει ο Ρωμαίος ποιητής Γιουβενάλης πριν από 20 αιώνες, «η εκδίκηση είναι η αδύναμη ευχαρίστηση των ρηχών και στενών μυαλών».
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις