Γνωρίζουμε το τέλος αλλά θέλουμε λίγο χρόνο για τα εθιμοτυπικά…

Γνωρίζουμε το τέλος αλλά θέλουμε λίγο χρόνο για τα εθιμοτυπικά…

Στη χώρα που θεωρείται φυσικό οι εργαζόμενοι να λένε στους ιδιοκτήτες πως να διοικήσουν την εταιρεία, το συνδικαλιστικό πρωτόκολλο επιβάλλει δυναμικές αντιδράσεις. Έστω και αν είναι άσκοπες

Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος για το αν κάθε πολίτης θα είχε την ίδια αντίδραση στην περίπτωση που οι εργαζόμενοι της επιχείρησης του, επέβαλλαν τον τρόπο διαχείρισής της. Οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ όμως αποτελούν μια διαφορετική κατηγορία εργαζομένων. Εκπροσωπούνται στο Δ.Σ. της ΔΕΗ και αν αυτό δεν είναι αρκετό, επιβάλλουν τις αποφάσεις τους με τρόπο που ξεπερνά τα όρια του “δυναμικού”.

Όπως έγινε προ τριετίας όταν η τότε διοίκηση ήθελε να προχωρήσει σε σύσταση κοινής εταιρείας με τον όμιλο Κοπελούζου και στόχο τη δημιουργία δικτύου καταστημάτων λιανικής. Η απόφαση μοιάζει μάλλον παρωχημένη στην εποχή των online συναλλαγών και ενδεχομένως κολάσιμη δεδομένου ότι δεν είχε προηγηθεί διαγωνισμός όπως κατήγγειλαν οι συνδικαλιστές για μια απόφαση που θα εκχωρούσε με πλάγιο τρόπο την εμπορική δραστηριότητα της επιχείρησης. Έκαναν έφοδο -τότε- στο ΔΣ της εταιρείας και ουσιαστικά απέτρεψαν την εξέλιξη.

Ακόμη πάντως και αν θεωρεί κανείς ορθότερη την επιλογή των συνδικαλιστών, αυτό δεν δικαιολογεί ούτε τη στάση τους ούτε την αντιμετώπιση από την πολιτεία. Το κράτος κατέχει το 51,12% του μετοχικού κεφαλαίου (ένα μέρος του, ίσο με 17% το έχει “παρκάρει” στο ΤΑΙΠΕΔ). Ως εκ τούτου έχει έναν ακόμη λόγο να ενδιαφέρεται για την εύρυθμη λειτουργία των οργάνων διοίκησης της επιχείρησης, ως πλειοψηφών μέτοχος, πέρα από την αρμοδιότητά του για την τήρηση της νομιμότητας.

Χθες όμως οι συνδικαλιστές διέκοψαν το ανώτατο όργανο διοίκησης της επιχείρησης, τη Γενική Συνέλευση των μετόχων καθώς διαφωνούσαν με τις δρομολογούμενες αποφάσεις για την τύχη του ΑΔΜΗΕ. Πρόκειται για μια θυγατρική εταιρεία που διαχειρίζεται το δίκτυο μεταφοράς. Είναι γνωστό ότι η πώληση του 49% της επιχείρησης σε ιδιώτες επενδυτές, αποτελεί μέρος της συμφωνίας με τους εταίρους. Οι συνδικαλιστές αντιδρούν σε μια τέτοια προοπτική. Αν όμως έχουν δίκιο ή άδικο δεν είναι κάτι που μπορούν να επιβάλλουν. Η συμφωνία δεν αφορά μόνον στο μέλλον της επιχείρησης ενέργειας και της θυγατρικής της. Αφορά το σύνολο της χώρας καθώς η μη εκπλήρωση της μνημονιακής υποχρέωσης θα σήμαινε αποτυχία της αξιολόγησης, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Αντιδρούν, παρά το γεγονός ότι το κράτος θα διατηρήσει την πλειοψηφία των μετοχών. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο εκπρόσωπός τους στο ΔΣ της εταιρείας, ο Νίκος Φωτόπουλος είχε δηλώσει ότι είναι αντίθετος στην απόσχιση του ΑΔΜΗΕ αλλά αναγνωρίζει ωστόσο ότι η λύση που συμφωνήθηκε τώρα (με την οποία το 51% του ΑΔΜΗΕ θα ανήκει στο Δημόσιο) είναι καλύτερη από εκείνη που προωθούσε η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και προέβλεπε την ιδιωτικοποίηση του 66% των μετοχών της εταιρίας.

Ο εκπρόσωπος της ΓΕΝΟΠ στο ΔΣ. της ΔΕΗ έχει φυσικά κάθε δικαίωμα να εκφραστεί αντίθετα στην άποψη του κράτους ακόμη και στην πλειοψηφία των μελών του ΔΣ. Όπως και έκανε. Οι εργαζόμενοι επίσης έχουν κάθε δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν όποια ένδικα μέσα νομίζουν και να αφήσουν τη δικαιοσύνη να αποφασίσει αν έχουν λόγο στις αποφάσεις Ων μετόχων. Όπως και θα έκαναν σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ.

Χθες, αφού ολοκλήρωσε την ομιλία του ο Υπουργός Ενέργειας κος Πανος Σκουρλέτης αλλά και ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ κος. Γιώργος Αδαμίδης, οι συνδικαλιστές εφόρμησαν στην αίθουσα, σήκωσαν πανό και διέκοψαν τις διαδικασίες της συνέλευσης. Δεν επέτρεψαν σε κανέναν άλλο μέτοχο, αλλά ούτε και στη διοίκηση να μιλήσει. Απαγορεύσαν τελικά στους ιδιοκτήτες να λάβουν την απόφαση που θεωρούν ορθή. Ακόμη και αν πιστεύουν ότι έτσι προασπίζουν τα συμφέροντα της επιχείρησης, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να το κάνουν. Ακόμη και αν είχαν δίκιο θα ίσχυε το ίδιο. Δεν μπορούν να υποκαθιστούν ούτε τη διοίκηση ούτε φυσικά τους ιδιοκτήτες.

Λογικά, η Γενική Συνέλευση θα επαναληφθεί και με ισχυρότερα μέτρα φύλαξης θα ολοκληρωθεί η λήψη της απόφασης. Οι συνδικαλιστές πιθανότατα γνωρίζουν το τέλος της ιστορίας. Θεωρούν όμως απαραίτητο να διατρανώσουν την αγωνιστικότητά τους με δυναμικές παρεμβάσεις. Θεωρούν ότι έκαναν το καθήκον τους. Επιμένουν άλλωστε να θεωρούν καθήκον τους να διοικήσουν την επιχείρηση εμμένοντας στην ανύπαρκτη επιλογή του μονοπώλιου. Αν δεν τα καταφέρουν; Τουλάχιστον μπορούν να λένε ότι προσπάθησαν “με νύχια και με δόντια”.

Δυστυχώς, γνωρίζουν επίσης, ότι  δεν θα έχουν καμία συνέπεια για τον δυναμικό τρόπο με τον οποίο οργάνωσαν το συνδικαλιστικό show.  Διότι πρόκειται για ένα show υποκρισίας όπου οι συνδικαλιστές παριστάνουν ότι αγωνίζονται για το κοινό καλό, οι επιχειρήσεις παριστάνουν ότι ακολουθούν τους κανόνες περί εταιρικής διακυβέρνησης και το κράτος παριστάνει ότι διαφυλάττει τη νομιμότητα. Στο τέλος ο ΑΔΜΗΕ θα πουληθεί και όλοι οι εμπλεκόμενοι θα είναι ευχαριστημένοι. Το μόνο αναπάντητο ερώτημα είναι τι κερδίζει τελικά η χώρα και οι πολίτες από το ίδιο χιλιοπαιγμένο πανηγύρι. Ένα πανηγύρι που καθυστερεί εδώ και χρόνια σχεδόν κάθε προσπάθεια αλλαγής των δομών, για τις οποίες όλοι κατά βάθος συμφωνούμε ότι ευθύνονται για την κατάντια της χώρας. Έτσι κι αλλιώς στο τέλος αναγκαστικά τις κάνουμε.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα