Historic? Oh yes, αμερικανάκια μου…

Σκηνή πρώτη, χτες το πρωί στη Θεσσαλονίκη. Ο Νίκος Δένδιας και ο Μάικ Πομπέο έχουν ολοκληρώσει την πρώτη συνάντησή τους και οι συνεργάτες τους έχουν ετοιμάσει την κοινή ανακοίνωση. «Να βάλουμε κάτι και για την Συμφωνία των Πρεσπών. Βέβαια εσείς, ως αντιπολίτευση, την πολεμήσατε. Ευτυχώς, όμως που την υπέγραψε ο Τσίπρας. Τώρα είναι ιστορική. Συμφωνείς, φαντάζομαι, Νίκο», λέει ο Πομπέο. «Of course, Mike», απαντάει ο Δένδιας.

Σκηνή δεύτερη, λίγη ώρα αργότερα στο μέγαρο της λεωφόρου Β. Σοφίας, στην Αθήνα. Ο επιφορτισμένος με τις αναρτήσεις στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών έχει μπροστά του την κοινή ανακοίνωση Δένδια-Πομπέο και διαβάζει τρεις λέξεις: «Historic Prespres Agreement». Πατάει το κουμπί και το κείμενο δημοσιεύεται. Λίγη ώρα αργότερα παίρνει νέα εντολή: «Βγάλε τη λέξη ιστορική». Η κωμωδία ολοκληρώνεται, ας διαβάσουν εδώ όσοι έχασαν επεισόδια.

Σκηνή τρίτη, 200 μέτρα πιο πέρα, στο Μέγαρο Μαξίμου, διαβάζουν την ανακοίνωση με τις τρεις λέξεις και ανακάθονται στην καρέκλα τους. «Τι κάνουμε τώρα;» αναρωτιέται ο ένας. «Έλα, μωρέ. Θα το βολέψει ο Πέτσας», δίνει τη λύση ο άλλος.

Σκηνή τέταρτη, λίγη ώρα αργότερα ο Πέτσας βγαίνει στην εκπομπή του Ευαγγελάτου. Δεν λέει λέξη για τη λίστα του, αλλά εξηγεί πώς έγινε το μπαλαμούτι. «Ηταν μια αβλεψία», λέει. «Είναι ιστορική η Συμφωνία των Πρεσπών;» ερωτάται. «Είναι σημαντική…».

Σκηνή Πέμπτη, το βράδυ στο οικογενειακό σπίτι Μητσοτάκη στο Ακρωτήρι Χανίων. «Σε ευχαριστώ, Μάικ, που συμφώνησες να σβήσουμε τη λέξη ‘ιστορική’ μπροστά από τη Συμφωνία των Πρεσπών», λέει ο Κυριάκος. «Very good, δεν φέρνεις τώρα κανένα ξεροτήγανο;», λέει γελώντας ο Μάικ.

Σκηνή έκτη, στη Ραφήνα, ο πρώην πρόεδρος Κώστας (Κωστάκης) διαβάζει τα καθέκαστα και μονολογεί: «Καλά να πάθω που δεν έλυσα εγώ το πρόβλημα. Θα είχα κάνει κάτι στη ζωή μου. Ευτυχώς που το έλυσε ο μικρός Αλέξης…».

Σκηνή έβδομη, σε ένα σπίτι στην Κηφισιά, ένας ψηλόλιγνος άνδρας, βηματίζει νευρικά και κάπου κάπου μονολογεί: «Άκου ιστορική η Συμφωνία. Ε ρε και να είχα έναν Βουκεφάλα…». Ήρεμα, Αντώνη, τον Βουκεφάλα τον σκότωσε ο Κυριάκος…

Σκηνή όγδοη, στη Βουλή κάνα δυο πρώην μακεδονομάχοι (ντεμέκ, βεβαίως) βουλευτές της ΝΔ- Πλεύρης, Μαρκόπουλος– ψελλίζουν κάτι ακατάληπτα για την «ύπουλη» συμφωνία, την οποία η κυβέρνησή τους αποδέχεται ως ιστορική…

Ο,τι ήταν να ειπωθεί γι’ αυτό το θέμα έχει ειπωθεί. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και συν αυτώ έπαιξαν το προεκλογικό παιχνίδι «μακεδονομάχοι με περικεφαλαίες» και πήραν τις ψήφους που τους οδήγησαν στην εξουσία. Βέβαια, η εξαπάτηση των «μακεδονομάχων» ψηφοφόρων(καλόπιστων, ανόητων και ψεκασμένων) ήταν προδιαγεγραμμένη. Η κωλοτούμπα ήταν απολύτως προβλέψιμη, κάποιοι τα λέγαμε εγκαίρως.

Όλα αυτά είναι μεν παρελθόν, αλλά όχι και τόσο μακρινό που να μην έχει ισχύ αυτή η ρήση του Αβραάμ Λίνκολν: «Μπορείς να ξεγελάς τους πάντες για λίγο καιρό, τους λίγους για πάντα, αλλά όχι τους πάντες για πάντα».

ΥΓ: Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δικαιωθεί απολύτως σ’ αυτό το θέμα. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι η καλύτερη απόφαση που πήραν. Τώρα ας προσέξουν κάτι. Αν ο Μητσοτάκης φέρει μια παρόμοια ή ανάλογη συμφωνία(πχ στα ελληνοτουρκικά), θα ήταν λάθος οι του ΣΥΡΙΖΑ να αντιδράσουν με βάση το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού». Το παρελθόν πρέπει να διδάσκει.