Η ακροδεξιά τυραννία οδηγεί τον Μητσοτάκη στην τραμπική κωλοτούμπα…

Ο πρωθυπουργός μια μικρής χώρας είναι υποχρεωμένος να τα έχει καλά με τον (όποιον) πρόεδρο της δυτικής υπερδύναμης. Αυτό επιβάλλει το συμφέρον της μικρής χώρας.

Όμως, αυτή η υποχρέωση του πρωθυπουργού δεν πρέπει να τον οδηγεί σε άκριτη υιοθέτηση, εκ των υστέρων, όσων έχει πει ο νέος πρόεδρος της υπερδύναμης, πόσο μάλλον αν στο πρόσφατο παρελθόν ο πρωθυπουργός αυτός έλεγε τα αντίθετα απ’ όσα λέει σήμερα και νομοθετούσε υπέρ αυτών που σήμερα επικρίνει.

Αν δεν κάνουμε λάθος, αυτή η στάση λέγεται «κωλοτούμπα». Και μάλλον δεν οφείλεται στην ξαφνική αλλαγή της αντίληψης που έχει ο πρωθυπουργός για τα θέματα αυτά. Οφείλεται στην πίεση που δέχεται από την ακροδεξιά (και του κόμματός του) μετά από το κακό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών (28%).

Οφείλεται, επιπλέον, στην εκλογή του Τραμπ και στην προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να στείλει το μήνυμα ότι συμμερίζεται όσα τον οδήγησαν στη νίκη.

Πριν από λίγους μήνες, τον περασμένο Φεβρουάριο, ψηφίστηκε από τη Βουλή το νομοσχέδιο για το γάμο των ομοφύλων εν μέσω πολλών και ισχυρών αντιδράσεων μέσα από τη ΝΔ, ακόμα και υπουργών. Ο πρωθυπουργός βγήκε μπροστά και υπερασπίστηκε αυτήν την επιλογή του.

Ένα μήνα μετά την ψήφιση του νόμου, ο κ. Μητσοτάκης, σε συζήτηση που είχε με τον ηθοποιό Γιώργο Καπουτζίδη, είχε πει επί λέξει για τις αντιδράσεις: «Η Πολιτεία πρέπει να νομοθετεί για όλους-και για τους πολλούς και για τους λίγους- και οι μειονότητες πρέπει να προστατεύονται ενάντια στην τυραννία της πλειοψηφίας».

Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται να πιστεύει τα ακριβώς αντίθετα. Σε συνομιλία που είχε με τον Γάλλο συγγραφέα Πασκάλ Μπρικνέρ, μιλώντας για την «woke κουλτούρα», στην οποία απέδωσε, εν μέρει, τη νίκη του Τραμπ, ο κ. Μητσοτάκης είπε επί λέξει: «Τώρα βρισκόμαστε σε άλλο επίπεδο, έχουμε την τυραννία των μειοψηφιών, οι οποίες δεν επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να αμφισβητήσει την άποψή τους. Εάν τολμήσεις να εκφράσεις αμφιβολίες για τη γνώμη τους σε «βαφτίζουν» φασίστα, υποστηρικτή της πατριαρχίας, ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς».

Τι από τα δύο συμβαίνει; Έχουμε τυραννία της πλειοψηφίας ή των μειοψηφιών; Είναι τόσο μπερδεμένος ο πρωθυπουργός, ώστε άλλα να λέει τον περασμένο Μάρτιο και άλλα(τα αντίθετα!) σήμερα;

Όχι. Απλώς τότε ο κ. Μητσοτάκης κι ένας «φιλελεύθερος» κύκλος που τον περιβάλλει πίστευαν ότι θα έχουν πολιτικά οφέλη αν υιοθετούσαν ένα μέρος της «woke κουλτούρας». Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης, εκμεταλλευόμενος την εκλογή Τραμπ, κλείνει το μάτι στην ακροδεξιά του κόμματός του αποκηρύσσοντας αυτά που ο ίδιος έλεγε.

Πριν από δύο χρόνια ο κ. Μητσοτάκης εγκωμίαζε τον (απερχόμενο) Τζο Μπάιντεν θυμίζοντάς του το προσωνύμιο «Μπαϊντενόπουλος». Σήμερα εγκωμιάζει την πολιτική που οδήγησε τον Τραμπ στη νίκη. Ας αναθέσει σε κάποιους δικούς του να του βρουν πώς θα αποκαλέσει το νέο πρόεδρο, όταν συναντηθούν: Τραμπόπουλο, Τραμπίδη, ή Τραμπάκη…

Ας έχουν, πάντως, υπόψη τους ότι, αν κάνουν copy paste του τραμπισμού, όπως επιθυμεί η ακροδεξιά πτέρυγά τους, δεν είναι βέβαιο ότι έχουν πλέον άλλες νίκες και στην Ελλάδα. Ο Αμερικανός προπονητής του μπέϊζμπολ Γιόγκι Μπέρα το έχει πει έτσι: «Αν δεν μπορείς να τον μιμηθείς, μην τον αντιγράφεις»…