Η διαπλοκή της Siemens χάνεται στη μετάφραση;

Προφανώς δεν χρειάζεται να είμαστε όλοι οι Έλληνες νομομαθείς. Αλλά αυτοί που η δουλειά τους είναι οι νόμοι και η κατά περίπτωση ερμηνεία τους, είναι υποχρεωμένοι να είναι, με όλα όσα επί της ουσίας περιλαμβάνει ο συγκεκριμένος όρος.

Δηλαδή οφείλουν να είναι ενημερωμένοι για ό,τι σχετίζεται με την σωστή απονομή της δικαιοσύνης, να κλείνουν τα παράθυρα που μπορεί να την εμποδίσουν και βασικά να κλείνουν τις πόρτες για να μην φύγουν σαν.. κύριοι αυτοί που ευθύνονται για παράνομες πράξεις.

Πολύ περισσότερο όλα αυτά πρέπει εγκαίρως να τα λαμβάνουν υπόψη τους οι “καθ’ ύλην αρμόδιοι” όταν η δικαιοσύνη επιλαμβάνεται υποθέσεων σαν κι αυτήν για τις “ωφέλιμες πληρωμές” που έκανε η γερμανική Siemens, για τις μίζες δηλαδή που έβγαιναν από το μαύρο ταμείο της και κατευθύνονταν στις τσέπες πολιτικών προσώπων και στελεχών του κρατικού μηχανισμού.

Γιατί δεν εξηγείται και δεν καταπίνεται το γεγονός ότι η δίκη, μετά από ένα σωρό… αναβολές, αναβλήθηκε και πάλι -και αυτή τη φορά επ’ αόριστον- γιατί δεν… μεταφράστηκε εγκαίρως το παραπεμπτικό βούλευμα. Θα ήταν για γέλια εάν η υπόθεση δεν ήταν τόσο σοβαρή, εάν δεν αποτελούσε στίγμα για την πολιτική ζωή της χώρας και εάν τις μίζες δεν τις είχαμε ήδη πληρώσει ακριβά.

Γιατί το τραγικό είναι ότι το μάρμαρο για τις σχέσεις της διαπλοκής το πληρώνουν τελικά οι απλοί πολίτες, αυτοί που δεν μπορούν να εμποδίσουν τα σκοτεινά παιχνίδια και αδυνατούν να ελέγξουν τις σκοτεινές διαδρομές του χρήματος. Και κερατάδες και δαρμένοι, δηλαδή.

Η καλή μέρα βέβαια φαίνεται από το πρωί, και η κακή επίσης. Φαινόταν λοιπόν ότι τα πράγματα πάνε κατά διαόλου όταν πριν από μια εβδομάδα που ήταν να ξεκινήσει η εκδίκαση της υπόθεσης κανείς δεν είχε σκεφτεί να υπάρχει γαλλομαθής… διερμηνέας ώστε να εξασφαλιστούν τα δικαιώματα του γαλλοελβετού τραπεζίτη Ζαν Κλοντ Όσβαλντ που υπήρξε το πρόσωπο κλειδί για το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος.

Και τίποτα καλό δεν προμηνούσε η αναζήτηση από τον πρόεδρο του δικαστηρίου… γαλλομαθούς “που να μην έχει σχέση με την υπόθεση” στο ακροατήριο! Αλλά το πράγμα είχε φανεί πού (δεν) πηγαίνει από τον προηγούμενο Νοέμβριο όταν είχε γίνει και πάλι προσπάθεια να ξεκινήσει η δίκη ενώ είχε μεταφραστεί επισήμως μόνο το… μισό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών.

Αν συνυπολογίσουμε μάλιστα ότι από πολιτικά πρόσωπα στο εδώλιο βρίσκεται μόνο ο κάποτε “στρατηγός” του σημιτικού Πασόκ Θόδωρος Τσουκάτος, ότι οι δωροδοκίες έγιναν το… 1997-1998 και η δίκη (σε πρώτο βαθμό!) δεν έχει ξεκινήσει και ότι -όπως τόνισε και ο εισαγγελέας- “κάθε λεπτό που περνάει το αδίκημα της δωροδοκίας παραγράφεται”, κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στο σύστημα.

Κι όταν η αποφορά βγαίνει από τις αίθουσες και γίνεται αντιληπτή από όλους μας δεν είναι δυνατόν οι υπεύθυνοι -είτε στο δικαστικό σώμα είτε στο υπουργείο Δικαιοσύνης – να συνεχίσουν να κάνουν τον Γερμανό!

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.