Η διπλή σημασία της ευρω-καταδίκης για το Κράτος Δικαίου

Το κοινό ψήφισμα Σοσιαλδημοκρατών, Φιλελεύθερων, Πρασίνων και της Αριστεράς που κατακεραυνώνει το Κράτος Δικαίου στη χώρα μας, αναδεικνύει δύο στοιχεία που “χτύπησαν” αρνητικά στα αντανακλαστικά της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και των συντηρητικών στην Ευρώπη.

Οι υποκλοπές, οι καθυστερήσεις στη διερεύνηση των αιτιών του δυστυχήματος των Τεμπών, οι διώξεις δημοσιογράφων, η αστυνομική βία, ο έλεγχος των ΜΜΕ και οι “έκτακτες χρηματοδοτήσεις” τους (λίστες Πέτσα), η κακομεταχείριση μεταναστών και το ναυάγιο της Πύλου οι έρευνες για το οποίο έκλεισαν με συνοπτικές διαδικασίες, η εν γένει ποιότητα της Δημοκρατίας στη χώρα μας, είναι ζητήματα που η κυβέρνηση προσπάθησε να απεμπολήσει από τη δημόσια συζήτηση και τώρα, θέλοντας και μη, έρχεται απέναντί τους με εμφατικό τρόπο.

Μετά το πρώτο μούδιασμα, κυβερνητικά στελέχη έκαναν λόγο για “υπερβολικό και ανθελληνικό” ψήφισμα, για “ανθελληνική συμπεριφορά” ακόμη και από Έλληνες ευρωβουλευτές, την ώρα που στο ευρωκοινοβούλιο στήθηκε μια ευρύτατη προοδευτική συμμαχία που βάζει στο ίδιο “κάδρο” τη χώρα μας με τις Ουγγαρία, Πολωνία και Ρουμανία. Χώρες που και εκείνες ελέγχονται για αντίστοιχα ζητήματα, ενδεχομένως σε μεγαλύτερο βαθμό αλλά σίγουρα η ελληνική πλευρά πλέον εξετάζεται ενεργά για το πόσο η συμπεριφορά της αντίκειται των αρχών της Ένωσης.

Εν προκειμένω, κάπως έτσι προκύπτει η πρώτη ουσιώδης σημασία του εν λόγω ψηφίσματος καθώς πρόκειται για μια απόφαση που εγκρίθηκε από σοσιαλδημοκράτες, πράσινους, αριστερούς αλλά και φιλελεύθερους, οι οποίοι βρέθηκαν απέναντι στο ΕΛΚ και τις διαρροές του (ενέκριναν 330 ευρωβουλευτές, καταψήφισαν 254, ενώ σημειώθηκαν 26 αποχές). Τι δείχνει αυτό; Ότι σε ζητήματα Δημοκρατίας και επαπειλούμενων ελευθεριών, οι ευρωβουλευτές μπορούν να βρουν τους τρόπους για να συμμαχήσουν, κάτι που δίνει και στίγμα για τη σημασία των ίδιων των επερχόμενων ευρωεκλογών.

Πρακτικά, το μήνυμα που περνάει είναι πως μπροστά στο διακύβευμα των ελευθεριών, οι Ευρωπαίοι θα βρουν τρόπο για να συσπειρωθούν, ακόμη κι αν δεν πρόσκεινται στην ίδια πολιτική ομάδα. Μπορεί το αποτέλεσμα να μην τιμά τη χώρα μας, όμως δεν δύναται να αποσιωπηθεί.

Και αυτή είναι η δεύτερη σημασία του ψηφίσματος. Ότι (κανονικά) η Νέα Δημοκρατία θα αναγκαστεί να κοιταχτεί στον καθρέφτη της, να κάνει αυτοκριτική και να δει πώς μπορεί να απαντήσει στα παραπάνω, προχωρώντας σε μια “αντιπολίτευση” ως προς τον εαυτό της. Μια “εσωτερική αντιπολίτευση” που ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί μετά το 41% και εν προκειμένω θα κληθεί να ενεργοποιήσει, παρά τις κορώνες που ακούστηκαν από στελέχη όπως οι κ.κ. Βορίδης, Σκέρτσος και από κυβερνητικές “πηγές” περί ανθελληνικότητας του ψηφίσματος. Αναμενόμενες οι ιαχές περί λαϊκισμού, δήθεν προερχόμενου από το “μπλοκ” των “αντιδεξιών”, ωστόσο η ΝΔ θα πρέπει να παράσχει απαντήσεις προς την Κομισιόν που θα ζητήσει να δει “πρόοδο”.

Διότι το ψήφισμα μπορεί να χαιρετίζει το νομοσχέδιο που φέρνει η ΝΔ για το γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών, ωστόσο στο “κάδρο” της προόδου που θα αξιολογήσει η Κομισιόν με γνώμονα την αξιολόγηση της εκταμίευσης των κονδυλίων της ΕΕ προς την Ελλάδα, τοποθετούνται περισσότερες εγγυήσεις. Εγγυήσεις που έχουν να κάνουν με την πραγματική ανεξαρτησία των Αρχών, τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών όπως διέπονται από το κοινοτικό Δίκαιο, τις παραλείψεις και την ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης, μεταξύ άλλων. Τα εν λόγω στοιχεία δεν είναι “ανθελληνικά”, δεν είναι εμπάθεια και μίσος, αλλά διαπιστώσεις για πραγματικά προβλήματα του τόπου μας. Ακόμη, είναι προβλήματα που δεν συνάδουν με μια δήθεν “κεντρώα” πολιτική.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δελτίου Τύπου για το ψήφισμα οι ευρωβουλευτές σημειώνουν ότι “η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να αξιοποιήσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία για την αντιμετώπιση των παραβιάσεων των αξιών της ΕΕ στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης αφενός της αξιολόγησης της χρήσης των κονδυλίων της ΕΕ στο πλαίσιο του κανονισμού περί κοινών διατάξεων σύμφωνα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, αφετέρου σε σχέση με τη μη εφαρμογή των αποφάσεων των ευρωπαϊκών δικαστηρίων σύμφωνα με τον κανονισμό για την αιρεσιμότητα του κράτους δικαίου”.

Το ψήφισμα ανέδειξε δε και ένα “παράδοξο”. Το γεγονός δηλαδή ότι τα συστημικά ελληνικά media δεν μπόρεσαν εκ των πραγμάτων να αποσιωπήσουν κάτι που υπό άλλες συνθήκες θα προσπαθούσαν να κρατήσουν στην αφάνεια εντός των συνόρων. Κάτι που αποτελεί τελικά, ακόμη ένα πλήγμα ως προς την πληγωμένη αξιοπιστία τους έναντι των πολιτών. Να ξαναπούμε εδώ πως η Ελλάδα έχει τη χαμηλότερη κατάταξη από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ – 107η θέση – στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα για το 2023

Για τι δεν μίλησε το ψήφισμα; Δεν μίλησε για την οικονομική διαχείριση των κρίσεων εντός Ελλάδας, για τις αποζημιώσεις που δεν δόθηκαν προς τους αγρότες και για τα έργα υποδομής που διαρκών γίνονται κακήν κακώς με ελλειμματικούς σχεδιασμούς.

Σημειώνεται πως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (στο οποίο ανήκει και η ΝΔ) καταψήφισε το ψήφισμα και κατέθεσε εναλλακτικό σχέδιο 19 σημείων, στο οποίο επισημαίνονται οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης. Κύριο αντεπιχείρημα του ΕΛΚ αποτελεί το ότι δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο πολιτικής παρέμβασης ζητήματα επί των οποίων εναπόκειται στη δικαιοσύνη να τοποθετηθεί. Μια ελληνική δικαιοσύνη όμως που επαπειλείται διαρκώς από απόπειρες έμμεσου ή άμεσου ελέγχου από την Πολιτεία.

Επίσης, στις 11-15 Μαρτίου, κλιμάκιο της Κομισιόν θα επισκεφθεί τη χώρα μας, ενόψει της σύνταξης της αναφοράς που δημοσιοποιεί κάθε Ιούλιο για την κατάσταση του κράτους Δικαίου στα κράτη – μέλη, αξιολογώντας τον βαθμό συμμόρφωσης με τις συστάσεις που έχουν απευθυνθεί στην αντίστοιχη περσινή έκθεση. Θεωρείται αρκούντως δύσκολο να ενεργοποιηθούν πειθαρχικά μέτρα προς τη χώρα μας, αντίστοιχα με εκείνα προς την Ουγγαρία, ωστόσο το μήνυμα εστάλη και οι “κάμερες” είναι πλέον στραμμένες και προς εμάς. Και κανείς δεν μπορεί να κάνει “τα στραβά μάτια”, παρά την σταθερή αλαζονεία του.