Η επιλεκτική μνήμη του κ. Στουρνάρα

Ο Στουρνάρας έχει ένα πρόβλημα (μπορεί και δύο ή τρία) με τον Βαρουφάκη. Αυτό δεν κρύβεται. Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, όποιο πρόβλημα και να συζητιέται, όπως για παράδειγμα η στάση της Τράπεζας της Ελλάδας, και (εννοείται) η δική του, την κρίσιμη περίοδο πριν από το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, η θέση του είναι ότι “φταίει ο Βαρουφάκης”.

Αναμενόμενη λοιπόν η στάση του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής: Και για την εκροή καταθέσεων, και για την έλλειψη ρευστότητας και για τα capital control, φταίει ο Βαρουφάκης επειδή είπε στον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ότι είναι “υπουργός μιας χρεοκοπημένης χώρας”.

Δηλαδή, εάν πιστέψουμε τον οικονομολόγο – διοικητή της ΕΚΤ, αν ο Βαρουφάκης δεν είχε κάνει αυτή τη δήλωση, όλα θα ήταν “καλά”! Σαν να μην υπήρχαν πολιτικές διαφορές μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών, σαν να μην υπήρχαν μνημόνια και σαν να μην είναι μην είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέλος του κουαρτέτου των δανειστών!

Επειδή πάντως ο κ. διοικητής έθεσε το θέμα των δηλώσεων και των επιπτώσεων που αυτές συνεπάγονται είναι απορίας άξιο πώς τα μέλη της Επιτροπής δεν του θύμισαν μια… δική του δήλωση, που είχε γίνει τον Δεκέμβριο του 2014, πριν αναλάβει ο Σύριζα την κυβέρνηση και ο Βαρουφάκης το υπουργείο Οικονομικών. Τότε λοιπόν -ως κεντρικός τραπεζίτης- ο Στουρνάρας είχε δηλώσει ότι φοβάται ότι θα υπάρξει πρόβλημα ρευστότητας στην αγορά. Και προφανώς για την εκροή καταθέσεων που πυροδοτήθηκε τότε δεν (του) έφταιγε κανείς Βαρουφάκης.

Όπως κανείς Βαρουφάκης δεν “έφταιγε” όταν ο Ντάιζελμπλουμ, στις 30 Ιανουαρίου 2015, δήλωνε τελεσιγραφικά ότι αν η ελληνική κυβέρνηση δεν αναθεωρήσει τη στάση της και διαπραγματευτεί επί της ουσίας το Μνημόνιο, η ΕΚΤ “θα έκλεινε τις τράπεζες”. Αλλά ούτε αυτό το “θυμήθηκε” ο επικεφαλής της ΤτΕ, ούτε (περιέργως;) βρέθηκε κάποιος στην Εξεταστική να του το θυμίσει.

Αλλά ακόμη κι αν όλα αυτά τα “ξέχασε” ο κ. Στουρνάρας, δεν είναι δυνατόν να έχει λησμονήσει ότι είχε παρέμβει καλώντας τους βουλευτές να υπερψηφίσουν τον Σταύρο Δήμα ώστε να μην γίνουν εκλογές και επικρατήσει ο Σύριζα. Τότε λοιπόν, για να δείξει ότι παρεμβαίνει “εθνικά”, είχε δηλώσει ότι υπάρχουν “αμετανόητοι παράγοντες που ουδέποτε παραιτήθηκαν από την ιδέα να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα είτε ως αποδιοπομπαίο τράγο, είτε ως Ιφιγένεια, για παραδειγματισμό των κρατών-μελών της περιφέρειας της Ζώνης του Ευρώ”.

Πώς λοιπόν “εξαφανίστηκαν” αυτοί οι “αμετανόητοι παράγοντες” μετά από την επικράτηση του Σύριζα; Γιατί δεν… υπάρχουν και (υποτίθεται ότι) δεν παίζουν ρόλο το κρίσιμο 7μηνο των διαπραγματεύσεων του 2015; Έγιναν καπνός ή απλώς δυσκολεύουν την τωρινή αφήγηση του κ. Στουρνάρα;

Η απάντηση βέβαια είναι απλή. Ο Στουρνάρας μπορεί να θέλει να εμφανίζεται ως τεχνοκράτης αλλά ήταν και είναι πολιτικός. Λέει λοιπόν ό,τι τον συμφέρει και όπως ακριβώς τον βολεύει.

Άλλωστε, όπως είπε ο ίδιος στην Εξεταστική, δεν μιλούσε με τον Βαρουφάκη γιατί “ήταν άλλη σχολή σκέψης”. Και όντως: Ο Βαρουφάκης μπορεί να φταίει για πολλά, αλλά νεοφιλελεύθερος δεν είναι.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.