Η Φώφη δεν είναι οφσάιντ, το γκολ μετράει

Τι είπε λοιπόν, η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά με αφορμή την πρόσφατη τραγωδία με τις φωτιές.

«Ζητούμε την άμεση αντικατάσταση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη και του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας ως πρώτο βήμα πραγματικής ανάληψης ευθύνης».

• Επεσήμανε επίσης ότι η τραγική αποτυχία της κυβέρνησης αποδεικνύεται από ‘το ασύλληπτο μέγεθος της καταστροφής’.
• Επέκρινε τον πρωθυπουργό που έδωσε τα μαλλιοκέφαλα μας για τις δυνάμεις καταστολής.
• Ζήτησε από τον Πρόεδρο της Βουλής αμέσως μετά τον Δεκαπενταύγουστο να καλέσει σε μια προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση μεταξύ των αρχηγών κομμάτων ούτως ώστε να μπουν άμεσα στο τραπέζι «οι καταστροφικές εξελίξεις με τις πυρκαγιές, το πρόγραμμα αποκατάστασης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής των περιοχών που επλήγησαν και τις αναγκαίες αλλαγές στο σύστημα πρόληψης και πολιτικής προστασίας».

Αυτά ζήτησε η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ που – σε αντίθεση με τους συναινετικούς τόνους που κράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ – πέταξε στην κυβέρνηση ένα γάντι να! μετά συγχωρήσεως. Και το πέταξε στον παρόντα χρόνο, τώρα που η τραγωδία είναι ακόμα εν εξελίξει.

Η Φώφη Γεννηματά κράτησε μια γραμμή ξεκάθαρα επιθετική – γεγονός που ενόχλησε τα μάλα τους φιλοκυβερνητικούς κύκλους. Και με αφορμή την δήλωσή της περί αποπομπής Χρυσοχοϊδη-Χαρδαλιά, άρχισε το ροκάνισμα της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ.

Ο αρθρογράφος της εφημερίδας “Καθημερινή” Πάσχος Μανδραβέλης έγραψε ένα κείμενο με τίτλο ‘Η Φώφη είναι οφσάιντ’. Εκεί, στην πρώτη παράγραφο, θέτει το ρητορικό ερώτημα:

«Υπάρχουν ικανότεροι των κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και Νίκου Χαρδαλιά να ηγηθούν της Πολιτικής Προστασίας; Πιθανότατα ναι. Δεν τους είδαμε, αλλά στατιστικώς, στα 10 εκατομμύρια των Ελλήνων, κάποιοι θα τα καταφέρνουν καλύτερα. Μπορεί ή πρέπει να αναλάβουν τα ηνία, τώρα που καίγεται ο τόπος; Φυσικά όχι. Μέχρι να ενημερωθούν για τα βασικά, μέχρι να μάθουν τα χούγια των υπηρεσιών, η φωτιά της Εύβοιας θα κάψει και τη Φθιώτιδα».

Ο κ. Μανδραβέλης δηλαδή υποστηρίζει πως ακόμα και ΑΝ – ΑΝ λέμε ΑΝ – υπάρχουν ικανότεροι από τους δυο αυτούς, τότε θα πρέπει να αναζητηθούν ανάμεσα σε 10 εκατομμύρια Έλληνες.

Τόσο ψηλά βάζει τον πήχυ! Τόσο αγγίζουν την τελειότητα Χρυσοχοϊδης και Χαρδαλιάς. Τόσο πανάξιοι, τόσο αποτελεσματικοί, τόσο θεούληδες. Στα 10 εκατομμύρια νοματαίους θα τους ψάξουμε. Κι αν δεν τους βρούμε, εν ανάγκη θα επεκταθούμε εκτός χωρικών υδάτων.

Στην αριστουργηματική κωμωδία των Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη, ‘Οι γαμπροί της Ευτυχίας,’ ο Βασίλης Αυλωνίτης προξενεύει την αδελφή του Γεωργία Βασιλειάδου στον νεαρότατο τότε Νίκο Ρίζο. Εν απογνώσει τελών ο καημένος, για να αναδείξει το ‘περιζήτητον’ της νύφης, λέει με στόμφο στον υποψήφιο γαμπρό: «Μου τη ζητάνε κι από άλλα κράτη».

Έτσι και με Χρυσοχοϊδη – Χαρδαλιά: Μάς τους ζητάνε κι από άλλα κράτη. Αλλά εμείς δεν τους δίνουμε. Εμείς τους θέλουμε ολοδικούς μας, άσε που όσο τους κρατάμε τόσο ανεβαίνει η συλλεκτική τους αξία.

Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη αρθρογράφου «Η Φώφη είναι οφσάιντ». Η Φώφη είναι οφσάιντ διότι ζήτησε την αποπομπή του διδύμου των μεγάλων επιτυχιών, των γκραν σουξέ μωρό μου, των χιτ που όλοι τραγουδάμε στο μπάνιο μας.

Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε τον βίο, την πολιτεία και τους πλατινένιους δίσκους τους.

Όλοι εκτός από τον συντάκτη του δημοσιεύματος.

Ο οποίος λογικά ξύπνησε στην Ελλάδα τώρα με τις φωτιές.

«Σού μυρίζει καμένο;» ρώτησε και σηκώθηκε από τον ύπνο τον βαθύ σαν τον ‘Υπναρά’ του Γούντι Άλεν.

Γιατί αν ζούσε εδώ, εδώ ρε παιδί μου μαζί μας, δεν μπορεί θα ήξερε. Θα ΤΟΥΣ ήξερε. Θα ήξερε το έργο τους – ή μάλλον την ανυπαρξία του. Θα ήξερε τις γκάφες τους, τις αποτυχίες τους, τις αστοχίες τους, τις ανοησίες τους.

Και ειδικά του Χρυσοχοϊδη, του αγοριού με τη μάνικα στο χέρι.

Που επί της θητείας του, κάποιοι (όχι όλοι) αστυνομικοί δέρνουν ζευγάρια στα παγκάκια, βασανίζουν κρατούμενους, πυροβολούν ανθρώπους, σκοτώνουν σκυλιά, εξευτελίζουν συνανθρώπους τους γιατί έτσι, χλευάζουν άτομα ΛΟΑΤΚΙ γιατί έτσι, απειλούν ανυπεράσπιστους πολίτες γιατί έτσι, κάνουν τα τέρατα και μένουν ατιμώρητοι γιατί έτσι.

Δεν τα ξέρει όλα αυτά ο αρθρογράφος, δεν του τα είπε κανείς, δεν ενημερώθηκε αρμοδίως, όλα τελευταίος τα μαθαίνει.

Γι’ αυτό το λόγο επιτίθεται στην Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ – που δεν μπορεί, κάποια μύγα την τσίμπησε προφανώς και απαιτεί την απομάκρυνση τους. Είναι τρελή η γυναίκα, πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι δεν έχει καταλάβει πως τα εν λόγω κελεπούρια, είναι δυο στους 10 εκατομμύρια κατοίκους. 

Εννοείται πως όλα αυτά δεν γίνονται για τη συγκεκριμένη δήλωση της Γεννηματά. Οι πραγματικές αιτίες είναι προφανείς. Όλα αυτά γίνονται με απώτερο σκοπό το προσεχές συνέδριο για την ανάδειξη Προέδρου του ΚΙΝΑΛ.

Αυτό τους καίει, αυτό τους τσουρουφλίζει.

Γιατί μην κρυβόμαστε πίσω από το μικρό μας δαχτυλάκι: οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική. Και η ΝΔ καθόλου δεν είναι σίγουρη ότι η Γεννηματά θα συμπλεύσει μαζί τους.

Από την άλλη πλευρά,  υπάρχει ο Ανδρέας Λοβέρδος: ένας υποψήφιος που δεν έχει κρύψει ούτε την εμφανή προτίμηση στο κυβερνών κόμμα, ούτε την αδυναμία του στον πρωθυπουργό και τα στελέχη του.

Επί προσωπικού.

Με τη Φώφη Γεννηματά μας χωρίζουν πολλά. Συχνά έχω κατακρίνει τις πολιτικές επιλογές της. Προσωπικά δεν την γνωρίζω καθόλου. Δεν ξέρω αν της αρέσει η μουσική, αν αγαπάει τις γάτες, το βαθύ μπορντό, αν έχει χιούμορ, αν της αρέσουν τα κριτσίνια ή αν είναι δυσανεκτική στη γλουτένη.

Τίποτα δεν ξέρω κι ούτε με ενδιαφέρει να μάθω. Με ενδιαφέρει μόνον ως πολιτικός παράγοντας στο βαθμό που επηρεάζει την ζωή και την καθημερινότητα μου. Κι όταν βλέπω το καλό, το λέω.

Στο άμεσο μέλλον παρακολουθήστε αγαπητοί αναγνώστες, το ροκάνισμα που θα κάνουν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ στην πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ. Πώς θα οργανώσουν την σταδιακή αποδόμηση της. Πώς θα αποπειραθούν να δολοφονήσουν τον χαρακτήρα της. Όχι γιατί έχουν κάτι προσωπικό μαζί της. Απλώς δεν την θέλουν με τίποτα Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ.

Οι λόγοι ευνόητοι: τόσο που απορεί κανείς πώς όλοι αυτοί οι τύποι υποτιμούν με τέτοια άνεση τη νοημοσύνη μας.

Με αφορμή την εθνική μας τραγωδία, η Φώφη Γεννηματά είπε το αυτονόητο. Κάποιοι αποφάσισαν να της επιτεθούν γι’ αυτό. Γιατί πλέον το Αυτονόητο στην Ελλάδα είναι ένα σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες.

Άρχισαν να την χτυπάνε.

Κι αυτή είναι μόνο η αρχή.