Η ντροπή του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ

Πρώτα μερικά διαδικαστικά τα οποία δεν είστε υποχρεωμένοι να γνωρίζετε εκ των προτέρων. Η ΕΣΗΕΑ έχει δύο πενταμελή Πειθαρχικά Συμβούλια. Το Πρωτοβάθμιο και το Δευτεροβάθμιο, δηλαδή το «εφετείο». Τα συμβούλια εκλέγονται από τα μέλη του σωματείου κατά τις εκλογές για την ανάδειξη διοικητικών οργάνων. Λειτουργούν ανεξάρτητα και δεν υπάγονται στο διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης. Και επιλαμβάνονται επί πειθαρχικών παραπτωμάτων αυτοβούλως ή μετά από καταγγελία. Τα Συμβούλια έχουν από πέντε μέλη και διαφορετικούς προέδρους.

Το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε, αυτοβούλως, να ελέγξει πειθαρχικά τη δημοσιογράφο Σοφία Γιαννακά για ένα άρθρο της με το οποίο ασκούσε κριτική στη Μαρία Καρυστιανού (“Μαρία Καρυστιανού, μήπως το έχει παρακάνει”).

Όπως θα διαπιστώσετε και εσείς, το ύφος του άρθρου είναι κόσμιο, η κριτική δομείται με συγκεκριμένα επιχειρήματα και η δημοσιογράφος τεκμηριώνει την άποψη της κατά τον τρόπο που η ίδια θεωρεί κατάλληλο. Όμως η Γιαννακά δεν εγκαλείται μόνο για το περιεχόμενο όσων γράφει. Ελέγχεται για αυτά που πιστεύει. Διότι όπως αναφέρεται στο κείμενο με το οποίο καλείται προς πειθαρχικό έλεγχο, «δεν λαμβάνει υπόψιν την γενική κοινωνική απαίτηση για δικαιοσύνη, καθώς και τον αγώνα μιας μάνας για δικαίωση και τιμωρία των ενόχων».

Συνεπώς, κατά το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ, ο δημοσιογράφος οφείλει να ακολουθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα και να υιοθετεί την κυρίαρχη κοινωνική άποψη και απαίτηση. Αν έχει διαφορετική γνώμη, τότε οφείλει να σιωπά ή, αλλιώς, να γράψει ψέματα. Το ίδιο συνέβη και προ δεκαετίας, όταν το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε να ελέγξει δημοσιογράφους που τάχθηκαν με σαφήνεια υπέρ του «Ναι» στο δημοψήφισμα.

Κλήθηκαν σε απολογία επειδή, στο δημόσιο λόγο τους, δεν έδωσαν χώρο και στην επιχειρηματολογία της άλλης πλευράς. Κοινώς όφειλαν να μην πάρουν θέση σε ένα μείζον θέμα εθνικής σημασίας, απλώς να βγάλουν μια ζυγαριά και να φροντίσουν μη γέρνει προς τη μία ή την άλλη πλευρά.

Να παριστάνουν, δηλαδή, τις διακοσμητικές γλάστρες σε ένα debate εθνικής σημασίας. Εννοείται ότι δεν ελέγχθηκαν πειθαρχικά δημοσιογράφοι που υποστήριξαν με πάθος και ορμή το «Όχι». Εκείνοι ήταν με τον λαό…

Τώρα γράφονται πολλά περί λογοκρισίας και σταλινικής πρακτικής από το Πειθαρχικό Συμβούλιο. Στην πραγματικότητα πρόκειται περί γραφικότητας που εκπορεύτηκε από αρτηριοσκληρωτικά μυαλά. Όμως αυτή η γραφική εκτροπή προσβάλλει όλα τα μέλη του σωματείου.

Για αυτό και η διοίκηση οφείλει να πάρει θέση ή, έστω, να μας εξηγήσει αν υπάρχει τρόπος να κατατεθεί πρόταση μομφής εναντίον του Πειθαρχικού.

Πρόκειται για θέμα επαγγελματικής αξιοπρέπειας και δυσφήμησης του κλάδου και μάλιστα από ανθρώπους που εξελέγησαν χάρη στην εμπιστοσύνη των συναδέλφων τους. Ντροπή.

ΥΓ1: Το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ έχει, κατά το παρελθόν, απαλλάξει τον Στέφανο Χίο για το ύφος του στο «Μακελειό»

ΥΓ2: Η κυβέρνηση και τα κόμματα δεν έχουν καμία δουλειά να σχολιάζουν τις διεργασίες σε ένα συνδικαλιστικό όργανο.