Η πατριδοκαπηλία έχει κοντά ποδάρια

Η δήλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με την οποία εκφράζει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδωσε τη συναίνεση και τη θετική ψήφο του στο νομοθέτημα για την ψήφο των αποδήμων αποτέλεσε ατόπημα.

Όχι γιατί ο Πρωθυπουργός της χώρας μέμφεται την Αξιωματική Αντιπολίτευση (και μόνο αυτήν) για τη στάση της στο όντως σημαντικό αυτό ζήτημα (αυτό είναι απολύτως θεμιτό και απαραίτητο σε μία αντιπροσωπευτική Δημοκρατία), αλλά διότι ανέσυρε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τον εμφυλιοπολεμικό λόγο στον οποίο προσέδωσε και ένα σύγχρονο ρετουσάρισμα για να μην θυμίζει έντονα διαγγέλματα του στρατάρχη Παπάγου, για παράδειγμα, από τη μακρινή αλλά διόλου ξεχασμένη, όπως φαίνεται, δεκαετία του ΄50.

Προσέξτε εκφράσεις: “Ο ΣΥΡΙΖΑ υπονόμευσε μία εθνική αναγκαιότητα”. “Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ξανά ψέματα, προσβάλλοντας όλους τους Έλληνες και πρώτα απ’ όλους όσους ζουν μακριά από την πατρίδα”. “Έγινε έτσι ξανά η θλιβερή εξαίρεση στην εθνική συστράτευση”.

Το μόνο που δεν διαβάσαμε στη σύντομη αυτή δήλωση του κ. Μητσοτάκη (που έγινε για τον Εθνικό Κήρυκα) είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από στελέχη αντεθνικώς δρώντα που εργάζονται για ξένα συμφέροντα και δυνάμεις. Αυτή τη βαριά δουλειά βέβαια ανέλαβαν τα τρολς του κυβερνώντος κόμματος στο facebook και στο twitter. Kαι όχι μόνο τρολς…

Η χώρα ίδρωσε να διώξει από πάνω της το τεράστιο άγος του Εμφυλίου Πολέμου και το γεγονός ότι μία ολόκληρη πολιτική παράταξη πλήρωσε γι’ αυτόν με εξορίες, διώξεις, βασανιστήρια και εκτελέσεις. Φτάσαμε στη δεκαετία του ΄80 για να γίνει το στοιχειωδώς προφανές, να αναγνωριστεί η Εθνική Αντίσταση από την ελληνική πολιτεία (για περίπου 40 χρόνια το κυρίαρχο αφήγημα θεωρούσε τους Ελληνες αντιστασιακούς κατσαπλιάδες και μιάσματα).

Κάποιοι όμως, εν έτει 2021, επιμένουν στο “εθνικό” της αφήγημα και επιχειρούν να εντοπίσουν αποδιοπομπαίους τράγους. Κατηγορούν, εμμέσως πλην σαφώς, την αντιπολίτευση για “ελλειμματική” εθνική συνείδηση και ρίχνουν φρέσκο καύσιμο στο ρεζερβουάρ των απανταχού “υπερπατριωτών” που τρία χρόνια μετά τις εκδηλώσεις …αντίστασης κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών βρίσκονται χωρίς δουλειά.

Η κυβέρνηση, κοντολογίς, αντιπολιτεύεται ενώ βρίσκεται στην εξουσία. Και δεν δείχνει να έχει ξεχάσει τίποτα από το κλέος των αγώνων της το 2018, όταν χαρακτήριζε τους πολιτικούς αντιπάλους προδότες επειδή έφεραν στη Βουλή προς ψήφιση μία Συμφωνία στην οποία τώρα ομνύει και ζητεί επιτακτικά την εφαρμογή της!

Πιστεύουν ότι και τώρα μπορούν να τα καταφέρουν. Και μεταξύ μας, έχουν σοβαρές πιθανότητες, καθότι απολαμβάνουν μίας μοναδικής στα τελευταία 30 χρόνια μιντιακής ασυλίας (που όχι, δεν εδράζεται μόνο στα χρήματα της Λίστας Πέτσα). Μα θα κάνουν το άσπρο-μαύρο, ίσως αναρωτηθείτε. Η απάντηση έρχεται αυθόρμητα: Δεν θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά. Πιθανόν, δε, να μην ξέρουν και τίποτα άλλο να κάνουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα άλλα κόμματα της αριστεράς, εξέφρασαν συγκεκριμένες επιφυλάξεις για το εν λόγω νομοθέτημα στον δημόσιο διάλογο. Η κυβερνητική πλευρά άλλαξε σχέδιο νόμου, όταν άλλαξε και ο Υπουργός στο αρμόδιο Υπουργείο (Βορίδης στη θέση του θεοδωρικάκου). ‘Ενας Υπουργός που είχε έγκαιρα και σε ανύποπτο χρόνο επιχειρηματολογήσει, γιατί δεν πρέπει να κυβερνήσει ξανά η αριστερά.

Ο Υπουργός όμως έχει και ένα ακροδεξιό παρελθόν να τον βαραίνει και από το οποίο φαίνεται ότι δεν μπορεί να απαλλαχθεί. Ο “κεντρώος” και “φιλελεύθερος” πρωθυπουργος γιατί υποκύπτει και πάλι στις σειρήνες του εθνικιστικού λαϊκισμού κολλώντας “στάμπες” στα κόμματα που δεν συμφωνούν μαζί του;

Καλό θα είναι να δώσει δημοσίως μία απάντηση. Ίσως η κατάλληλη ευκαιρία δοθεί, όταν φέρει προς ψήφιση στο κοινοβούλιο τα πρωτόκολλα της εφαρμογής της Συμφωνίας των Πρεσπών. Στη συζήτηση, δηλαδή, στην οποία δεν θα χωρούν εθνικές “κορώνες” και ντεμοντέ πατριδοκαπηλία.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις