Η προπαγάνδα, τα ψεύδη, οι ιδεοληψίες και η εκμηδένιση της λογικής
Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για τις ιογόνες εστίες που ευνοούν την λοιμική (του κορονοϊού) και την αίσθηση της ασφυκτικής αστυνομοκρατίας
- 11 Μαρτίου 2021 13:31
Πεδίο πρώτο: Ασύστολη προπαγάνδα είναι να λές ότι για την μετάδοση του ιού ευθύνονται οι διαδηλώσεις και ο Τσίπρας κι όχι ο συνωστισμός στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Πεδίο δεύτερο: Προκλητική συμπεριφορά συνιστά η επιλογή να μετατρέψεις την Αστυνομία από όργανο για την εμπέδωση της ασφάλειας σε φόβητρο και δυνάστη της κοινωνίας.
Πάμε στο πρώτο. Στην αρχή υπήρχε μια αισχυντηλή νύξη από κυβερνητικά στελέχη. Τώρα, δια χειλέων του υφυπουργού Ακη Σκέρτσου, η νύξη μετεβλήθη σε επίσημη θέση:
«Δεν υπάρχει έρευνα που να αποδεικνύει ότι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ευθύνονται για την μετάδοση του ιού. Ενώ για τις διαδηλώσεις, υπάρχει τέτοια έρευνα» (Δηλώσεις στο ραδιόφωνο «Πρώτο Θέμα»-10.3.2021).
Εις μάτην ζητούσαν στοιχεία για τις έρευνες αυτές οι δημοσιογράφοι της εκπομπής(Κούτρας-Φελέκης). Ο κ. Σκέρτσος επέμενε χωρίς να παραθέτει οιοδήποτε στοιχείο.
Ετσι, αξιωματικά και αυθαίρετα, εκμηδένισε την κοινή αντίληψη για τις ιογόνες εστίες, αντίληψη που έχει διαμορφωθεί από την απόφανση των ειδικών για τον συνωστισμό.
Ελα όμως που «υπάρχει θεός». Και μάλιστα εκ των ένδον. Ο θεός της αλήθειας, όπως παρατίθεται σε τροπολογία νομοσχεδίου απο το Υπουργείο Μεταφορών. Εκεί, απτή πραγματικότητα, που υπενθυμίζει το προφανές:
«Η χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους διάδοσης του κορονοϊού covid 19».
Φυσικά, ο κ.Σκέρτσος αγνοούσε το περιεχόμενο της τροπολογίας όταν προέβαινε στις εν λόγω δηλώσεις, που εκθέτουν τον ίδιο και την κυβέρνηση.
Όμως δεν αγνοούσε-τόσο αυτός όσο και αρκετά κυβερνητικά στελέχη- ότι λαϊκίζουν και ψεύδονται επιστρατεύοντας ως τεκμήριο ενοχής του Τσίπρα την δήλωσή του για το ρίσκο των διαδηλώσεων.
Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είχε αναγνωρίσει ότι υπάρχει ρίσκο (μετάδοσης του ιού) με τις διαδηλώσεις. Δεν είπε ότι αναλαμβάνει το ρίσκο, όπως εν χορώ διατείνονται οι κυβερνητικοί.
Δύο ακροτελεύτιες επισημάνσεις για το πεδίο αυτό. Η μία αφορά την σύγχυση στους κόλπους του επιτελικού κράτους(άλλα λέει ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και άλλα ο υπουργός Μεταφορών). Σύγχυση που δεν επισημαίνεται για πρώτη φορά.
Η δεύτερη αφορά τον κ.Σκέρτσο: Είναι κρίμα άνθρωποι συγκροτημένοι, όπως αυτός, πολιτικά στελέχη που φιλοδοξούν να εισφέρουν κάτι φρέσκο στην πολιτική ζωή, να μετέρχονται τα καταδικασμένα στην συνείδηση του κόσμου όπλα. Τον λαϊκισμό και το ψεύδος.
Φόβητρο και δυνάστης
Πεδίο δεύτερο: Η θεμιτή επιδίωξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη αφενός να εμπεδωθεί αίσθημα ασφάλειας και αφετέρου να εκλείψουν φαινόμενα προκλητικής αυθαιρεσίας(καταλήψεις, φεστιβάλ μολότοφ κλπ), μετετράπη σε ασφυκτική αστυνομοκρατία.
Τα είπαμε και στο προηγούμενο σημείωμα: Η αύρα της σημερινής εξουσίας και η ατιμωρησία έλυσαν τα χέρια της Αστυνομίας και εγκατέστησαν δυναστικό καθεστώς φόβου.
Η εκτροπή των αστυνομικών οργάνων δεν εντοπίζεται ως υπερβολή, και μικρή αλυσίδα μεμονωμένων γεγονότων, αλλά ως γενικευμένη συμπεριφορά.
Αλαζονικό και αυταρχικό φέρεσθαι ακόμη και σε περιπτώσεις που επιβάλλονται-και θα ήταν αρκετές-η ευγενική σύσταση, η ανάλογη προτροπή, αλλά και η επιβολή προστίμου.
Φάνηκε στη Νέα Σμύρνη. Οπου πέραν του ειδεχθούς ξυλοδαρμού, επισημάνθηκε σκαιότατη συμπεριφορά των αστυνομικών προς τον κόσμο που βγήκε ξεσκάσει, απολαμβάνοντας το ήλιο και τον καφέ του.
Εν κατακλείδι: Βλέπεις την Αστυνομία και αποκομίζεις την αίσθηση ότι τα όργανά της-ειδικά ορισμένα τροχοφόρα τμήματα- σε αντιμετωπίζουν σαν εχθρό και δυνάμει αντικοινωνικό στοιχείο.
Νιώθεις να στάζει απέχθεια το βλέμμα τους, αν επικαλεστείς τα κατοχυρωμένα συνταγματικώς δικαιώματά σου. Αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι μπροστά σε δυνάστες που δεν δίνουν λογαριασμό για τις πράξεις τους.
Οι διαδηλώσεις
Το ότι ο κ.Σκέρτσος αθωώνει βολικά τον συνωστισμό στα ΜΜΜ ουδόλως σημαίνει ότι είναι αθώες οι διαδηλώσεις. Ισα ισα.
Η στήλη εμμένει: είναι τραγικό και καταστροφικό να γίνονται διαδηλώσεις σε τέτοια κρίσιμη περίοδο, ακόμη κι αν είναι ιερός ο σκοπός τους.
Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα (άρθρο 11), υπο την αίρεσιν ότι οι δημόσιες συναθροίσεις δεν βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο.
Ε, το βλάπτουν εν μέσω πανδημίας. Και δη σοβαρά. Οσο και ο συνωστισμός στα ΜΜΕ, στις εκκλησίες κλπ. Η αίσθηση του προφανούς κινδύνου, παγκοίνως αναγνωρισμένου, θα περίμενε κανείς ότι θα λειτουργούσε αποτρεπτικά. Φεύ! Δεν λειτουργεί.
Οι διαδηλώσεις σήμερα δεν είναι «ραντεβού στον χώρο της επανάστασης», όπως διατείνονται παροξυσμικά οι θιασώτες της παραληρηματικής εναντίωσης «στην εξουσία», αλλά θανάσιμο ατόπημα.
Τα κόμματα που συναινούν, θεωρώντας τις διαδηλώσεις οξυγόνο της δημοκρατίας, δεν θέλουν να καταλάβουν, πρώτον, ότι έτσι πλήττεται καίρια η κοινωνία που ασθμαίνει έγκλειστη, μετρώντας χιλιάδες κρούσματα και θανάτους.
Και, δεύτερον, ότι η προσωρινή περιστολή του δικαιώματος- αναγκαία και αναπόφευκτη σήμερα- αδυνατεί να εξουδετερώσει την ουσία και την δυναμική της διαμαρτυρίας και της διαδήλωσης.
Αύριο, ο κόσμος που αντιδρά για την συμπεριφορά της Αστυνομίας, για την κατάσταση στα Πανεπιστήμια, για την επιδείνωση της οικονομίας και για πλείστα όσα, θα είναι εδώ, μόλις το επιτρέψει η συνθήκη.
Ενεργός στις ποικίλες διαδηλώσεις και αντιδράσεις του μέλλοντος. Με την αμείλικτη κρίση του για την προπαγάνδα, τα ψεύδη και τις παντοειδείς ιδεοληψίες που έχουν υφάνει αφόρητο ιστό στη ζωή της χώρας.
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις