Η τηλεοπτική εποποιία για την κηδεία της Ελισάβετ μας έκανε σοφότερους…

Μα τι λέει αυτός ο Ζουράρις; «Χαζοχαρούμενο κατιναριό» τα ελληνικά ΜΜΕ που κάλυψαν την κηδεία της Ελισάβετ; «Ελεεινή η στάση τους»; Δεν είμαστε με τα καλά μας.

Μια χαρά ήταν η κάλυψη. Πλούσια, λεπτομερειακή, σοβαρή. Τίποτε σημαντικό δεν αγνοήθηκε: τα διαμάντια του στέμματος, τα βαρύτιμα κολιέ στον λαιμό της πριγκίπισσας, η δύστροπη πένα του Καρόλου, το δάκρυ της Μέγκαν, η ακρίβεια στην εκτέλεση του προγράμματος-ούτε δευτερόλεπτο δεν έπεσαν έξω-, η υπόγεια δυσανεξία του Χάρι με τον Ουίλιαμς, τα σχόλια ειδημόνων για τις κινήσεις του σώματος ενίων εστεμμένων, τα χρυσάφια και τα μεγαλοπρεπή ανάκτορα, τα στιγμιότυπα από την ζωή της εκλιπούσης και προπαντός η ουρά του πλήθους, η στωικότητα και η συγκίνησή του-εκεί και ο Μπέκαμ, μαζί με τους κοινούς θνητούς, εκεί στην ουρά. Μα τίποτε, επιτέλους, δεν είδε ο Ζουράρις από αυτό το υπέροχο και συναρπαστικό θέαμα;

Τι ήθελε, δηλαδή; Να λένε ημέτεροι και Εγγλέζοι σχολιαστές για τις σφαγές των Εγγλέζων στην Αφρική και στην Καραϊβική, για την Ινδία και την Ιρλανδία; Η μήπως απαιτούσε αυτός ο λοξός βουλευτής να θυμηθούν  τον Παλληκαρίδη, την αγχόνη και την άρνηση της Ελισάβετ να παράσχει χάρη στον δεκαοχτάχρονο Ελληνα της Κύπρου;

Και δεν φτάνει που χαρακτήρισε ελεεινή την στάση των ελληνικών ΜΜΕ, τα οποία κάλυψαν πλήρως, με αξιέπαινη ομοθυμία, το δεκαήμερο της θλίψης, έφτασε στο σημείο ο Ζουράρις να χαρακτηρίσει μέγαιρα την Ελισάβετ. Αν είναι δυνατόν…

Αμ το ΚΚΕ; Την ώρα που θρηνούσε η Αλβιών και σιωπούσε ευλαβικά ο πλανήτης, βγήκε ο Περισσός και άρχισε να πολιτικολογεί. Αμετανόητοι, άκαρδοι- μη σου πω και ασεβείς-αυτοί οι Κουκουέδες. Να, διαβάστε την φάλτσα δήλωση:

«Μπορεί οι λαοί της Ευρώπης να ετοιμάζονται για συνθήκες “Μεσαίωνα”, με ελλείψεις σε τρόφιμα, σκοτεινές πόλεις & κρύα σπίτια, αλλά τουλάχιστον θα “χορτάσουν” live συνδέσεις & αφιερώματα σε βασιλικές κηδείες κι άλλα μεσαιωνικά έθιμα με πρίγκιπες & δούκες, όπως τις τελευταίες μέρες».

Ακούω και διαβάζω επαινετικά σχόλια για την Ελισάβετ και τον θεσμό, για την θεσμική προσήλωση των Βρετανών κλπ και συμφωνώ απολύτως. Είναι πολύ μπροστά οι άνθρωποι. Όχι σαν εμάς τους καθυστερημένους, που πήγαμε και διώξαμε τον Βασιλέα και χάσαμε την ευκαιρία να μεταγγιστούν στο βρώμικο αίμα μας έστω λίγα από τα γαλάζια συστατικά ευπρέπειας και θεσμικού σεβασμού.

Ευτυχώς, όμως, που υπήρξε ο δεκαήμερος μιντιακός προσανατολισμός στα της εκλιπούσης. Ειδικά η τελευταία ημέρα, με τις πολύωρες live μεταδόσεις και τα υμνητικά σχόλια ορισμένων ιστορικών, είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει παιδευτικά για εμάς τους αγροίκους του Νότου.

Τι να σας πω; Εγω παρακολούθησα λεπτό προς λεπτό όλες τις εκδηλώσεις του δεκαήμερου. Και ομολογώ ότι έγινα σοφότερος…