Υπάρχουν λεφτόδεντρα. Για τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας
Διαβάζεται σε 4'
Η ελληνική δεξιά δεν ξεχνά ποτέ τους ανθρώπους στο σκληρό πυρήνα του κράτους.
- 31 Μαρτίου 2025 10:13
Προ ημερών, σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ο αρμόδιος, επί των οικονομικών, υπουργός δήλωσε τα εξής: “Είμαι θιασώτης της άποψης ότι οι πολιτικοί είναι εδώ για να λένε την αλήθεια. 8 δις κάνει αυτό. 5 δις κάνει η 13η και 14η σύνταξη και κοντά 3 δις ο 13ος και 14ος μισθός. Αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν. Έστω ότι υπήρχαν, θα ήταν σωστό να τα διοχετεύοσουμε εκεί; Όχι. Η δουλειά της κυβέρνησης είναι να κάνει αναπτυξιακή και κοινωνική προτεραιοποίηση“.
Καταλάβατε έτσι; “Η αναπτυξιακή και κοινωνική προτεραιοποίηση” έρχεται μέσα από τη (γενναία, μάλιστα) αύξηση αποδοχών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Όλοι το ξέρουν αυτό.
Όταν τα λουριά στις δημοσκοπήσεις σφίγγουν και η ελληνική δεξιά απειλείται να χάσει το οξύγονό της (βλέπε εξουσία), η αντίδραση που καταγράφεται είναι δεκαετίες η ίδια. Φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και οικονομικά δώρα σε όσους υπηρετούν στον σκληρό πυρήνα του κράτους, εκεί που η κυβερνώσα παράταξη έχει πάντα προνομιακούς συνομιλητές και αμέριστη στήριξη.
Για τον στρατό και τα σώματα ασφαλείας υπάρχουν πάντα λεφτόδεντρα. Και άνεση για μικρά μπόνους, όχι σπουδαία αλλά αρκετά για να ψηφίσει η οικογένεια του αστυνομικού ή του στρατιωτικού Νέα Δημοκρατία και στις επόμενες εκλογές.
Θα αναρωτηθείτε “μα καλά, πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι θα δοθούν αυξήσεις και στα σώματα ασφαλείας;”. Ελάτε τώρα, στην Ελλάδα ζούμε. Κυβερνά η δεξιά. Ειλικρινά πιστεύετε ότι δεν θα βρεθεί ο δημοσιονομικός χώρος για μερικές αυξήσεις, έστω μικρές, στα σώματα ασφαλείας; Ο Άδωνις Γεωργιάδης το προεξόφλησε ήδη. Και η “ενόχληση” του Μαξίμου διέρρευσε για τα μάτια του κόσμου ή έστω για την τιμή των πρωθυπουργικών όπλων.
Σύντομα, ας το προβλέψουμε, θα έρθουν οι σχετικές εξαγγελίες. Και εφόσον η Νέα Δημοκρατία δεν ανακάμψει στις επόμενες δημοσκοπήσεις, αυτό το “σύντομα” μπορεί να γίνει και άμεσα. Και χρήματα υπάρχουν, από τη φοροεπιδρομή των έμμεσων φόρων, και φυσικά πολιτική βούληση, αυτό, δα, έλειπε.
Είναι πάντως εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική δεξιά διατηρεί αναλλοίωτο το DNA της. Μεταπολεμικά η πολιτική της κυριαρχία, που κράτησε μέχρι το 1981, βασίστηκε ακριβώς στη στήριξη των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων. Αστυνομικοί και στρατιωτικοί έπιναν νερό στο όνομα της παράταξης και δεν είχαν κανένα πρόβλημα να εκτελούν ακόμα και τα πιο παράτολμα, αντιδημοκρατικά σχέδια για να κρατούν τους πολιτικούς προϊσταμένους τους ευχαριστημένους (παράδειγμα το σχέδιο “Περικλής” που οδήγησε στη διεξαγωγή των εκλογών της βίας και της νοθείας το 1961).
Αυτοί, με τη σειρά τους, δεν ξεχνούσαν ποτέ. Και όταν δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν το ένστολο κοινό οικονομικά, το έκαναν με πάσης φύσεως ρουσφετάκια (μεταθέσεις, προσλήψεις συγγενικών προσώπων κτλ).
Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι εν έτει 2025 κάνουν ακριβώς τα ίδια. Αυτούς τους μήνες ειδικά, τους πρώτους του νέου έτους, οι κυβερνητικοί βουλευτές δεν χάνουν ποτέ κοπή πρωτοχρονιάτικής πίτας αστυνομικών ή στρατιωτικών. Δίνουν πάντα το παρών, φωτογραφίζονται με τους ένστολους, πίνουν το κρασί τους και κάνουν αυτό που πρέπει. Υπόσχονται.
Η αδυναμία της ελληνικής δεξιάς στα σώματα ασφαλείας ίσως να είναι μεγαλύτερη και από αυτό που έχει στο μεγάλο και πολύ μεγάλο κεφάλαιο, ιδιαίτερα αν μιλάμε για τους βουλευτές. Αριθμητικά, οι ψήφοι του κεφαλαίου είναι περιορισμένες. Ενώ αυτές των ένστολων, πολύ περισσότερες και σχεδόν εξασφαλισμένες για κάθε δεξιό πολιτευτή που σέβεται τον εαυτό του.
Γι’ αυτό, αγαπητοί μας αναγνώστες, σταματήστε να αμφιβάλλετε. Η αύξηση θα δοθεί και στα σώματα ασφαλείας. Για τους υπόλοιπους, απλά θα επιστρατευτεί η οπτική του Κυριάκου Πιερρακάκη που παρουσιάσαμε στην αρχή του εν λόγω σημειώματος. “Αναπτυξιακή και κοινωνική προτεραιοποίηση”.Δηλαδή, πάρτε τώρα τα 30 ευρώ αύξηση στον κατώτατο μισθό και σωπάστε γιατί, ως γνωστόν, “δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα”.
Το πολύ-πολύ αν τα ζόρια σφίξουν και άλλο, θα επικαλεστούν και κάποιον “εθνικό κίνδυνο”, η αντιμετώπιση του οποίου θα χρειαστεί επιπλέον χρήματα, οπότε “ρε παιδιά τι να κάνουμε, προτεραιότητα έχει η πατρίδα”. Θα τρώμε τότε “εθνική υπερηφάνεια” και θα πληρώνουμε τους λογαριασμούς με γενναίες δόσεις “εθνικού μεγαλείου”.
Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου, σχεδόν έναν αιώνα τώρα…